ایوریل هینز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایوریل هینز
پرترهٔ رسمی، ۲۰۲۱
هفتمین اداره‌کننده اطلاعات ملی
آغاز به کار
۲۱ ژانویه ۲۰۲۱
رئیس‌جمهورجو بایدن
قائم‌مقاماستیسی دیکسون
پس ازجان رتکلیف
قائم‌مقام مشاور امنیت ملی
دوره مسئولیت
۱۱ ژانویه ۲۰۱۵ – ۲۰ ژانویه ۲۰۱۷
رئیس‌جمهورباراک اوباما
پس ازتونی بلینکن
پیش ازکی. تی. مکفارلند
چهارمین قائم‌مقام اداره کننده سازمان اطلاعات مرکزی
دوره مسئولیت
۹ اوت ۲۰۱۳ – ۱۰ ژانویه ۲۰۱۵
رئیس‌جمهورباراک اوباما
پس ازمایکل مورل
پیش ازدیوید کوهن
اطلاعات شخصی
زاده
ایوریل دنیکا هینز

۲۹ اوت ۱۹۶۹ ‏(۵۴ سال)
نیویورک، ایالت نیویورک، ایالات متحده آمریکا
حزب سیاسیدموکرات
همسر(ان)دیوید داویقی
والدینتامس هینز (پدر)
تحصیلاتدانشگاه شیکاگو (بی‌ای)
دانشگاه جرج‌تاون (جی‌دی)

اِیْوریل دنیکا هِیْنْز (به انگلیسی: Avril Danica Haines؛ زادهٔ ۲۹ اوت ۱۹۶۹ در نیویورک) یک وکیل و مقام ارشد دولتی آمریکایی است که از ژانویه ۲۰۲۱ به عنوان هفتمین اداره‌کننده اطلاعات ملی آمریکا در دولت بایدن مشغول به کار است. او پیشتر به عنوان قائم‌مقام مشاور امنیت ملی کاخ سفید در دولت باراک اوباما کار کرده‌است.[۱] وی پیش از این به عنوان قائم‌مقام اداره کننده سازمان اطلاعات مرکزی (CIA) کار می‌کرد و اولین زنی بود که این سمت را به عهده داشت.[۲] وی پیش از انتصاب به CIA، به عنوان قائم مقام مشاور حقوقی رئیس‌جمهور در امور امنیت ملی در دفتر مشاور کاخ سفیدکار می‌کرد.

وی جایگزین تونی بلینکن به عنوان قائم‌مقام مشاور امنیت ملی کاخ سفید شد، سمتی که تا پایان دولت اوباما در آن سمت بود.[۳]

در تاریخ ۲۳ نوامبر سال ۲۰۲۰، جو بایدن رئیس‌جمهور منتخب اعلام کرد که هینز را به عنوان اداره‌کننده اطلاعات ملی معرفی می‌کند که او را بدل به اولین زنی می‌کند که این سمت را به عهده دارد.[۴][۵]

حرفه[ویرایش]

خدمات اولیه دولتی[ویرایش]

در سال ۲۰۱۰، هینز به عنوان دستیار قائم‌مقام مشاور رئیس‌جمهور و قائم‌مقام مشاور رئیس‌جمهور در امور امنیت ملی در کاخ سفید به کار در دفتر مشاور کاخ سفید منصوب شد.[۶]

در ۱۸ آوریل ۲۰۱۳، اوباما هینز را به عنوان مشاور حقوقی وزارت امور خارجه معرفی کرد تا پس از استعفای هارولد هونگجو کو برای بازگشت به تدریس در دانشکده حقوق ییل، سمت خالی او را پر کند.[۷] با این حال، در ۱۳ ژوئن ۲۰۱۳، اوباما نامزدی هینز را به عنوان مشاور حقوقی وزارت امور خارجه پس گرفت و به جای آن وی را به عنوان قائم‌مقام مدیر سازمان اطلاعات مرکزی انتخاب کرد.[۸] هاینز به جای مایکل مورل، قائم‌مقام سیا و سرپرست سابق آن، معرفی شد. دفتر قائم‌مقام مدیر نیاز به رای تأیید سنا ندارد، و بدین ترتیب هینز در ۹ اوت ۲۰۱۳، آخرین روز تصدی مورل، این مقام را در دست گرفت.[۹] هینز اولین زنی بود که دفتر قائم‌مقام مدیر سیا را عهده‌دار شد، در حالی که جینا هاسپل اولین زن افسر اطلاعات حرفه ای بود که به عنوان مدیر سیا انتخاب شد.[۱۰][۱۱] در سال ۲۰۱۵، هینز وظیفه داشت تعیین کند آیا پرسنل سیا که در هک کامپیوترهای کارکنان دفاتر سناتورها شرکت داشتند و گزارش کمیته اطلاعات سنا را در مورد شکنجه CIA تهیه می‌کردند، باید با برخورد انضباطی مواجه شوند یا خیر. هاینز ترجیح داد که با آنها برخورد نکند، و نظر بازرس کل سیا را نادیده گرفت. متعاقباً، وی در پروژه سیا برای مخفی کردن بخش‌های محرمانه گزارش سنا[۱۲] برای آماده کردن و منتشر کردن آن شرکت داشت. وی همچنین اولین قائم‌مقام مشاور امنیت ملی زن آمریکا (DNSA) بود.

در طی سالهای حضور در کاخ سفید اوباما، هینز نقش مهمی در همکاری نزدیک با جان برنان در تعیین سیاست دولت در «قتل‌های هدفمند» توسط هواپیماهای بدون سرنشین ایفا کرد.[۱۳] اتحادیه آزادی‌های مدنی آمریکا سیاست اوباما در مورد قتل‌های هواپیماهای بدون سرنشین را به دلیل عدم رعایت هنجارهای بین‌المللی حقوق بشر به شدت مورد انتقاد قرار داد.[۱۴] با درز ایمیل‌های کمیته ملی دموکرات در جریان مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶، هینز به عنوان قائم‌مقام مشاور امنیت ملی مجموعه ای از جلسات را تشکیل داد تا در مورد روش‌های پاسخ به هک و درز اطلاعات گفتگو کند.

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "A Top Intelligence Officer Joins the Law School". Columbia Law School (به انگلیسی). November 14, 2017. Archived from the original on June 22, 2018. Retrieved December 11, 2018.
  2. ↑ AFP (June 12, 2013). "Avril Haines appointed first female CIA deputy director". The Daily Telegraph (به انگلیسی). ISSN 0307-1235. Archived from the original on September 27, 2018. Retrieved December 11, 2018.
  3. ↑ "Statement by the President on the Selection of Avril Haines as Deputy National Security Advisor" (Press release). کاخ سفید. December 18, 2014. Archived from the original on November 10, 2016. Retrieved January 12, 2015.
  4. ↑ "Biden Reveals Some Cabinet Picks". وال‌استریت جورنال. November 23, 2020. Archived from the original on November 23, 2020. Retrieved November 23, 2020.
  5. ↑ Crowley, Michael; Smialek, Jeanna (November 23, 2020). "Biden Will Nominate First Woman to Lead Intelligence, Latino for Homeland Security". Archived from the original on November 23, 2020. Retrieved November 23, 2020.
  6. ↑ Dozier, Kimberly (June 13, 2013). "CIA deputy director retires". The Philadelphia Inquirer. Archived from the original on March 19, 2016. Retrieved November 29, 2013.
  7. ↑ White House Office of the Press Secretary (April 18, 2013). "Presidential Nominations Sent to the Senate". whitehouse.gov. Archived from the original on April 21, 2013. Retrieved June 22, 2013.
  8. ↑ Shane, Scott (June 12, 2013). "C.I.A. to Get First Woman in No. 2 Job". The New York Times. Archived from the original on August 21, 2018. Retrieved February 26, 2017.
  9. ↑ DeYoung, Karen; Miller, Greg (June 12, 2013). "CIA's deputy director to be replaced with White House lawyer". The Washington Post. Archived from the original on December 5, 2013. Retrieved August 24, 2017.
  10. ↑ Tulumello, Jennifer Skalka (June 13, 2013). "Why Obama chose woman with no CIA experience for No. 2 CIA job". The Christian Science Monitor. Archived from the original on November 29, 2013. Retrieved November 29, 2013.
  11. ↑ Edelman, Adam (June 13, 2013). "New CIA deputy Avril Haines hosted erotica readings in the '90s". New York Daily News. Archived from the original on December 3, 2013. Retrieved November 29, 2013.
  12. ↑ Ackerman, Spencer (July 7, 2020). "The Proxy War Over a Top Biden Adviser". دیلی بیست. Archived from the original on July 26, 2020. Retrieved July 16, 2020.
  13. ↑ Klaidman, Daniel (26 June 2013). "Avril Haines, The Least Likely Spy". Newsweek (به انگلیسی).
  14. ↑ Kaufman, Brett Max (July 1, 2016). "President Obama's New, Long-Promised Drone 'Transparency' Is Not Nearly Enough". American Civil Liberties Union. Archived from the original on July 26, 2020. Retrieved July 16, 2020.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ایوریل_هینز&oldid=38668897»