پرش به محتوا

اینگرید هیلمسث

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اینگرید هیلمسث
اطلاعات شخصی
زادروز ۱۰ آوریل ۱۹۸۰ ‏(۴۵ سال)
زادگاه لورنسکوگ
قد ۱٫۷۳ متر (۵ فوت ۸ اینچ)[۱]
پست دروازه‌بان
باشگاه‌های جوانان
باشگاه فوتبال اسکیتن
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها باشگاه‌ها بازی (گل)
۱۹۹۹–۲۰۰۶ باشگاه فوتبال تروندهیمس اورن ۱۲۱ (۰)
۲۰۰۷–۲۰۰۸ باشگاه فوتبال آسکر ۳۶ (۰)
۲۰۰۹–۲۰۱۹ باشگاه فوتبال زنان استابک ۲۰۴ (۰)
مجموع ۳۶۱ (۰)
تیم ملی
۲۰۰۳–۲۰۱۹ تیم ملی فوتبال زنان نروژ ۱۳۸ (۰)
افتخارات
فوتبال زنان
به نمایندگی از  نروژ
جام ملت‌های اروپای زنان
مدال نقره – جایگاه دوم جام ملت‌های اروپای زنان ۲۰۰۵ تیمی
مدال نقره – جایگاه دوم جام ملت‌های اروپای زنان ۲۰۱۳ تیمی
  • تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است.

اینگرید هیلمسث (انگلیسی: Ingrid Hjelmseth؛ زادهٔ ۱۰ آوریل ۱۹۸۰) بازیکن فوتبال بازنشسته اهل نروژ است.

از باشگاه‌هایی که در آن بازی کرده است می‌توان به استابک و آسکر اشاره کرد.

وی همچنین در تیم ملی فوتبال زنان نروژ بازی کرده است.

حرفه

[ویرایش]

اصالت او به روستای اسکیتن برمی‌گردد. او از سال ۲۰۰۳ دروازه‌بان ذخیره تیم ملی فوتبال زنان نروژ بود و به مدت هفت فصل در لیگ برتر فوتبال زنان نروژ برای تروندهیمس اورن بازی کرد و ۲۱۷ بار برای این باشگاه به میدان رفت. در سال ۲۰۰۶، آخرین سال حضورش در دروازه تروندهیمس اورن، این باشگاه تنها ده گل در کل فصل (در آن زمان) ۱۸ مسابقه دریافت کرد.

در اوایل سال ۲۰۰۷، او به اسلو بازگشت تا به عنوان مهندس حرفه‌ای در دی‌ان‌وی جی‌ال کار کند و اکنون در واحد نرم‌افزاری دی‌ان‌وی مشغول به کار است. در عین حال، او به عنوان دروازه‌بان اول به باشگاه فوتبال زنان آسکر پیوست. پس از شروع خوب فصل، او در ژوئن ۲۰۰۷ رباط جانبی زانو را پاره کرد که او را برای چند ماه از فوتبال دور نگه داشت و به همین دلیل به تیم ملی نروژ برای شرکت در مسابقات جام جهانی در چین در سال ۲۰۰۷ دعوت نشد.

هیلمسث به المپیک تابستانی ۲۰۰۸ به عنوان دروازه‌بان سوم نروژ اعزام شد اما، در تیم ذخیره چهار نفره که تنها در صورت نیاز به تعویض بازیکن اصلی به دلایل پزشکی استفاده می‌شدند.

در پایان سال ۲۰۰۸، تیم اول آسکر پس از مشکلات مالی مداوم منحل شد و اکثر بازیکنان از جمله هیلمسث به تیم تازه تأسیس زنان باشگاه فوتبال استابک برای فصل ۲۰۰۹ پیوستند. این تیم جدید به یکی از بزرگ‌ترین باشگاه‌های ورزشی نروژ تبدیل شد.

در اوت ۲۰۰۹، هیلمسث به عنوان دروازه‌بان اول نروژ برای یورو ۲۰۰۹ زنان که در فنلاند بین دوازده کشور برتر فوتبال اروپا برگزار شد، معرفی شد.[۲] در مرحله گروهی، نروژ در جایگاه سوم قرار گرفت و به مرحله یک‌چهارم نهایی صعود کرد، جایی که سوئد را ۳–۱ شکست داد، برخلاف بسیاری از پیش‌بینی‌ها، تنها در نیمه‌نهایی مقابل قهرمانان آن دوره، تیم ملی فوتبال زنان آلمان شکست خورد. هیلمسث به خاطر نقش خود در این کمپین موفق به شدت ستایش شد. تا پایان سال ۲۰۱۱، او سه فصل به عنوان دروازه‌بان اول نروژ و ۵۲ بازی برای تیم ملی فوتبال زنان نروژ انجام داده بود که در آن یک کارت زرد دریافت کرد.

هیلمسث در سال ۲۰۱۰ با استابک قهرمان لیگ برتر فوتبال زنان نروژ شد و در طی ۲۲ مسابقه فصل تنها هشت گل دریافت کرد. این تیم در سال ۲۰۱۱ برای بازی در لیگ قهرمانان اروپا واجد شرایط شد. همچنین در سال ۲۰۱۰، او رکورد جدیدی را با عدم دریافت گل در خانه در طول یک فصل کامل ثبت کرد.

در سال ۲۰۱۱، استابک دوباره با قرار گرفتن در رتبه دوم در لیگ برتر فوتبال زنان نروژ برای لیگ قهرمانان واجد شرایط شد و همچنین در ۵ نوامبر در یک مسابقه که به وقت اضافه و پنالتی رفت، جام نروژ را به دست آورد. نقش هیلمسث در این مسابقه حیاتی بود و او دو پنالتی را در ضربات نهایی نجات داد.[۳]

هیلمسث در لیست تیم ملی نروژ برای یورو ۲۰۱۳ توسط اون پلرود، مربی باتجربه، برگزیده شد.[۴] او در فینال مسابقات در بازی کرد که نروژ ۱–۰ به تیم ملی فوتبال زنان آلمان باخت.[۵]

قبل از جام جهانی فوتبال زنان ۲۰۱۵، هیلمسث، دروازه‌بان باتجربه، اعتراف کرد که اگر عملکرد نروژ نتواند جواز حضور در المپیک تابستانی ۲۰۱۶ ریو را کسب کند، به فکر بازنشستگی است. او قصد داشت پس از پایان دوران ملی‌اش به بازی در پست‌های دیگر در لیگ‌های پایین‌تر بپردازد.[۶]

منابع

[ویرایش]
  1. "Association player list – Norway" (PDF). یوفا.com. 21 August 2009. p. 17. Archived (PDF) from the original on 13 May 2016. Retrieved 24 September 2014.
  2. "Ingrid Hjelmseth". Uefa.com. UEFA. 10 September 2009. Archived from the original on 24 September 2014. Retrieved 24 September 2014.
  3. "Cup Final report". Archived from the original on 8 March 2019. Retrieved 5 February 2012.
  4. Aarre, Eivind (13 June 2013). "Pellerud 'excited' by Norway squad". uefa.com. UEFA. Archived from the original on 2 October 2014. Retrieved 24 September 2014.
  5. Burke, Chris (28 July 2013). "Angerer the hero as Germany make it six in a row". uefa.com. UEFA. Archived from the original on 1 February 2014. Retrieved 24 September 2014.
  6. Holmlund, Bjørnar (29 March 2015). "VM kan avgjøre fotballfremtiden" (به نروژی). Budstikka. Archived from the original on 2 April 2015. Retrieved 30 March 2015.

پیوند به بیرون

[ویرایش]