ایمی‌پنم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایمی‌پنم
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریPrimaxin
AHFS/Drugs.comInternational Drug Names
مدلاین پلاسa686013
رده‌بندی داروهای
بارداری
روش مصرف داروتزریق ماهیچه‌ای, تزریق وریدی
کد ATC
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی
داده‌های فارماکوکینتیک
پیوند پروتئینی۲۰٪
متابولیسمکلیه
نیمه‌عمر حذف۳۸ دقیقه (کودکان), ۶۰ دقیقه (بزرگسالان)
دفعادرار (۷۰٪)
شناسه‌ها
  • (5R,6S)-6-[(1R)-1-hydroxyethyl]-3-({2-[(iminomethyl)amino]ethyl}thio)-7-oxo-1-azabicyclo[3.2.0]hept-2-ene-2-carboxylic acid
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEBI
ChEMBL
لیگاند بانک داده پروتئین
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.058.831 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC۱۲H۱۷N۳O۴S۱
جرم مولی299.347 g/mol g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • O=C(O)/C1=C(\SCC/N=C/N)C[C@H]2N1C(=O)[C@@H]2[C@H](O)C.O
  • InChI=1S/C12H17N3O4S.H2O/c1-6(16)9-7-4-8(20-3-2-14-5-13)10(12(18)19)15(7)11(9)17;/h5-7,9,16H,2-4H2,1H3,(H2,13,14)(H,18,19);1H2/t6-,7-,9-;/m1./s1 ✔Y
  • Key:GSOSVVULSKVSLQ-JJVRHELESA-N ✔Y
  (صحت‌سنجی)

ایمی‌پنم (به انگلیسی: Imipenem) (با نام تجاری Primaxin و دیگر نام‌ها) یک آنتی‌بیوتیک بتا-لاکتامی وریدی است که توسط دانشمندان شرکت مرک Burton Christensen ,William Leanza و Kenneth Wildonger در اواسط دهه ۱۹۷۰ میلادی کشف شد.[۱] کارباپنم‌ها در برابر آنزیم‌های بتالاکتاماز تولید شده توسط باکتری‌های گرم منفی مقاوم به دارو، بسیار مقاوم هستند،[۲] بنابراین در درمان عفونت‌هایی که به راحتی با سایر آنتی‌بیوتیک‌ها درمان نمی‌شوند، مؤثر هستند.[۳]

ایمی پنم در سال ۱۹۷۵ ثبت اختراع شد و در سال ۱۹۸۵ برای مصارف پزشکی تایید شد.[۴] این دارو از طریق یک تحقیق و آزمون و خطا طولانی مدت برای دستیابی به نسخه پایدارتری از محصول طبیعی تینامیسین، کشف شد. تینامیسین فعالیت ضد باکتریایی دارد، اما در محلول آبی ناپایدار است، بنابراین تجویز آن برای بیماران غیر ممکن است.[۵] ایمی‌پنم دارای طیف گسترده‌ای از فعالیت علیه باکتری‌های هوازی و بی‌هوازی، گرم مثبت و گرم منفی می‌باشد.[۶] این آنتی بیوتیک به طور ویژه در برابر سودوموناس آئروژینوزا و گونه‌های انتروکوک فعالیت خوبی دارد. با این حال علیه استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین فعال نیست.

عوارض جانبی[ویرایش]

واکنش دارویی نامطلوب شایع این دارو، حالت تهوع و استفراغ است. افرادی که به پنی‌سیلین و سایر آنتی بیوتیک‌های بتا- لاکتام حساسیت دارند، در صورت مصرف ایمی پنم باید احتیاط کنند، زیرا میزان واکنش متقاطع زیاد است. در دوزهای زیاد، ایمی‌پنم تشنج‌زا است.[۷]

موارد منع مصرف[ویرایش]

ایمی پنم را نباید در صورت وجود سابقه حساسیت های به سایر آنتی‌بیوتیک ها و یا آلرژی های چند گانه تزریق کرد. این دارو در دوران بارداری منع مصرف نسبی دارد و میتواند برای جنین مضراتی داشته باشد. در افرادی با مشکلات شدید کلیوی و کبدی ایمی پنم باید با احتیاط مصرف شود.

سازوکار اثر دارو[ویرایش]

ایمی‌پنم با مهار سنتز دیواره سلولی باکتری‌های مختلف گرم مثبت و گرم منفی به عنوان یک ضدمیکروب عمل می‌کند. این دارو در برابر بتالاکتامازها (هم پنی‌سیلیناز و هم سفالوسپوریناز) تولید شده توسط برخی باکتری‌ها بسیار پایدار است.

منابع[ویرایش]

  1. U.S. Patent ۴٬۱۹۴٬۰۴۷
  2. Clissold SP, Todd PA, Campoli-Richards DM (March 1987). "Imipenem/cilastatin. A review of its antibacterial activity, pharmacokinetic properties and therapeutic efficacy". Drugs. 33 (3): 183–241. doi:10.2165/00003495-198733030-00001. PMID 3552595.
  3. Vardakas KZ, Tansarli GS, Rafailidis PI, Falagas ME (December 2012). "Carbapenems versus alternative antibiotics for the treatment of bacteraemia due to Enterobacteriaceae producing extended-spectrum β-lactamases: a systematic review and meta-analysis". The Journal of Antimicrobial Chemotherapy. 67 (12): 2793–803. doi:10.1093/jac/dks301. PMID 22915465.
  4. Fischer, Janos; Ganellin, C. Robin (2006). Analogue-based Drug Discovery (به انگلیسی). John Wiley & Sons. p. 497. ISBN 9783527607495.
  5. Kahan FM, Kropp H, Sundelof JG, Birnbaum J (December 1983). "Thienamycin: development of imipenen-cilastatin". The Journal of Antimicrobial Chemotherapy. 12 Suppl D: 1–35. doi:10.1093/jac/12.suppl_d.1. PMID 6365872.
  6. Kesado T, Hashizume T, Asahi Y (June 1980). "Antibacterial activities of a new stabilized thienamycin, N-formimidoyl thienamycin, in comparison with other antibiotics". Antimicrobial Agents and Chemotherapy. 17 (6): 912–7. doi:10.1128/aac.17.6.912. PMC 283902. PMID 6931548.
  7. Cannon JP, Lee TA, Clark NM, Setlak P, Grim SA (August 2014). "The risk of seizures among the carbapenems: a meta-analysis". The Journal of Antimicrobial Chemotherapy. 69 (8): 2043–55. doi:10.1093/jac/dku111. PMID 24744302.

مطالعه بیشتر[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]