ایمنی اینترنتی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ایمنی اینترنتی به معنای احتیاط‌ها و اقدام‌هایی است که برای حفظ ایمنی کاربران بخصوص کودکان و نوجوانان در محیط اینترنت در برابر مخاطراتی که کاربران، اطلاعات و سامانه هایشان را تهدید می‌کند باید اتخاذ شود.[۱] چارچوب این تدابیر در قوانین و مقررات هر کشور معین می‌شود و بخش دولتی، عمومی و خصوصی ملزم به رعایت آن هستند. همچنین با آگاهی بخشی و توانمندسازی والدین و کودکان در خصوص مخاطرات و ایمنی در برابر آن‌ها مطلع و مجهز می‌شوند.

ایمنی کاربران[ویرایش]

ایمنی کاربران به اقدامات پیشگیرانه جهت حفاظت از شخص کاربر در برابر تهدید و آزار در فضای مجازی و مخدوش کردن، سرقت یا سوء استفاده از هویت مجازی وی می‌شود.

ایمنی کودکان[ویرایش]

ایمنی کودکان با اصطلاح حفاظت از کودکان برخط تعریف می‌شود و مبتنی بر کنوانسیون حمایت از حقوق کودک بخصوص پروتکل الحاقی آن یعنی پروتکل مقابله با فحشا، هرزه نگاری و سوء استفاده از کودک می‌باشد.

ایمنی اطلاعات[ویرایش]

ایمنی اطلاعات به اقدامات پیشگیرانه و بازدارنده برای حفاظت از محرمانگی اطلاعات شخصی در برابر دسترسی غیرمجاز و نیز هر گونه نشر، تغییر و تخریب آن مربوط می‌شود.

رمز عبور[ویرایش]

کاربران با ایجاد رمز عبور مناسب در برابر سرقت یا دسترسی غیرمجاز به اطلاعاتشان اقدام می‌کنند.[۲]

ایمنی سامانه‌ها[ویرایش]

عبارت است از ایمنی سامانه‌های سخت افزاری و نرم‌افزاری در برابر بدافزارها و اقدامات مخرب یا مخل فعالیت آنهاست.

ایمنی رایانامه[ویرایش]

ایمنی رایانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

ویکی‌پدیای انگلیسی [۲]

پیوند به بیرون[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]