ایستگاه فضایی تیانگونگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش مقیاس ایستگاه فضایی.

ایستگاه فضایی مدولار بزرگ چین یا ایستگاه فضایی تیانگونگ (به چینی: 天宫؛ پینیین: Tiāngōng؛ روشن شده «کاخ آسمانی»)،[۱][۲]و نیز (انگلیسی: Chinese large modular space station) به اختصار (CSS) یک ایستگاه فضایی است که در مدار نزدیک زمین بین ۳۴۰ تا ۴۵۰ کیلومتری سطح زمین قرار دارد. ایستگاه فضایی چین تقریباً یک پنجم جرم ایستگاه فضایی بین‌المللی و تقریباً به اندازهٔ ایستگاه فضایی میر روسی خارج شده خواهد بود. انتظار می‌رود جرم ایستگاه فضایی چینی بین ۸۰ تا ۱۰۰ تن (۱۸۰٬۰۰۰ تا ۲۲۰٬۰۰۰ lb) باشد. عملیات از مرکز کنترل پرواز هوافضای پکن در چین کنترل خواهد شد. تاریخ راه‌اندازی ماژول اصلی، Tianhe ("هارمونی آسمان‌ها") ۲۹ آوریل ۲۰۲۱ بوده‌است.[۳]

ساخت ایستگاه نشانگر فاز سوم برنامه تیان گونگ است، تجربهٔ ایجاد شده از پیش سازهای تیانگونگ ۱ و تیان گونگ ۲.[۴][۵][۶] رهبران چینی امیدوارند که تحقیقات انجام شده در این ایستگاه توانایی پژوهشگران را در انجام آزمایش‌های علمی در فضا را فراتر از مدتی که آزمایشگاه‌های فضایی موجود چین ارائه می‌دهند، بهبود بخشد.[۷] یک موشک لانگ مارچ ۲اف با یک شنژو (کپسول خدمه و قایق نجات) همیشه برای یک مأموریت نجات اضطراری در حالت آماده باش است.[۸]

نگاه اجمالی[ویرایش]

ساخت این ایستگاه نشان‌دهندهٔ مرحلهٔ سوم برنامه تیان گونگ است. این ایستگاه بر پایهٔ تجربهٔ به‌دست آمده از نمونه‌های قبلی آن: تیانگونگ ۱ و تیان گونگ ۲ است.[۴][۵][۶]

ساختار[ویرایش]

CSS یک ایستگاه فضایی مدولار نسل سوم خواهد بود. ایستگاه‌های فضایی نسل اول، مانند سالیوت اولیه، آلماز و اسکای‌لاب، ایستگاه‌های تک قطعه‌ای بودند و برای تأمین مجدد طراحی نشده‌بودند. ایستگاه‌های نسل دوم سالیوت ۶ و ۷ و تیانگونگ ۱ و ۲ برای تأمین مجدد وسط مأموریت طراحی شده‌اند. ایستگاه‌های نسل سوم مانند میر، ایستگاه فضایی بین‌المللی و CSS ایستگاه‌های فضایی مدولار هستند که از مدارهای جداگانه پرتاب شده روی مدار جمع می‌شوند. روش‌های طراحی مدولار می‌توانند قابلیت اطمینان را تا حد زیادی بهبود بخشند، هزینه‌ها را کاهش دهند، چرخه توسعه را کوتاه کنند و نیازهای متنوع کار را برآورده کنند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "China launches first section of its massive space station". China Daily. 2021-04-29. Archived from the original on 2021-04-29. China's most adventurous space endeavor, the multimodule space station, named Tiangong, or Heavenly Palace, will be mainly composed of three components
  2. "China launches space station core module Tianhe". Xinhua. 2021-04-29. The Tianhe module will act as the management and control hub of the space station Tiangong, meaning Heavenly Palace
  3. Jones, Andrew (2 October 2019). "This Is China's New Spacecraft to Take Astronauts to the Moon (Photos)". Space.com. Retrieved 1 November 2019.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام nsf20210301 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ "中国载人航天工程标识及空间站、货运飞船名称正式公布" [CMSE logo and space station and cargo ship name officially announced] (به چینی (چین)). China Manned Space Engineering. 2013-10-31. Archived from the original on 2013-12-04. Retrieved 2016-06-29. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «cmse-20131031» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ Ping, Wu (June 2016). "China Manned Space Programme: Its Achievements and Future Developments" (PDF). China Manned Space Agency. Retrieved 2016-06-28. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «copuos2016tech20E» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  7. ChinaPower (7 December 2016). "What's driving China's race to build a space station?". Center for Strategic and International Studies. Retrieved 5 January 2017.
  8. "China rolls out rocket for Tianzhou-2 space station supply mission". 2021-05-17. Retrieved 2021-06-13.

پیوند به بیرون[ویرایش]