ایزو ۶۳۹

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از ایزو ۴–۶۳۹)

ایزو ۶۳۹ (ISO 639) مجموعه‌ای از استانداردهای بین‌المللی است که کدهای کوتاه برای زبان‌ها را فهرست می‌کند.

این نام، همچنین نام استاندارد اولیه‌ای است (با عنوان ISO 639/R) که در سال ۱۹۶۷ تأیید و در سال ۲۰۰۲ کنار گذاشته شد. در این استاندار زبان فارسی fas یا per است

فهرست کدها[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • ویکی انگلیسی