ایالت آزاد اورنج
۱۸۵۴–۱۹۰۲ | |||||||||
موقعیت در سال ۱۸۹۰ | |||||||||
پایتخت | بلومفونتن | ||||||||
زبان(های) رایج | هلندی (رسمی)، آفریکانس، انگلیسی، سوتو، تسوانا | ||||||||
دین(ها) | کلیسای اصلاحی هلندی مخالفین اصلاح هلندی | ||||||||
حکومت | جمهوری تحت قیومیت بریتانیا | ||||||||
قوه مقننه | Volksraad | ||||||||
دوره تاریخی | قرن نوزدهم | ||||||||
• تأسیس جمهوری | ۱۷ فوریه ۱۸۵۴ | ||||||||
۱۶ دسامبر ۱۸۳۸ | |||||||||
• Start of جنگ بوئر دوم | ۱۱ اکتبر ۱۸۹۹ | ||||||||
۳۱ مه ۱۹۰۲ | |||||||||
مساحت | |||||||||
۱۸۷۵[۱] | ۱۸۱٬۲۹۹ کیلومتر مربع (۷۰٬۰۰۰ مایل مربع) | ||||||||
جمعیت | |||||||||
• ۱۸۷۵[۱] | ۱۰۰٬۰۰۰ | ||||||||
واحد پول | پوند ایالت آزاد اورنج | ||||||||
| |||||||||
امروز بخشی از | آفریقای جنوبی |
ایالت آزاد اورنج (هلندی: Oranje Vrijstaat، آفریکانس: Oranje-Vrystaat) یک جمهوری بوئری مستقل تحت قیومیت بریتانیا در جنوب آفریقا در نیمهٔ دوم قرن نوزدهم بود که در سال ۱۹۰۲ پس از جنگ بوئر دوم به امپراتوری بریتانیا تسلیم و به مستعمره رود اورنج ضمیمه شد. این کشور یکی از سه پیشساز استان ایالت آزاد امروزی در آفریقای جنوبی است.[۲]
ایالت آزاد اورنج در دوران وجودش به بک جمهوری موفق در سیاست و اقتصاد تبدیل شد و در بیشتر موارد از روابط خوبی با همسایگان خود برخوردار بود. این کشور در سال ۱۹۰۰ به مستعمره رود اورنج ضمیمه شد و تا امضای پیمان ورینیگینگ در پایان جنگ بوئر دوم در ۳۱ مه ۱۹۰۲، به عنوان یک جمهوری بوئر مستقل ادامه حیات داد. پس از این دوره برای مدتی تحت حاکمیت مستقیم انگلیس بود و سرانجام در سال ۱۹۰۷ به خودگردانی رسید. این کشور در سال ۱۹۱۰ به عنوان استان ایالت آزاد اورنج همراه با استانهای دماغه، ناتال و ترانسفال به اتحادیه آفریقای جنوبی پیوست. اتحادیه آفریقای جنوبی نیز در سال ۱۹۶۱ به جمهوری آفریقای جنوبی تبدیل شد.[۳]
نام جمهوری از رود اورنج گرفته شده بود که خود به افتخار دودمان اورنج، دودمان حاکم هلند، توسط یک کاشف هلندی به نام رابرت جیکوب گوردون اینگونه نامیده شدهبود.[۴] هلندی زبان رسمی ایالت آزاد اورنج بود.
جمعیتشناسی
[ویرایش]طبق تخمینی در سال ۱۸۷۵ در این کشور ۷۵٬۰۰۰ تن سفیدپوست و ۲۵٬۰۰۰ تن بومی و رنگینپوست بود.[۱] نخستین سرشماری در سال ۱۸۸۰ انجام و مشخص شد اروپاییها ۴۵٫۷٪ از جمعیت را میسازند.[۵] بلومفونتن، پایتخت کشور نیز ۲٬۵۶۷ نفر جمعیت داشت.[۶] در سرشماری ۱۸۹۰، که طبق گزارشها چندان دقیق نبود، ۲۰۷٬۵۰۳ نفر جمعیت گزارش شد.[۷]
در سال ۱۹۰۴ طبق سرشماری مستعمره جمعیت کل ۳۸۷٫۳۱۵ نفر بود که از آن ۲۲۵٫۱۰۱ نفر (۵۸٫۱۱٪) سیاهپوست، ۱۴۲٫۶۷۹ نفر (۳۶٫۸۴٪) سفیدپوست، ۱۹٫۲۸۲ نفر (۴٫۹۸٪) رنگینپوست و ۲۵۳ نفر (۰٫۰۷٪) هندی بودند. بزرگترین شهرها بلومفونتن با ۳۳٫۸۸۳ نفر (سفیدها ۱۵٫۵۰۱ نفر یا ۴۵٫۷۴٪)، هریسمیت با ۸٫۳۰۰ نفر (سفیدها ۴٫۸۱۷ نفر یا ۵۸٫۰۳٪) و کرونستاد ۷٫۱۹۱ نفر (سفیدها- ۳٫۷۰۸ نفر یا ۵۱٫۵۶٪) جمعیت بودند.
در سال ۱۹۱۱ جمعیت ۵۲۸٫۱۷۴ نفر بود که از آن ۳۲۵٫۸۲۴ نفر (۶۱٫۶۸٪) سیاهپوست، ۱۷۵٫۱۸۹ نفر (۳۳٫۱۶٪) سفیدپوست، ۲۶٫۵۵۴ نفر (۵٫۰۲٪) رنگینپوست و ۶۰۷ نفر (۰٫۱۱٪) هندی بودند. بلومفونتن نیز ۲۶٫۹۲۵ تن جمعیت داشت.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Sketch of the Orange Free State of South Africa. Bloemfontein: Orange Free State. Commission at the International Exhibition, Philadelphia, 1876. 1876. p. 10. Archived from the original on 29 May 2016.
- ↑ "Free State". Encyclopædia Britannica. 6 نوامبر 2009. Archived from the original on 14 March 2017.
- ↑ public domain: Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Orange Free State". Encyclopædia Britannica (به انگلیسی) (11th ed.). Cambridge University Press. One or more of the preceding sentences incorporates text from a publication now in the
- ↑ "Introduction to the Orange River basin". Department of Water and Sanitation, South Africa. Archived from the original on 14 March 2017. Retrieved 13 March 2017.
- ↑ Christopher, Anthony J. (June 2010). "A South African Domesday Book: the first Union census of 1911". South African Geographical Journal. 92 (1): 22–34. doi:10.1080/03736245.2010.483882.
- ↑ Â -bloemfontein-has-2-567-inhabitants "The first census in the Orange Free State is held". South Africa History. Â -bloemfontein-has-2-567-inhabitants Archived from the original on 30 January 2018. Retrieved 29 January 2018.
{{cite web}}
: Check|archiveurl=
value (help); Check|url=
value (help); no-break space character in|archiveurl=
at position 120 (help) - ↑ Orange Free State Republic, South Africa. Rand, McNally & Co. , Printers. 1893. p. 5. Retrieved 29 January 2018.