اکتوپلاسم (زیست‌شناسی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برای کاربردهای دیگر این واژه، اکتوپلاسم را ببینید.

در زیست‌شناسی به بخش پیرامونی مادهٔ زمینه‌ای میان‌یاخته (سیتوپلاسم) در بسیاری از یاخته‌ها، اکتوپلاسم (Ectoplasm) (همچنین اگزوپلاسم exoplasm) یا برمیان‌یاخته[۱] می‌گویند.

سیتوپلاسم به دو نوع اکتوپلاسم و اندوپلاسم طبقه‌بندی می‌شود. اکتوپلاسم نشان‌دهندهٔ بخش غیردانه‌ای بیرونی سیتوپلاسم بوده، در حالی که اندوپلاسم نشان‌دهندهٔ سیتوپلاسم دانه‌ای در مناطق داخلی یک یاخته است. اکتوپلاسم شفاف است و از اجزای درون سلول محافظت می‌کند و همچنین آن‌ها را انتقال می‌دهد.[۲] علاوه بر این، تعداد زیادی رشته اکتین اغلب در اکتوپلاسم رخ می‌دهد که یک تکیه‌گاه کشسان برای غشای سلولی تشکیل می‌دهند.[۳]

اکتوپلاسم یا برمیان‌یاخته حاوی ریزرشته‌های اکتین و میوزین است.

از کارکردهای مهم سیتوپلاسم نقش آن در حرکت اندامک‌های درونی و همچنین در کل سلول است. در حالی که رشته‌های اکتین در اکتوپلاسم حرکت در کل سلول را تسهیل می‌بخشند. رشته‌های پروتئین درونی به اندامک‌ها و ساختارهای دیگر به منظور حرکت درون سلول کمک می‌کند.[۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. برابرنهاده فرهنگستان زبان فارسی[پیوند مرده]
  2. "Paramecium Coloring". www.biologycorner.com. Retrieved 23 April 2018.
  3. Arthur C. Guyton, John E. Hall. Textbook of Medical Physiology, Eleventh Edition. Saunders.
  4. سیتوپلاسم: بررسی عملکرد بلوک‌های ساختاری زنده. (2022). Rasekhoon.net. Retrieved 21 June 2022, from https://rasekhoon.net/article/show/1224311/سیتوپلاسم-بررسی-عملکرد-بلوک-های-ساختاری-زنده