اکتت (بتهوون)

اُکتِت (به انگلیسی: Octet) در می بِمُل ماژور، اُپوس ۱۰۳، از لودویگ فان بتهوون، اثری است در قالب موسیقی مجلسی، که برای هشت سازِ بادی تصنیف شده‌است: دو اُبوا، دو کلارینت، دو فاگوت، و دو کُر (هورن). بتهوون این اثر را در سال ۱۷۹۲ در بن و پیش از عزیمت به وین و استقرار در آن شهر نوشت. او در سال ۱۷۹۵ آن را در قالبِ کوئینتتِ زهیِ شماره ۱ (در می بِمُل ماژور، اُپوس ۴) گسترش داد و بازنویسی کرد.

اُکتت، با وجودِ شمارهٔ اُپوس آن (۱۰۳)، جزو آثار اولیهٔ بتهوون به‌شمار می‌رود. این اثر حدود ۶ سال پس از درگذشتِ بتهوون، در ۱۸۳۴ و از سوی آرتاریا منتشر شد، و منطقِ شمارهٔ اُپوسِ آن نیز از همین جهت است.

ساختار

اُکتِت از ۴ موومان تشکیل شده‌است:

1. آلگرو
2. آندانته
3. منوئه
4. پرِستو

جستارهای وابسته

• سِپتِت (بتهوون)
• سِکستِت برای دو کُر و کوارتت زهی

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Octet (Beethoven)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ مهٔ ۲۰۱۸.