اژدهاک (برخوانی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

«اژدهاک» یک تک‌گوییِ کوتاه از گونهٔ برخوانی و از کارهای آغازینِ بهرام بیضایی است.

متن[ویرایش]

متن، به گفتهٔ نویسنده، نوشتهٔ زمستانِ ۱۳۴۰ است. نخست در ماهنامهٔ پیام نوین (اردیبهشتِ ۱۳۴۵) و سپس‌تر در جُنگِ کتاب روشن (۱۳۷۰) و کتابِ سه برخوانی (۱۳۷۶) و جلدِ یکُمِ دیوان نمایش (۱۳۸۲) منتشر شده است.

نمایش[ویرایش]

این نمایشنامه را بیضایی به نمایش درنیاورده است.

به زبان‌های دیگر[ویرایش]

ترجمهٔ انگلیسیِ این متن سالِ ۱۴۰۱ در کتابِ Naqqali Trilogy منتشر شد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • افتخارزاده، ماری؛ بالازاده، امیرکاوس (مهر ۱۳۸۹). «آز، بن‌مایه پلیدی در اساطیر ایرانی و بازتاب آن در نمایشنامه‌ی اژدهاک بهرام بیضایی». کتاب ماه هنر (۱۴۵): ۸۸-۹۱.
  • بیضائی، بهرام (زمستان ۱۳۷۰). «اژدهاک». کتاب روشن: ۳۰-۳۹.
  • بیضایی، بهرام؛ آتشی، منوچهر؛ حق‌شناس، علی‌محمّد؛ یاوری، حمید؛ نظرزاده، رسول؛ سناپور، حسین؛ مطلق (مهر ۱۳۷۹). «نقد و بررسی «سه برخوانی»». کارنامه (۱۳): ۲۸-۳۷.
  • دریابیگی، میر علیرضا. خوانشِ فمینیستیِ آیینی اژدهاکِ بیضایی (۱۳۹۹)
  • سیفی آزاد، رحمان (بهمن ۱۳۸۰). «اژدهاک، سلطان مار، پرده‌خانه: تحلیل سه اثر از بهرام بیضایی». بیدار (۱۲): ۹۱-۹۷.
  • علایی، مشیت (مهر ۱۳۷۹). «نگاهی به «دو برخوانیِ آرش و اژدهاک» بهرام بیضایی». کارنامه (۱۳): ۱۶-۱۸.