فهرست نخستین مسلمانان

صفحه نیمه‌حفاظت‌شده
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از اولین اسلام آورندگان)

نخستین مسلمان‌ها به نخستین افرادی که به اسلام ایمان آوردند گفته می‌شود.

نخستین مسلمان

در مورد نخستین مسلمان اجماع فراگیری وجود دارد که خدیجه بنت خویلد، همسر محمد نخستین مسلمان بوده‌است. هویت نخستین مرد مسلمان از دوران ابتدایی اسلام مورد مناقشه بوده‌است.[۱] به‌گفتهٔ مونت گومری وات بعضی منابع علی بن ابی طالب را نخستین مسلمان معرفی کرده‌اند که در آن زمان کودکی نه یا ده‌ساله بوده‌است.[۱] همچنین دانشمندان شیعه [۲] و بسیاری از دانشمندان اهل سنت نیز، بر این نظر تأکید کرده‌اند. [۳] زید بن حارثه، کاندیدای محتمل دیگر برای شناختن شدن به‌عنوان نخستین مسلمان است.[۱] زید در آغاز به‌عنوان برده به مکه آورده شد و به خانهٔ محمد و خدیجه راه یافت. آن‌ها زید را آزاد نمودند و بمانند فرزند خود او را پذیرفتند. حارث به‌طور واضحی مورد اعتماد محمد بود و محمد علاقهٔ بسیار زیادی به او (خصوصاً پس از مرگ فرزند پسر محمد و خدیجه) نشان می‌داد. به‌گفته مونتگمری، زید در آن زمان جوانی بسیار با آتیه بنظر می‌رسید و بنابراین محتمل است که او نخستین مسلمان مذکر بوده‌است.[۱] سومین کاندیدا ابوبکر بازرگانی بود که تنها دو سال از محمد جوان‌تر بود و سال‌ها دوست صمیمی محمد بود.[۱]

بر طبق گزارش ابن هشام در کتاب سیرهٔ نبوی، نخستین کسانی که مسلمان شدند پس از خدیجه به ترتیب:

1- علی ابن ابی طالب

2- زید بن حارثه

3- ابوبکر ابن ابی قحافه

4- عثمان بن عفان

5- زبیر ابن عوام

6- عبدالرحمان ابن عوف

7- سعد ابن ابی وقاص

8 طلحه ابن عبیدالله

نفر چهارم به بعد به دست ابوبکر مسلمان شدند. [۴] ایشان هر هشت سابق بودند در اسلام و با سید می­‌بودند و تصدیق وی می­‌نمودند و دیگر اهل مکه جمله منکر و مخالف بودند. [۵]

فهرست اسامی اولین مسلمانان

چهار نفر نخستین مسلمانان:

برخی دیگر از مسلمان نخستین (بدون توجه به ترتیب) عبارتند از:

اولین مسلمانان مدینه

این افراد همگی از قبیله خزرج بودند که در سال ۱۱ بعثت در زمان حج در منی با محمد بیعت کردند[۶]

جستارهای وابسته

منبع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ Muḥammad: Prophet and Statesman By William Montgomery Watt, Oxford University Press, 1974, Pages 34-35
  2. * شیخ مفید در فصول المختاره: الفصول المختارة، شیخ مفید، محمد بن محمد، دارالمفید، صفحهٔ ۲۷۴: هَذَا اِبْنُ أَخِی مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اَللَّهِ وَ هَذَا عَلِی بْنُ أَبِی طَالِبٍ وَ هَذِهِ اَلْمَرْأَةُ خَدِیجَةُ بِنْتُ خُوَیلِدٍ وَ اَللَّهِ مَا عَلَی وَجْهِ اَلْأَرْضِ أَحَدٌ یعْبُدُ اَللَّهَ بِهَذَا اَلدِّینِ إِلاَّ هَؤُلاَءِ اَلثَّلاَثَةُ؛ این پسر برادرم محمد بن عبدالله و این علی بن ابی طالب و این زن هم خدیجه بنت خویلد است. به خدا قسم که بر روی زمین کسی خدا را عبادت نمی‌کند مگر این سه نفر.،
  3. * نسائی در سنن الکبری: السنن الکبری، النسائی، دار الکتب العلمیه، بیروت، لبنان، جلد ۵، صفحهٔ ۴۴ [۱][پیوند مرده]
  4. کتاب سیره نبوی ابن هشام، ص 154.
  5. کتاب سیره نبوی ابن هشام، ص 155.
  6. سیره نبویه، ابن هشام، ج۲، ص۷۱