انعطاف‌پذیری (روان‌شناسی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

انعطاف‌پذیری، یا مجموعه ای از تغییرات ، یک کارکرد اجرایی است که شامل توانایی انتقال ناخودآگاه توجه بین یک کار و وظیفه دیگر است. در مقابل، جابجایی شناختی یک کارکرد اجرایی بسیار مشابه است، اما شامل تغییر آگاهانه (نه ناخودآگاه) در توجه است. این دو عملکرد با هم زیرمجموعه مفهوم انعطاف پذیری شناختی جامع تری هستند.[۱][۲]

انعطاف‌پذیری به فرد امکان می‌دهد تا به سرعت و کارآمدتر با شرایط مختلف سازگار شود.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. Monchi, O. ; Petrides, M. ; Doyon, J. ; Postuma, R. B. ; Worsley, K. ; Dagher, A. (2004). "Neural Bases of Set-Shifting Deficits in Parkinson's Disease". Journal of Neuroscience. 24 (3): 702–710. doi:10.1523/JNEUROSCI.4860-03.2004. PMID 14736856.
  2. "Task switching (psychology)". Wikipedia (به انگلیسی). 2021-02-01.
  3. Sawada, Y. ; Nishio, Y. ; Suzuki, K. ; Hirayama, K. ; Takeda, A. ; Hosokai, Y. ; Ishioka, T. ; Itoyama, Y. ; Takahashi, S. ; Fukuda, H. ; Mori, E. (2012). García, Antonio Verdejo (ed.). "Attentional Set-Shifting Deficit in Parkinson's Disease is Associated with Prefrontal Dysfunction: An FDG-PET Study". PLoS ONE. 7 (6): e38498. doi:10.1371/journal.pone.0038498. PMC 3369918. PMID 22685575.