اندوار

مختصات: ۳۶°۳′۴۶″ شمالی ۵۲°۲۸′۳۳″ شرقی / ۳۶٫۰۶۲۷۸°شمالی ۵۲٫۴۷۵۸۳°شرقی / 36.06278; 52.47583[۱]
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اندوار
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانمازندران
شهرستانآمل
بخشمرکزی
نام محلیانوار
نام‌های دیگرانوار، اندوار
نام‌های قدیمیاندبار، گنجوار، انده بار، انوار، اندوار
سال بنیادقبل از اسلام
مردم
جمعیت۱۸۲ نفر (سرشماری ۹۵)
رشد جمعیتفصلی
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا۲۲۰۰ متر بالاتر از سطح دریا
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه۱۳
روزهای یخبندان سالانه۶۰
کد آماری۰۱۵۹۸۸

اندوار دربارهٔ این پرونده تلفظ ، روستایی است از توابع بخش لاریجان شهرستان آمل در استان مازندران ایران.

دارای جاده ای خطرناک است اما از طبیعت بسیاری زیبایی برخوردار است. آب و هوای این روستا سرد و خشک در تابستان و معتدل و خشک در زمستان است. اما به دلیل و جود آب فراوان که از چشمه‌ها به دست می‌آید از نظر کشاورزی توسعه یافته‌است و میوه‌ها و سزیجات مختلف مانند: گیلاس، آلبالو، گردو، زردآلو، آلوچه و.. دارد.

جمعیت[ویرایش]

این روستا در مسیر جاده هراز شهرستان آمل در دل کوه‌های البرز قرار داشته و براساس آخرین سرشماری مرکز آمار ایران که در سال ۱۳۸۵ صورت گرفته، جمعیت آن ۲۲۶ نفر (۵۴ خانوار) بوده‌است.[۲] مردم اندوار از قومیت طبری هستند که ریشه آن به قوم آمارد و قوم تپوری می‌رسد.[۳] مردم اندوار به زبان طبری (مازندرانی) و گویش آملی سخن می‌گویند.[۴]

دارای جاده‌ای خاکی و بسیار مرگ بار است که دو راه دارد یکی از راه جنگل و یکی از راه کوهستان. منطقه اندوار مکانهای را در خویش گرفته که می‌توان به مناطق: سیاه بیشه، زرشک او، یخارکوه، لث، موزینیمه، دره لوی آقا، وقفیات، چوتاش، دز گردنه، برک، لاکوه (لارکوه)، لارک، پیش نشت، سنگ دکت، بزرگ کلاه، جنگی دره، هزارخال، بزرو دشت (برزودشت)، اسپه سنگ، شلفاک، سی یر، نار دشت (ناهار دشت)، یخار، اسپرس (اسپرز) شی یر، سنگ پل، لول بن، و مناطق دیگر اشاره کرد.

منابع[ویرایش]

  1. «: کمیته تخصصی نام نگاری و یکسان‌سازی نام‌های جغرافیایی ایران:». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ اوت ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۹ ژوئیه ۲۰۱۱.
  2. «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
  3. نصری اشرفی، جهانگیر (۱۳۹۹). جعفر شجاع کیوانی، ویراستار. دانشنامهٔ تبرستان و مازندران جلد سوم. نشرنی = ۴۰.
  4. نصری اشرافی، جهانگیر (١٣٧٧). واژه‌نامه بزرگ تبری. به کوشش حسین صمدی و سید کاظم مداح و کریم الله قائمی و علی اصغر یوسفی نیا و محمود داوودی درزی و محمد حسن شکوری و عسکری آقاجانیان میری و ابوالحسن واعظی و ناصر یداللهی و جمشید قائمی و فرهاد صابر و ناعمه پازوکی. تهران: اندیشه پرداز و خانه سبز. ص. صفحه ۳۱ جلد اول. شابک ۰-۵-۹۱۱۳۱-۹۶۴ مقدار |شابک= را بررسی کنید: checksum (کمک).