اندرو نیومن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آندره نیومن (به انگلیسی: Andrew J. Newman) محقق، مورخ و نویسنده بریتانیایی تاریخ اسلام و ایران و استاد مطالعات اسلامی و خاورمیانه در دانشگاه ادینبرو اسکاتلند است.

وی دانش آموخته وی دکتری مطالعات اسلامی از دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس است. نیومن به پژوهش و تدریس در حوزه‌هایی مانند تاریخ شیعه دوازده امامی، تاریخ فقه اسلامی، مطالعات حدیث، تاریخ ایران، تاریخ و فرهنگ خاورمیانه، زبان و ادبیات فارسی و ادبیات نوین عرب می‌پردازد.[۱]

آثار[ویرایش]

  • The Formative Period of Shi'i Law: Hadith as Discourse Between Qum and Baghdad (2000)
  • Safavid Iran: Rebirth of a Persian Empire (2006) (ایران عصر صفوی، نوزایی امپراتوری ایران)

آثار ترجمه شده[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Andrew J. Newman". The University of Edinburgh (به انگلیسی). Retrieved 2020-12-13.