امگه ۴۲
| امگه ۴۲ | |
|---|---|
 | |
| نوع | مسلسل چندمنظوره |
| خاستگاه |  آلمان |
| تاریخچه خدمت | |
| خدمت | ۱۹۶۸–۱۹۴۲ (در آلمان) |
| استفادهشده توسط | ورماخت وافن اساس |
| جنگها | جنگ جهانی دوم |
| تاریخچه تولید | |
| طراح | ورنر گرونر |
| تاریخ طراحی | ۱۹۴۲ |
| سازنده | موزر بنیاد ویلهلم گوستلف شتایر-دایملر-بوخ گروسفوس آلکت |
| قیمت واحد | ۲۵۰ رایشسمارک (۱۹۴۴) |
| تاریخ تولید | ۱۹۴۵–۱۹۴۲ (در آلمان) |
| تعداد ساختهشده | بیش از ۴۲۳ هزار قبضه |
| ویژگیها | |
| وزن | ۱۱٬۶ کیلوگرم |
| طول | ۱٬۲۲۰ میلیمتر |
اِمگِه۴۲ (مخفف عبارت آلمانی Maschinengewehr 42 به معنای «مسلسل ۴۲») یک مسلسل چندمنظوره بود که توسط آلمان نازی توسعه داده شد و در سال ۱۹۴۲ معرفی گردید. این سلاح بیشتر به دلیل نرخ آتش فوقالعاده بالایش، بین ۱۲۰۰ تا ۱۵۰۰ تیر در دقیقه، مشهور است. علیرغم طراحی عجولانه آن در دوران جنگ، امگه۴۲ به دلیل سهولت تولید و کارایی بالا شهرت داشت و جایگاه خود را به عنوان یکی از تأثیرگذارترین سلاحهای پیادهنظام در جنگ جهانی دوم تثبیت کرد. اصول اولیه عملکرد آن بهطور مستقیم بر مسلسلهای پس از جنگ مانند امگه۳ تأثیر گذاشت که تا امروز نیز در خدمت ارتشهای مختلف است.
کاربران
[ویرایش]
الجزایر: جبهه آزادیبخش میهنی[۱]
اتریش[۲]
بنگلادش: جنگ استقلال[۳]
بوسنی و هرزگوین: ام۵۳[۴]
کرواسی: ام۵۳[۴]
فنلاند: صرفاً ارزیابی
فرانسه[۵]
آلمان
مجارستان[۶]
جمهوری اجتماعی ایتالیا[۷]
نروژ: غنیمت گرفته شده از آلمان، فروش به سایر کشورها[۸]
پرتغال: با عنوان ام/۹۴۴,[۹] جایگزینی با افان مینیمی[۱۰]
پادشاهی رومانی: دریافت ۴۴۰ قبضه از آلمان در سال ۱۹۴۳[۱۱]
سومالی[۱۲]
تونس: استفاده در بحران بنزرت[۱۳]
آلمان غربی[۱۴][۱۵]
جمهوری فدرال سوسیالیستی یوگسلاوی – تولید با عنوان ام۵۳[۴]
زئیر – امگه ۴۲ و ام۵۳[۱۶]
منابع
[ویرایش]- ↑ de Quesada, Alejandro (2014). MP 38 and MP 40 Submachine Guns. Osprey Publishing. pp. 66–67. ISBN 978-1-78096-388-4.
- ↑ "Rearming Austria: WWII weapons". wordpress.com. 14 June 2015.
- ↑ Bangladesh Liberation War 1971: Freedom's Arms (به انگلیسی), retrieved 2019-09-19
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ McNab 2012, pp. 72–73.
- ↑ Kinard, Jeff (2010). "Machine guns". In Tucker, Spencer C.; Pierpaoli, Paul G. , Jr. (eds.). The Encyclopedia of the Korean War: A Political, Social, and Military History. Vol. 1. A-L (2nd ed.). ABC-CLIO. p. 535. ISBN 978-1-85109-849-1. Archived from the original on 16 November 2018. Retrieved 7 September 2020.
- ↑ Thers, Alexandre (February 2012). "Souvenirs d'un Panzer-Knacker Hongrois". Batailles et Blindés (به فرانسوی). No. 47. p. 55.
Sa nouvelle arme est une MG-42. [His new weapon is an MG-42.]
- ↑ Jowett, Philip (25 May 2001). The Italian Army 1940–45 (3): Italy 1943–45. Men-at-Arms 353. Osprey Publishing. pp. 43–44. ISBN 978-1-85532-866-2.
- ↑ MG34 and MG42 in Norway, Post WW2, by Folke Myrvang
- ↑ Abbott, Peter; Rodrigues, Manuel (1998). Modern African Wars 2: Angola and Mozambique 1961–74. Osprey Publishing. p. 18.
- ↑ "Portuguese Army new weapons" (PDF).
{{cite web}}: نگهداری CS1: url-status (link) - ↑ Axworthy, Mark; Scafes, Cornel I.; Craciunoiu, Cristian (1995). Third axis, fourth ally: Romanian armed forces in the European war, 1941-1945. London: Arms and Armour. p. 124. ISBN 1-85409-267-7.
- ↑ "StG-44 in Africa after WWII". wordpress.com. 27 September 2015.
- ↑ Renaud, Patrick-Charles (1996). La bataille de Bizerte (Tunisie) 19 au 23 juillet 1961. Histoire et perspectives méditerranéennes. L'Harmattan. p. 195. ISBN 978-2-7384-4286-4.
- ↑ "WWII equipment of the Bundesgrenzschutz". wordpress.com. 10 April 2016.
- ↑ McNab 2012, p. 72.
- ↑ Fitzsimmons, Scott (November 2012). "The White Legion Abandons Zaire". Mercenaries in Asymmetric Conflicts. Cambridge University Press. p. 263. doi:10.1017/CBO9781139208727.007. ISBN 978-1-107-02691-9.
پیوند به بیرون
[ویرایش]
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ امگه ۴۲ موجود است.