امگه ۴۲
ظاهر
امگه ۴۲ | |
---|---|
نوع | مسلسل چندمنظوره |
خاستگاه | آلمان |
تاریخچه خدمت | |
خدمت | ۱۹۶۸–۱۹۴۲ (در آلمان) |
استفادهشده توسط | ورماخت وافن اساس |
جنگها | جنگ جهانی دوم |
تاریخچه تولید | |
طراح | ورنر گرونر |
تاریخ طراحی | ۱۹۴۲ |
سازنده | موزر بنیاد ویلهلم گوستلف شتایر-دایملر-بوخ گروسفوس آلکت |
قیمت واحد | ۲۵۰ رایشسمارک (۱۹۴۴) |
تاریخ تولید | ۱۹۴۵–۱۹۴۲ (در آلمان) |
تعداد ساختهشده | بیش از ۴۲۳ هزار قبضه |
ویژگیها | |
وزن | ۱۱٬۶ کیلوگرم |
طول | ۱٬۲۲۰ میلیمتر |
امگه ۴۲ (آلمانی: MG 42 مخفف MaschinenGewehr 42) یک مسلسل چندمنظوره بود که با کالیبر ۷٫۹۲×۵۷ مم موزر به عنوان جایگزین امگه ۳۴ توسط ورنر گرونر در آلمان طراحی و به شکل گسترده به وسیله ورماخت و وافن اساس در نیمه دوم جنگ جهانی دوم به کار برده شد.
امگه ۴۲ مسلسلی قابل اتکا، ارزان قیمت، با تولید و استفاده آسان و نواخت تیر بالا بود که در زمین گیر کردن نفرات دشمن به شدت مؤثر عمل میکرد. با این وجود این که هدف از طراحی سلاح جدید جبران گرانی و طولانی بودن فرایند تولید نمونه پیشین بود، هر دو مسلسل تا پایان جنگ تولید گردیدند. امگه ۴۲ به صورت تحت لیسانس و کپی پس از پایان جنگ جهانی دوم نیز تولید و در سازمانهای مسلح متعددی استفاده شد. این مسلسل همچنین مبنای تولید نمونههای جدید و پیشرفته همانند امگه۳ نیز بودهاست.
کاربران
[ویرایش]- الجزایر: جبهه آزادیبخش میهنی[۱]
- اتریش[۲]
- بنگلادش: جنگ استقلال[۳]
- بوسنی و هرزگوین: ام۵۳[۴]
- کرواسی: ام۵۳[۴]
- فنلاند: صرفاً ارزیابی
- فرانسه[۵]
- آلمان
- مجارستان[۶]
- جمهوری اجتماعی ایتالیا[۷]
- نروژ: غنیمت گرفته شده از آلمان، فروش به سایر کشورها[۸]
- پرتغال: با عنوان ام/۹۴۴,[۹] جایگزینی با افان مینیمی[۱۰]
- پادشاهی رومانی: دریافت ۴۴۰ قبضه از آلمان در سال ۱۹۴۳[۱۱]
- سومالی[۱۲]
- تونس: استفاده در بحران بنزرت[۱۳]
- آلمان غربی[۱۴][۱۵]
- جمهوری فدرال سوسیالیستی یوگسلاوی – تولید با عنوان ام۵۳[۴]
- زئیر – امگه ۴۲ و ام۵۳[۱۶]
منابع
[ویرایش]- ↑ de Quesada, Alejandro (2014). MP 38 and MP 40 Submachine Guns. Osprey Publishing. pp. 66–67. ISBN 978-1-78096-388-4.
- ↑ "Rearming Austria: WWII weapons". wordpress.com. 14 June 2015.
- ↑ Bangladesh Liberation War 1971: Freedom's Arms (به انگلیسی), retrieved 2019-09-19
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ McNab 2012, pp. 72–73.
- ↑ Kinard, Jeff (2010). "Machine guns". In Tucker, Spencer C.; Pierpaoli, Paul G. , Jr. (eds.). The Encyclopedia of the Korean War: A Political, Social, and Military History. Vol. 1. A-L (2nd ed.). ABC-CLIO. p. 535. ISBN 978-1-85109-849-1. Archived from the original on 16 November 2018. Retrieved 7 September 2020.
- ↑ Thers, Alexandre (February 2012). "Souvenirs d'un Panzer-Knacker Hongrois". Batailles et Blindés (به فرانسوی). No. 47. p. 55.
Sa nouvelle arme est une MG-42. [His new weapon is an MG-42.]
- ↑ Jowett, Philip (25 May 2001). The Italian Army 1940–45 (3): Italy 1943–45. Men-at-Arms 353. Osprey Publishing. pp. 43–44. ISBN 978-1-85532-866-2.
- ↑ MG34 and MG42 in Norway, Post WW2, by Folke Myrvang
- ↑ Abbott, Peter; Rodrigues, Manuel (1998). Modern African Wars 2: Angola and Mozambique 1961–74. Osprey Publishing. p. 18.
- ↑ "Portuguese Army new weapons" (PDF).
{{cite web}}
: نگهداری CS1: url-status (link) - ↑ Axworthy, Mark; Scafes, Cornel I.; Craciunoiu, Cristian (1995). Third axis, fourth ally: Romanian armed forces in the European war, 1941-1945. London: Arms and Armour. p. 124. ISBN 1-85409-267-7.
- ↑ "StG-44 in Africa after WWII". wordpress.com. 27 September 2015.
- ↑ Renaud, Patrick-Charles (1996). La bataille de Bizerte (Tunisie) 19 au 23 juillet 1961. Histoire et perspectives méditerranéennes. L'Harmattan. p. 195. ISBN 978-2-7384-4286-4.
- ↑ "WWII equipment of the Bundesgrenzschutz". wordpress.com. 10 April 2016.
- ↑ McNab 2012, p. 72.
- ↑ Fitzsimmons, Scott (November 2012). "The White Legion Abandons Zaire". Mercenaries in Asymmetric Conflicts. Cambridge University Press. p. 263. doi:10.1017/CBO9781139208727.007. ISBN 978-1-107-02691-9.
پیوند به بیرون
[ویرایش]در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ امگه ۴۲ موجود است.