پرش به محتوا

امیل پیکار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
امیل پیکار
زادهٔ۲۴ ژوئیهٔ ۱۸۵۶
درگذشت۱۱ دسامبر ۱۹۴۱ (۸۵ سال)
ملیتفرانسوی
محل تحصیلاکول نرمال سوپریور
شناخته‌شده
برای
گروه پیمانه‌ای پیکار
قضیه پیکار
رویه پیمانه‌ای پیکار
عملگر پیکار
چندگونای پیکار
فرمول پیکار-لفشتس
قضیه پیکار-لیندلف
جوایزانجمن سلطنتی
پیشینه علمی
شاخه(ها)ریاضیات
محل کاردانشگاه پاریس
استاد راهنماگاستون داربو
دانشجویان دکتریسرگئی برنشتاین
پل دوبریل
ژاک آدامار
گاستون ژولیا
تریان لالسکو
فیلیپ لکربایله
پل پینلو
میهایلو پتروویچ
سیمیون استویلوف
ارنست وسیو
هانری ویلا
آندره وی
استانیسلاو زارمبا

شارل امیل پیکار به تلفظ صحیح فرانسوی (ولی گاهی به اشتباه معروف به پیکارد در ایران) (به فرانسوی: Charles Émile Picard) (زاده ۲۴ ژوئیه ۱۸۵۶ – درگذشته ۱۱ دسامبر در پاریس ۱۹۴۱) ریاضیدان فرانسوی بود.

زندگی و کارنامه

[ویرایش]

پدرش صاحب کارخانه ابریشم بود ولی در جریان جنگ فرانسه و پروس و اشغال پاریس به دست آلمان، ثروت خانواده بر باد رفت و امیل و برادرش ناچار با دستمزد کار مادرشان پرورش یافتند. امیل همواره شاگرد خوبی بود. در دبیرستان نمره‌هایی خوب داشت و به ویژه در زبان‌شناسی خوش درخشید. در آزمون ورودی اکول پلی تکنیک و اکول نرمال سوپریور به ترتیب مقام دوم و نخست را به دست آورد. پیکار که در سخنرانی‌های لویی پاستور شرکت می‌کرد و به علوم علاقه‌مند شده بود تصمیم گرفت به جای پلی تکنیک که در آن زمان بیشتر به تربیت مهندسان می‌پرداخت به اکول نرمال سوپریور برود و پس از دانشگاه توانست در دانشگاه پاریس و سپس در تولوز شغل استادی بیابد.

پیکار سهم بزرگی در پیشرفت برخی شاخه‌های ریاضیات مانند نطریه تابع‌ها، جبر، آنالیز و هندسه داشته‌است. چندین قضیه و ساختار در ریاضیات به نام او هستند. از آن جمله اند: قضایای پیکار در آنالیز مختلط، گروه پیمانه‌ای پیکار، رویه پیمانه‌ای پیکار و قضیه پیکار-لیندلف در معادلات دیفرانسیل.

پیکار به عنوان معلم ریاضیات، به خاطر درس گفتارهای عالی اش زبانزد بود. ژاک آدامار او را کاملترین معلمی خواند که او در درسش حاضر بوده‌است. کتاب درس‌هایی از آنالیز او به محض چاپ، به اثری کلاسیک در این زمینه بدل شد در سال ۱۹۰۸ پیکار در کنگره جهانی ریاضیدانان سخنرانی کرد. پس از جنگ جهانی یکم، او یکی از کسانی بود که سخت تلاش کردند تا آلمان از اتحادیه جهانی ریاضیات و کنگره جهانی ریاضیدانان اخراج شود (که البته تنها تا سال ۱۹۲۸ موفق به این کار شدند). پیکار با دختر ریاضیدان شارل هرمیت ازدواج کرد و از او یک دختر و دو پسر داشت که هر دو در جنگ جهانی یکم کشته شدند.

منابع

[ویرایش]