امیلیو بارزینی
امیلیو بارزینی (ملقب به گرگ) (به انگلیسی: Emilio "The Wolf" Barzini)، یک شخصیت خیالی و یکی از قهرمانهای اصلی رمان پدرخوانده نوشته ماریو پوزوست. در اقتباس سینمایی پدرخوانده، این نقش با بازی ریچارد کونته به تصویر کشیده شدهاست.[۱][۲] خانواده بارزینی از خانواده جنایتکار جینوویسه الهام گرفته شدهاست.[۳]
امیلیو بارزینی | |
---|---|
![]() ریچارد کونته در نقش امیلیو بارزینی | |
نخستین حضور | پدرخوانده |
آخرین حضور | پدرخوانده (بازی ویدئویی) |
پدیدآور | ماریو پوزو |
ایفاگر | ریچارد کونته |
اطلاعاتِ درونداستانی | |
نام مستعار | گرگ |
جنسیت | مرد |
عنوان | دون |
پیشه | سرکرده جنایت |
خانواده | خانواده بارزینی |
فرزند | امیلیو بارزینی جونیور |
خویشاوندان | امیلیو بارزینی، جونیور (ذکر شده) |
در رمان
[ویرایش]بارزینی رئیس یکی از پنج خانواده نیویورک است و بعد از ویتو کورلئونه دومین قدرت مافیایی در کشور است. فعالیتهای تبهکارانه بارزینی مواد مخدر، قمار و فحشا را دربرمیگیرد. او به دنبال گسترش امپراتوری خود به لاس وگاس و نوادا است.
بارزینی ابتدا به عنوان مهمان در عروسی کانی کورلئونه حضور دارد. اندکی پس از آن، ملاقاتی میان شریک خود، ویرجیل سولوزو (سلطان مواد مخدر، ملقب به ترک) و دون ویتو کورلئونه ترتیب میدهد تا دون را ترغیب کند در تجارت مواد مخدر با خانوادههای بارزینی و تاتالیا همکاری کند. طی این ملاقات، سانی به این پیشنهاد ابراز علاقه میکند، اما ویتو از پذیرش آن سرباز میزند چون تجارت مواد مخدر را «کسبوکار کثیفی» میداند. سولوزو، با تأیید بارزینی، نقشه سوءقصد به جانِ دون ویتو کورلئونه را طراحی میکند به این امید که پس از مرگ دون، سانی، به عنوان جانشین پدرش، معامله را خواهد پذیرفت. اما دون کورلئونه از ترور جان سالم بهدر میبرد و سانی نیز از ورود به تجارت هروئین امتناع میورزد. بارزینی بهطور مخفیانه با دیگر خانوادههای نیویورک علیه خانواده کورلئونه توطئه میکند و آنها را مجبور به سازش و بازکردن قلمروشان به روی قاچاقچیان مواد مخدر میکند. به این منظور، او با کمک کارلو ریزی (داماد کورلئونه که دل خوشی از خانواده ندارد)، دامی برای سانی پهن میکند و او را در راه منزل خواهرش ترور میکند. پس از مرگ سانی، دون کورلئونه موافقت میکند که تجارت مواد مخدر تحت حمایت سیاسی او انجام شود و از انتقام قتل پسرش صرفنظر میکند. در اجلاس صلح بین خانوادهها، دون کورلئونه متوجه میشود با این که در ابتدای امر به نظر میرسید فیلیپ تاتالیا سردمدار اتحاد خانوادهها علیه کورلئونه است، اما بارزینی مغز متفکر آن است.
عقبنشینی خانواده کورلئونه رضایت بارزینی را تامین نمیکند. او همچنان در تلاش است باز هم به خانواده کورلئونه ضربه بزند و قلمروی آنها را به دست بیاورد. در مراسم خاکسپاری دون کورلئونه، سالواتوره تسیو، از افراد رده بالای خانواده مافیایی کورلئونه، به مایکل کورلئونه که جانشین پدرش شده اطلاع میدهد که بارزینی مایل است ملاقاتی با او داشته باشد. تسیو نفوذی بارزینیست و نقشه بارزینی این است که مایکل را ترور کند تا خانواده کورلئونه از هم بپاشد. اما مایکل از نقشه او با خبر است. ویتو کورلئونه پیش از مرگش به مایکل هشدار داده بود که دشمنان خانواده ممکن است چنین توطئهای ترتیب بدهند و هرکس که این پیشنهاد را مطرح میکند خائن و نفوذیست. مایکل که از مدتی قبل نقشه حذف بارزینی و سایر دونها را در سرمیپروراند بارزینی را فریب میدهد تا تصور کند خانواده کورلئونه واقعاً ضعیف شده. طولی نمیکشد که بارزینی و همدستانش، یکییکی به قتل میرسند. آل نری، در پوشش مأمور پلیس، مقابل ساختمان دیوان عالی نیویورک کمین میکشد و وانمود میکند میخواهد ماشین بارزینی را جریمه کند. به محض آن که بارزینی از ساختمان بیرون میآید، آل نری راننده و بادیگاردش را با شلیک گلوله میکشد. بارزینی فرار میکند اما دو گلوله به پشت او اصابت میکند و روی پلههای ساختمان دیوان عالی جان میدهد.
منبع الهام شخصیت
[ویرایش]پوزو در طراحی شخصیت امیلیو بارزینی از شخصیتهای واقعی تبهکارانی نظیر ویتو جنوویزه، فرانک کاستلو و لاکی لوچانو، که همگی از روسای خانواده جینوویسه هستند الهام گرفتهاست.
در رسانههای دیگر
[ویرایش]در اقتباس سینمایی فرانسیس فورد کاپولا از پدرخوانده نقش بارزینی توسط ریچارد کونته به تصویر کشیده شدهاست. قبلاً کونته برای نقش دون کورلئونه در نظر گرفته شده بود اما در رقابت با مارلون براندو نقش را به دست نیاورد.
در بازی پدرخوانده، بارزینی، پدر شخصیت اصلی بازی، آلدو تراپانی، را کشتهاست، و تراپانی با انگیزه انتقام، دون بارزینی را روی پلههای دادگستری میکشد.
منابع
[ویرایش]Wikipedia contributors, "Emilio Barzini," Wikipedia, The Free Encyclopedia, https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Emilio_Barzini&oldid=1145332207 (accessed March 28, 2023).
- ↑ "The Godfather (1972)". nytimes.com. Archived from the original on 18 April 2014. Retrieved 2014-06-24.
- ↑ Ebert, Roger (January 1, 1972). "The Godfather". Retrieved July 7, 2014.
- ↑ Sanders, Brent (February 10, 2014). "10 Real-Life Inspirations For Characters In The Godfather". ListVerse. Retrieved May 25, 2015.