امامزاده عبدالله و موسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
امامزاده عبدالله و امامزاده موسی
زادهٔ۴۸۳ قمری (عبدالله)، ۴۸۸ قمری (موسی)
کوفه
درگذشت۵۴۵ قمری (عبدالله)، ۵۴۱ قمری (موسی)
مدفنروستای فتح‌آباد
محل زندگیروستای فتح‌آباد
عنوانابو عبدالله محمد (عبدالله)
والدین
خویشاوندانفرزند احمد ابوالعباس[۲][۳]؛ نوادگان موسی کاظم[۴]

امامزاده عبدالله و موسی از فرزندان ابوالعباس بودند که در سال ۵۰۰ قمری زندگی می‌کرد.[۵]

ساختار[ویرایش]

بنای قبلی این امامزادگان از خشت و گل بود طی سالیان گذشته تخریب شد که مربوط به دوره صفویه بود. در طول سالیان زیادی نگه داری و ترمیم و رنگ امیزی شد. بالای بقعه، گنبدی غنچه ای به قطر ۳ متر و ارتفاع بیش از ۴ متر قرار داشت که با رنگ سبز رنگ آمیزی شده بود.[۶]

این بنای ساده و کوچک برای ساخت بنایی بزرگتر تخریب شد و بنایی به مساحت ۷۵۰ متر مربع پی ریزی شدکه ساخت آن تا کنون ادامه دارد، بزرگترین امامزاده از نظر زیر بنا و مساحت در شهرستان داراب می‌باشد.

ضریح امامزاداگان عبدالله و موسی با آب طلا و نقره ساخته شده‌است.

نسب امامزادگان[ویرایش]

این دو برادر، از سادات موسوی به‌شمار می‌آیند.

امامزاده موسی و عبدالله محمد، فرزندان ابوالعباس احمد بن ابی عبدالله حسین بن ابراهیم العسکری[۷] بن موسی الثانی ابی السبحه بن ابراهیم المرتضی[۸] بن امام موسی کاظم

فرزندان[ویرایش]

امامزاده موسی[ویرایش]

ابوعبدالله علی و علی[۹]

امامزاده عبدالله[ویرایش]

محمد الرئیس، علی، حسین و ابراهیم[۱۰][۱۱]

محل دفن[ویرایش]

بقعه این امامزادگان در انتهای روستای فتح‌آباد در بخش جنت شهر در ۲۶ کیلومتری جنوب شرقی شهرستان داراب استان فارس واقع شده‌است.

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. مزارات داراب، دکتر بحرالعلوم.
  2. لباب الالنساب، جلد 1، صفحه 242.
  3. الاساس لالنساب الناس، صفحه 203.
  4. الشجرة المبارکه، صفحه 85.
  5. المجدی، صفحه 123.
  6. بقاع متبرکه و یادگارهای دینی و تاریخی استان فارس شهرستان داراب، صفحه 70 و 71.
  7. کتاب مزارات زنجان، دکتر بحرالعلوم.
  8. دانشنامه بقاع و اماکن متبرکه، جلد 1، صفحه 144.
  9. کتاب التذکره، صفحه 122.
  10. کتاب المشجر الوافی، جلد سوم، صفحه 255.
  11. کتاب الدرة الذهبیه فی اکمال منتقلة الطالبه، جلد دوم، صفحه 13 الی 14.