ال فرنکن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اَل فرنکن
سناتور ایالات متحده
از مینه‌سوتا
آغاز به کار
۷ ژوئیه ۲۰۰۹[note ۱]
همکار با امی کلوبوچر
پس ازنرم کولمن
اطلاعات شخصی
زاده
Alan Stuart Franken

۲۱ مهٔ ۱۹۵۱ ‏(۷۲ سال)
نیویورک
حزب سیاسیDemocratic–Farmer–Labor
همسر(ان)Franni Bryson (ا. ۱۹۷۵)
فرزندانThomasin Franken (زاده ۱۹۸۱)
Joseph Franken II (زاده ۱۹۸۴)
اقامتگاهمینیاپولیس
محل تحصیلکالج هاروارد (B.A.)
پیشهکمدین، هنرپیشه، پدیدآور،
فیلم‌نامه‌نویس، radio host
و کارشناسان خبره
امضا
وبگاه

اَلِن استوارت فرَنکِن (به انگلیسی: Al Franken) (زادهٔ ۲۱ مه ۱۹۵۱) نویسنده، کمدین، و سیاستمدار آمریکایی است[۲] که از سال ۲۰۰۹ به عنوان سناتور ایالات متحده از مینه‌سوتا فعالیت می‌کند. او در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ با کار در شوی کمدی تلویزیونی پخش زنده شنبه شب به عنوان بازیگر و نویسنده به شهرت رسید. پس از دهه‌ها فعالیت به عنوان بازیگر و نویسنده کمدی او به یک فعال سیاسی برجسته لیبرال تبدیل شد. فرنکن نخستین بار در سال ۲۰۰۸ با اختلافی بسیار کم نسبت به سناتور وقت جمهوری‌خواه نرم کولمن به مجلس سنای ایالات متحده آمریکا انتخاب شد و در سال ۲۰۱۴ به آسانی مجدداً برای یک دوره دیگر انتخاب شد. فرنکن در یک سخنرانی در سنا در ۷ دسامبر ۲۰۱۷ استعفای خود را اعلام کرد.

زندگی و تحصیلات[ویرایش]

ال فرنکن در ۲۱ می سال ۱۹۵۱ در نیویورک متولد شد. پدر و مادرش یهودی بودند.[۲] خانواده او وقتی چهار سال داشت به آلبرت لی، مینه‌سوتا نقل مکان کرد. او در رشته علوم سیاسی در کالج هاروارد تحصیل کرده‌است.[۳]

مجلس سنای آمریکا[ویرایش]

ال فرنکن در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۴ برای ورود به عنوان نماینده سنای آمریکا فعالیت داشت. او در این سال‌ها به عنوان سناتور برگزیده شد و به مجلس سنای ایالات متحده آمریکا راه یافت.[۴][۵][۶]

حادثه سو رفتار جنسی[ویرایش]

لین توییدن مانکن و کارشناس برنامه‌های ورزشی تلویزیونی در ۱۶ نوامبر ۲۰۱۷ در یک پست بلاگی نوشت که در جریان یک تور اجرای برنامه برای سربازان فرنکن به زور او را حین تمرین پیش از اجرای برنامه بدون اجازهٔ او بوسیده. او نوشت «او دستش را پشت سرم گذاشت لبهایش را به لبهایم فشرد و به زور زبانش را وارد دهانم کرد… مشمئز و پریشان شده بودم.» همچنین عکسی از فرنکن در حالی که به نظر می‌رسد سینه‌های توییدن را وقتی که او بر روی صندلی هواپیما خوابیده دستمالی می‌کند منتشر شد.[۷][۸] فرنکن در پاسخ گفت به درستی تمرین برای اجرا را به یاد نمی‌آورد ولی خالصانه‌ترین عذرخواهی‌ها را به لین می‌فرستد. در خصوص عکس گفت مسلماً نباید این کار را می‌کرده و بامزه نبوده‌است.[۹]

میچ مکانل و چاک شومر رهبران سنا اطلاعات مرتبط را برای بررسی به کمیته اخلاقی سنا فرستادند.[۸] فرنکن در یک سخنرانی در سنا در ۷ دسامبر ۲۰۱۷ استعفای خود را اعلام کرد.

زندگی شخصی[ویرایش]

ال فرانکن با همسرش با نام فرانی برایسون در هاروارد آشنا شد. آنها ساکن مینه‌سوتا هستند و دو فرزند دارند.[۱۰][۱۱]

کتاب‌ها[ویرایش]

برخی از کتاب‌های ال فرنکن:[۱۲][۱۳][۱۴][۱۵][۱۶]

  • Rush Limbaugh Is a Big Fat Idiot and Other Observations (Delacorte Press, 1996)
  • Why Not Me?: The Inside Story of the Making and Unmaking of the Franken Presidency (Delacorte Press, 1999)
  • Oh, the Things I Know!: A Guide to Success, or Failing That, Happiness (Plume Books, 2003)
  • Lies and the Lying Liars Who Tell Them: A Fair and Balanced Look at the Right (Dutton Books, 2003)
  • The Truth (With Jokes) (Dutton Books, 2005)
  • Al Franken, Giant of the Senate (Grand Central Publishing, 2017)

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. «Faith on the Hill: The Religious Composition of the 113th Congress» (PDF). Pew Research Center. نوامبر 5 2012. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۱۰ مارس ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ژانویه 2013. تاریخ وارد شده در |accessdate=،|date= را بررسی کنید (کمک)
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ درباره ال فرنکن در سایت کتابخانه یهودیان، بازدید ۱۳۹۶
  3. White, Deborah. "Profile of Sen. Al Franken of Minnesota". About.com, 2009
  4. https://www.today.com/popculture/al-franken-leave-air-america-february-wbna16871434
  5. https://www.nytimes.com/interactive/2014/11/04/upshot/senate-maps.html
  6. https://quotesjin.com/love-of-my-life-quotes/
  7. Wang, Amy B.; Bever, Lindsey; Lee, Michelle Ye Hee (November 16, 2017). "'Al Franken kissed and groped me without my consent,' broadcaster Leeann Tweeden says". واشینگتن پست.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ Fandos, Nicholas (November 16, 2017). "Senator Al Franken Apologizes for Groping a Woman in 2006". نیویورک تایمز. Retrieved November 16, 2017.
  9. Khatchatourian, Maane (November 16, 2017). "Al Franken Apologizes After Being Accused of Groping, Kissing Radio Host Without Consent". ورایتی.
  10. https://www.newyorker.com/magazine/2009/07/20/enter-laughing
  11. Gihring, Tim (July 2008). "Starring Al Franken". Minnesota Monthly, 2013
  12. http://www.hawes.com/1996/1996-02-25.pdf
  13. https://www.penguinrandomhouse.com/books/55566/why-not-me-by-al-franken/9780385334549
  14. https://openlibrary.org/works/OL1977555W/Oh_The_Things_I_Know
  15. https://www.bookreporter.com/reviews/lies-and-the-lying-liars-who-tell-them
  16. http://www.nytimes.com/2005/11/13/books/review/inside-the-list.html

منابع[ویرایش]

  1. Franken was elected to the term beginning ۳ ژانویه ۲۰۰۹, but did not take his seat until ۷ ژوئیه ۲۰۰۹, because of a recount and a subsequent election challenge.

پیوند به بیرون[ویرایش]