الینور، دوشس آکیتن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
الینور، دوشس آکیتن
مجسمهٔ الینور در صومعهٔ فنتوراود
دوشس آکیتن
کنتس پواتیه
سلطنت۹ آوریل ۱۱۳۷ – ۱ آوریل ۱۲۰۴
پیشینویلیام دهم
جانشینجان
نایب السلطنه انگلستان
سلطنت۶ ژوئیه ۱۱۸۹ - ۱ آوریل ۱۲۰۴
پیشینامپراتریس ماتیلدا
جانشینملکه النور پروانس
ملکه فرانسه
تصدی۱ اوت ۱۱۳۷ – ۲۱ مارس ۱۱۵۲
تاج‌گذاری۲۵ دسامبر ۱۱۳۷
شهبانوی همسر انگلستان
تصدی۱۹ دسامبر ۱۱۵۴ – ۶ ژوئیه ۱۱۸۹
تاج‌گذاری۱۹ دسامبر ۱۱۵۴
زادهحدود ۱۱۲۲
پواتیه
درگذشته۱ آوریل ۱۲۰۴ (حدود ۸۰–۸۲ سال)
پواتیه، امپراتوری آنژوین
آرامگاه
همسر(ان)
فرزند(ان)
جزئیات
خاندانرامنولفیدها
پدرویلیام دهم، دوک آکیتن
مادرانور د شته لورو

الینور آکیتن از ثروتمندترین و قدرتمندترین و بانفوذترین زنان اروپای غربی در دوران قرون وسطای پسین بود.

الینور در ۱۵ سالگی پدرش را از دست داد و تمامی عناوین بزرگ، اموال و زمینهای او را به ارث برد. ۳ ماه بعد، وی با لوئی هفتم، فرزند لوئی ششم، شاه فرانسه ازدواج کرد. به عنوان ملکه فرانک‌ها، او در دومین جنگ صلیبی - که ناموفق بود - مشارکت ورزید. مدتی پس از جنگ، او و لوئی تصمیم به طلاق گرفتند که از علل آن می‌توان به اصرار الینور و به دنیا نیاوردن پسر اشاره کرد. وی پس از مدتی با هنری، دوک نورمان‌ها، که ۱۱ سال از او جوانتر بود نامزد شد.[۱] الینور چندین فرزند از جمله ریچارد اول و جان برای هنری دوم، شاه انگلستان، به دنیا آورد اما روابط آنها به خاطر معشوقه‌های هنری، از جمله رزاموند، تیره و تار گشت. الینور در تحریک پسرانش برای شورش علیه پدرشان نقش مهمی داشت و به همین سبب به دستور هنری در سال ۱۱۷۳، الینور به جرم دخالت در امور مملکتی در برجی زندانی شد اما بعد از چند ماه دوباره به مقام هایش باز گذشت و این بار حتی به عنوان مادر پادشاه نیز معرفی شد و همزمان مقام ملکه مادر و همسر را برعهده داشت الینور بعد از مرگ همسرش به عنوان نایب السلطنه سراسر انگلستان تاثیر فوق العاده ای بر پادشاهی داشت و برای ۱۵ سال اروپای غربی را تحت تاثیر خود قرار داده بود وی همچنین در به پا شدن جنگ صلیبی سوم نیز نقش بسزایی داشت.

منابع[ویرایش]

  1. Marion Meade, Eleanor of Aquitaine: a biography, Hawthorn Books, 1977