اسماعیل خلج

اسماعیل خلج در سال ۱۳۹۲ با کتاب شعرش کودکی و تماشای زمین به دست

اسماعیل خلج (زاده ۱۳۱۵ - آستارا) نمایشنامه‌نویس صاحب سبک ایرانی است که آثارش عموماً در قهوه‌خانه‌ها و مکان‌های پَستِ تهِ شهر، میان ولگردان، روسپیان، قاپ بازان و مطرودان می‌گذرد. او با زبانی به‌غایت عامیانه، گزنده و در عین حالْ پالوده به پلشتیِ زندگی مردمان تیره روزِ طبقهٔ فرودست می‌پردازد، تا حدی که می‌توان گفت خلج نمایش‌نامه‌نویسی ناتورالیست است. او متأثر از رئالیسم گورکی نیز هست و همچنین روحی شاعرانه بر کارهایش حکم‌فرماست. خلج کارمند ادارهٔ رادیو و تلویزیون بود و سریال سایهٔ همسایه را در سال ۱۳۶۴ کارگردانی کرد که به سال ۱۳۶۵ از تلویزیون پخش شد.

وی علاوه بر نویسندگی به کار بازیگری نیز مشغول است

برخی آثار

• پاتوق (۱۳۵۰)
• پاانداز (۱۳۵۰)
• حالت چطوره مش رحیم؟ (۱۳۵۰)
• گلدونه خانم (۱۳۵۰)
• باجه (۱۳۵۰)
• جمعه‌کشی (۱۳۵۲)
• قمر در عقرب (۱۳۵۳)
• بابلی‌ها (۱۳۸۰)
• عبید زاکانی (۱۳۵۶)
• شبات (۱۳۵۶)

بازیگری

سینما

• رسوایی ۲ (۱۳۹۴)
• رسوایی (۱۳۹۱)
• پذیرایی ساده (۱۳۹۰)
• سیب و سلما (۱۳۸۹)
• بیداری رؤیاها (۱۳۸۸)
• عروسک (۱۳۸۸)
• همیشه پای یک زن در میان است (۱۳۸۶)
• پابرهنه در بهشت (۱۳۸۴)
• یک تکه نان (۱۳۸۳)
• بلندی‌های صفر (۱۳۷۲)
• جستجوگر (۱۳۶۸)
• پسر ایران از مادرش بی اطلاع است (۱۳۵۵)

مجموعه تلویزیونی

• راه و بیراه (۱۳۹۷)
• جلال‌الدین (۱۳۹۳)
• خانه بی‌پرنده (۱۳۸۹)
• اغما (۱۳۸۶)
• مرده متحرک (۱۳۸۴)
• این شرح بینهایت (۱۳۶۷)
• سایه همسایه (۱۳۶۴)

فهرست منابع

• خلج، منصور. نمایشنامه نویسان ایرانی: از آخوندزاده تا بیضایی. نشر اختران. ۱۳۸۱
• ماهنامهٔ تجربه، شماره پیاپی ۸۴، اسفند ۱۳۹۰، مقالهٔ راه ناتمام به قلم مهدی میرمحمدی، صص ۱۱۷–۱۱۸