اسماعیل خلج

اسماعیل خلج در سال ۱۳۹۲ با کتاب شعرش کودکی و تماشای زمین به دست

اسماعیل خلج (متولد آذر ۱۳۲۴- تهران) نمایشنامه‌نویس صاحب سبک ایرانی است.مهم‌ترین دست‌آورد خلج، «دراماتیزه کردن» زبانِ لایه‌های فقیر و حاشیه نشین شهری در دهه‌های چهل و پنجاه است او به زندگی مردمان تیره روزِ طبقهٔ فرودست می‌پردازد، خلج در آثار نمایشی پیش از انقلاب خود برای زبان لایه‌های فقیر و حاشیه نشین شهری آن دوران معادل نمایشی خلق کرد. این زبانی نمایشی غنی، با وجود بهره‌وری از مفاهیم و کلام لایه‌های فقیر جامعه به هیچ‌وجه «عامیانه» نیست. خلج نمایش‌نامه‌نویسی ناتورالیست است. او متأثر از رئالیسم گورکی نیز هست و همچنین روحی شاعرانه بر کارهایش حکم‌فرماست. خلج کارمند ادارهٔ رادیو و تلویزیون بود و سریال سایهٔ همسایه را در سال ۱۳۶۴ کارگردانی کرد که به سال ۱۳۶۵ از تلویزیون پخش شد.

وی علاوه بر نویسندگی به کار بازیگری نیز مشغول است.

برخی آثار

• پاتوق (۱۳۵۰)
• پاانداز (۱۳۵۰)
• حالت چطوره مش رحیم؟ (۱۳۵۰)
• گلدونه خانم (۱۳۵۰)
• باجه (۱۳۵۰)
• جمعه‌کشی (۱۳۵۲)
• قمر در عقرب (۱۳۵۳)
• بابلی‌ها (۱۳۸۰)
• عبید زاکانی (۱۳۵۶)
• شبات (۱۳۵۶)

بازیگری

فیلم‌های سینمایی

سال	عنوان	نقش
۱۳۹۸	پوران
۱۳۹۳	ایران برگر
۱۳۹۴	رسوایی ۲
۱۳۹۱	رسوایی
۱۳۹۰	پذیرایی ساده
۱۳۸۹	سیب و سلما
۱۳۸۸	بیداری رؤیاها
۱۳۸۸	عروسک
۱۳۸۶	همیشه پای یک زن در میان است
۱۳۸۴	پابرهنه در بهشت
۱۳۸۳	یک تکه نان
۱۳۷۲	بلندی‌های صفر	ماغوط
۱۳۶۸	جستجوگر
۱۳۵۵	پسر ایران از مادرش بی‌اطلاع است

مجموعه تلویزیونی

• راه و بیراه (۱۳۹۷)
• جلال‌الدین (۱۳۹۳)
• خانه بی‌پرنده (۱۳۸۹)
• اغما (۱۳۸۶)
• مرده متحرک (۱۳۸۴)
• این شرح بینهایت (۱۳۶۷)
• سایه همسایه (۱۳۶۴)

فهرست منابع

• خلج، منصور. نمایشنامه نویسان ایرانی: از آخوندزاده تا بیضایی. نشر اختران. ۱۳۸۱
• ماهنامهٔ تجربه، شماره پیاپی ۸۴، اسفند ۱۳۹۰، مقالهٔ راه ناتمام به قلم مهدی میرمحمدی، صص ۱۱۷–۱۱۸