اسماعیل خلج
اسماعیل خلج (متولد ۲۲ آذر ۱۳۱۵- آستارا) نمایشنامه‌نویس و کارگردان صاحب سبک ایرانی است.مهم‌ترین دست‌آورد خلج، «دراماتیزه کردن» زبانِ لایه‌های فقیر و حاشیه نشین شهری در دهه‌های چهل و پنجاه است او به زندگی مردمان تیره روزِ طبقهٔ فرودست می‌پردازد، خلج در آثار نمایشی پیش از انقلاب خود برای زبان لایه‌های فقیر و حاشیه نشین شهری آن دوران معادل نمایشی خلق کرد. این زبانی نمایشی غنی، با وجود بهره‌وری از مفاهیم و کلام لایه‌های فقیر جامعه به هیچ‌وجه «عامیانه» نیست. خلج نمایش‌نامه‌نویسی ناتورالیست است. او متأثر از رئالیسم گورکی نیز هست و همچنین روحی شاعرانه بر کارهایش حکم‌فرماست.[۱] خلج کارمند ادارهٔ رادیو و تلویزیون بود و سریال سایهٔ همسایه را در سال ۱۳۶۴ کارگردانی کرد[۲] که به سال ۱۳۶۵ از تلویزیون پخش شد.[۳]
وی علاوه بر نویسندگی به کار بازیگری نیز مشغول است.
برخی آثار
- پاتوق (۱۳۵۰)
- پاانداز (۱۳۵۰)
- حالت چطوره مش رحیم؟ (۱۳۵۰)
- گلدونه خانم (۱۳۵۰)
- باجه (۱۳۵۰)
- جمعه‌کشی (۱۳۵۲)
- قمر در عقرب (۱۳۵۳)
- بابلی‌ها (۱۳۸۰)
- عبید زاکانی (۱۳۵۶)
- شبات (۱۳۵۶)
بازیگری
فیلم‌های سینمایی
| سال | عنوان | نقش |
|---|---|---|
| ۱۳۹۹ | تک تیر‌انداز | محمد جعفر |
| ۱۳۹۸ | پوران | |
| ۱۳۹۳ | ایران برگر | |
| ۱۳۹۴ | رسوایی ۲ | میرزا |
| ۱۳۹۱ | رسوایی | |
| ۱۳۹۰ | پذیرایی ساده | |
| ۱۳۸۹ | سیب و سلما | |
| ۱۳۸۸ | بیداری رؤیاها | |
| ۱۳۸۸ | عروسک | |
| ۱۳۸۶ | همیشه پای یک زن در میان است | |
| ۱۳۸۴ | پابرهنه در بهشت | |
| ۱۳۸۳ | یک تکه نان | |
| ۱۳۷۲ | بلندی‌های صفر | ماغوط |
| ۱۳۶۸ | جستجوگر | |
| ۱۳۵۵ | پسر ایران از مادرش بی‌اطلاع است |
مجموعه تلویزیونی
- هم سایه (١۴٠٠)
- راه و بیراه (۱۳۹۷)
- جلال‌الدین (۱۳۹۳)
- خانه بی‌پرنده (۱۳۸۹)
- اغما (۱۳۸۶)
- مرده متحرک (۱۳۸۴)
- این شرح بینهایت (۱۳۶۷)
- سایه همسایه (۱۳۶۴)
پانویس
فهرست منابع
- خلج، منصور. نمایشنامه نویسان ایرانی: از آخوندزاده تا بیضایی. نشر اختران. ۱۳۸۱
- ماهنامهٔ تجربه، شماره پیاپی ۸۴، اسفند ۱۳۹۰، مقالهٔ راه ناتمام به قلم مهدی میرمحمدی، صص ۱۱۷–۱۱۸