پرش به محتوا

استان گانگوون (تاریخی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
استان گانگوون
استان گانگ‌وون
نویسه‌گردانی(های) کره‌ای
 • چوسونگول강원도
 • هانجا
 • لاتین‌نویسی اصلاح‌شدهGangwon-do
 • مک‌کیون–ریشاورKangwŏn-do
موقعیت استان گانگوون در نقشه
موقعیت استان گانگوون در نقشه
کشور پادشاهی چوسان
مرکز اداریچونچون
مساحت
 • کل۲۶٬۲۶۲٫۹۹ کیلومتر مربع (۱۰۱۴۰٫۲۰ مایل مربع)

استان گانگ‌وون (به لاتین: Gangwon Province) یکی از هشت استان کره در پادشاهی چوسون است.[۱]


استان گانگوون در پی تقسیم کره به دو کشور کره جنوبی و کره شمالی، به دو نیمهٔ هم‌نام تقسیم شده‌است. قسمتی که در کره جنوبی واقع شده دارای شهرهای اصلی این استان تاریخی، منجمله دو مرکز اداری سنتی آن بود (شهرهای وون‌جو و چونچون). برای همین، دولت کره شمالی، مرزهای نیمهٔ این استان در حاکمیت خویش را گسترش داد و شهر بندری استراتژیک ونسان را از استان هامگیونگ جنوبی به این استان انتقال داد. از سال ۱۹۴۶ میلادی به این سو، شهر ونسان مرکز اداری استان گانگوون در کره شمالی می‌باشد. مرکز اداری این استان در کره جنوبی تا به امروز، شهر چونچون می‌باشد.

تاریخ

[ویرایش]

استان قدیمی گانگوون به شکل مدرن آن در ماه اوت ۱۸۹۶ میلادی تاسیس شد. این استان، در بدو تأسیس، مساحتی معادل ۲۶٬۲۶۳٫۰ کیلومتر مربع داشت. در همان سال، مرکز اداری استان، از شهر وون‌جو به شهر چونچون منتقل شد.

پس از برقراری حاکمیت استعماری ژاپن بر کره در سال ۱۹۱۰ میلادی، این استان، بدون تغییر خاصی، ادامه یافت. علاوه بر نام رسمی کره‌ای آن، «گانگوون»، نام ژاپنی آن نیز (تلفظ ژاپنی همان نویسه‌های چینی بازتاب‌دهندهٔ نام این استان)، استان کوگِن (به ژاپنی: 江原道، برگردان به لاتین: Kōgen-dō) به رسمیت رسید. در تابعیت «گانگوون/کوگِن»، ۲۱ شهرستان قرار داشت:

پس از استقلال کره از ژاپن در سال ۱۹۴۵ میلادی، این کشور به دو نیمه تقسیم شد. مرز بین دو کره در آن زمان، مدار ۳۸ درجه شمالی در نظر گرفته شده بود. این مدار از میان استان (تاریخی) گانگوون عبور می‌کند. در نتیجه استان گانگوون به نیمهٔ شمالی و نیمهٔ جنوبی تقسیم شد. شهرهای اصلی استان تاریخی گانگوون و مخصوصا دو مرکز اداری سنتی آن بود (شهرهای وون‌جو و چونچون) در جنوب مدار قرار گرفتند.

از مساحت حدودی ۲۶٬۲۶۳٫۰ کیلومتر مربع، ۱۳٬۱۶۴٫۷ کیلومتر مربع آن، در کره شمالی (۵۰٫۱٪ از آن)، و ۱۳٬۰۹۸٫۳ کیلومتر مربع آن، در کره جنوبی قرار گرفت (۴۹٫۹٪ از آن).

از شهرستان‌های فوق‌الذکر، تمامی (یا بیشتر اراضی) ۱۱ عدد از آنان و بخش‌هایی از اراضی یکی دیگر، در حاکمیت کره شمالی قرار گرفتند.

  1. تمامی شهرستان ایچون
  2. تمامی شهرستان پیونگ‌گانگ
  3. تمامی شهرستان تونگچون
  4. تمامی شهرستان چوروون
  5. تمامی شهرستان گوسونگ
  6. تمامی شهرستان گیم‌هوا
  7. تمامی شهرستان هوئیانگ
  8. تقریبا تمامی شهرستان هواچون
  9. تقریبا تمامی شهرستان یانگ‌گو
  10. نیمی از شهرستان اینجه، منجمله مرکز آن
  11. نیمی از شهرستان یانگ‌یانگ، منجمله مرکز آن

از شهرستان‌های فوق‌الذکر، تمامی (یا بیشتر اراضی) ۱۰ عدد از آنان و بخش‌هایی از اراضی ۲ شهرستان دیگر، در حاکمیت کره جنوبی قرار گرفتند.

  1. تمامی شهرستان اولجین
  2. تمامی شهرستان پیونگ‌چانگ
  3. تمامی شهرستان جونگ‌سون
  4. تمامی شهرستان سامچوک
  5. تمامی شهرستان گانگ‌نونگ
  6. تمامی شهرستان وون‌جو
  7. تمامی شهرستان هوئنگ‌سونگ
  8. تمامی شهرستان یونگ‌وول
  9. تقریبا تمامی شهرستان چونچون

تقسیمات اداری

[ویرایش]

در سال ۱۹۴۵ میلادی، پیش از پایان حاکمیت استعماری ژاپن بر کره، در تابعیت این استان، ۲۱ شهرستان قرار داشت.


جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Gangwon Province (historical)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.

پیوند به بیرون

[ویرایش]

الگو:پادشاهی چوسان-خرد