استان هفتم
استان هفتم یکی از ۱۰ استان کشور ایران بود که در ۱۹ دی ۱۳۱۶ خورشیدی، با اصلاح قانون تقسیمات کشوری به عنوان استان هفتم تعیین گردید. این استان شامل شهرهای بهبهان، شیراز (مرکز استان)، بوشهر، فسا، آباده و لار بود.[۱][۲]
استان هفتم امروزه شامل استان فارس (به مرکزیت شیراز) است و استان‌های هفدهم (کهگیلویه و بویراحمد)، هجدهم (بوشهر) و شهرستان بهبهان از این استان جدا شده‌اند.[۳] همچنین بخش هائی از این استان به هرمزگان ملحق شده است.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «قانون اصلاح قانون تقسيمات كشور و اصلاح قانون راجع به محصلين كلاس اختصاصي وزارت داخله - ماده ۲». پایگاه اطلاعات قوانین و مقررات کشور. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ اوت ۲۰۱۷.
- ↑ «ایران به ۱۰ استان تقسیم شد». تاریخ ایرانی. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ اوت ۲۰۱۹.
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.
- نقشه ایران در سال ۱۳۱۶ و متصل بودن فارس به خلیج فارس shiraz1400.ir
- تاریخچه تقسیمات کشوری در ایران، ص ۵ بایگانی‌شده در ۲۴ ژانویه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine
استان‌های ایران مصوب در سال ۱۳۱۶ | ||
|---|---|---|
| استان‌ها |  | |
| جستارهای وابسته | ||