اسباط

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اسباط پیامبرانی از میان نوادگان یعقوب بوده‌اند ، به اعتبار جانشینی وی، دنباله معنوی او نیز به‌شمار می‌آید. بر اساس ظاهر آیات قرآن و تصریح افرادی چون شیخ طوسی،[۱] پس از یوسف و پیش از موسی در مصر و میان بنی‌اسرائیل رسالت داشته‌اند. از آیه ۳۴ سوره غافر برمی‌آید که دراین دوره هیچ پیامبر بزرگی در میان بنی‌اسرائیل برانگیخته نشد.

اسباط در قرآن[ویرایش]

واژه اسباط ۵ بار در قرآن آمده‌است. در آیه ۱۶۰ سوره اعراف اسباط به‌صورت نکره آمده، مراد از آن تیره‌ها و گروه‌های دوازده‌گانه قوم موسی یا همان اسباط بنی‌اسرائیل است؛ اما در موارد دیگر (بقره:۱۳۶و۱۴۰؛ آل عمران:۸۴؛ نساء:۱۶۳) اسباط دارای «ال» تعریف بوده و از آن به عنوان دریافت کنندگان وحی یاد می‌شود؛ و این دو را نباید با هم اشتباه گرفت.[۲]

آیه ۱۶۰ سوره اعراف از تقسیم قوم موسی به ۱۲ گروه - که ظاهراً بر اساس انتساب آنان به پسران دوازده‌گانه یعقوب صورت گرفته- سخن می‌گوید.[۳] چنان‌که از ادامه آیه نیز برمی‌آید، مفسّران قرآن سبب دسته‌بندی یاد شده را - که بنا بر ظاهر آیه در زمان موسی روی داده‌است[۴]- تسهیل در اداره امور آنان و پیشگیری از اختلاف بر سر آب، غذا و… می‌دانند.[۵]

در آیه ۱۶۳ سوره نساء از نزول وحی بر اسباط، همانند شماری از پیامبران بزرگ، یاد شده‌است.[۶]

در آیه ۱۴۰ سوره بقره صریحاً یهودی و نصرانی بودن ابراهیم، اسماعیل، اسحاق، یعقوب و اسباط، رد شده‌است[۷] و این نشان می‌دهد که اسباط -مانند بقیه پیامبران نامبرده- پیش از موسی و عیسی به پیامبری رسیده‌اند. چنان‌که ذکر اسباط بین یعقوب و موسی در آیات ۱۳۶ بقره و ۸۴ آل‌عمران نشان می‌دهد که اسباط به احتمال زیاد در دوره تاریخی پس از یعقوب و پیش از موسی می‌زیسته‌اند؛ زیرا ترتیب تاریخی در ذکر بقیه پیامبران در این دو آیه رعایت شده‌است.[۸] به علاوه، نام بردن از اسباط در قالب لفظِ جمعی که مفرد آن یک وصف عام است، و پرهیز از ذکر نام یکایک آنها، می‌تواند از پایین بودن مقام و منزلت اسباط نسبت به پیامبران یاد شده حکایت کند.

منابع[ویرایش]

  1. کمال الدین، ص 211؛ تفسیر ابی‌حمزه، ص 131.
  2. دائرة المعارف قرآن کریم، ج3، ص 22.
  3. «وقَطَّعنهُمُ اثنَتَی عَشرَةَ اسباطًا امَمًا…» (آیه ۱۶۰ سوره اعراف)
  4. روح المعانی، مج 7، ج 12، ص 184؛ التحقیق، ج 5، ص 34.
  5. مجمع البیان، ج 4، ص 754؛ روح المعانی، مج 1، ج 1، ص 271؛ فی ظلال القرآن، ج 3، ص 1381.
  6. «انّا اوحَینا الَیکَ کَما اوحَینا الی نوحٍ والنَّبِیّینَ مِن بَعدِهِ واوحَینا الی ابرهیمَ واسمعِیلَ واسحقَ ویَعقوبَ والاسباطِ وعِیسی وایّوبَ و یونُسَ و هرونَ و سُلَیمنَ وءاتَینا داوودَ زَبورا» (آیه ۱۶۳ سوره نساء). همچنین: بقره، ۱۳۶ و نیز آل‌عمران، ۸۴.
  7. «ام تَقولونَ انَّ ابرهیمَ واسمعیلَ و اسحقَ ویَعقوبَ والاسباطَ کانوا هودًا اونَصری قُل ءَانتُم اعلَمُ امِ اللَّهُ…». (بقره/ ۲، ۱۴۰)
  8. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام دائرة المعارف قرآن کریم، ج3، ص 22 وارد نشده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).