اراده (روان‌شناسی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اراده (انگلیسی: Volition) فرآیندی شناختی‌ است که با آن یک فرد دست به تصمیم‌گیری می‌زند تا عمل خاصی را انجام دهد. اراده بدین‌ معنا به‌تلاش هدف‌مند تعریف می‌شود و یکی از کارکردهای روان‌شناختی اولیهٔ انسان است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]