اراده همگانی
.jpg/170px-Jean-Jacques_Rousseau_(painted_portrait).jpg)
«اراده همگانی»، در ماده شش اعلامیه حقوق بشر و شهروند در سال ۱۷۸۹ در جریان انقلاب فرانسه تنظیم شده‌است.
واضع این نظریه «ژان-ژاک روسو» فیلسوف فرانسوی است. اراده عمومی خواست مردم را بیان می‌کند که از دیدگاه روسو هر حکومت یا دولت موظف است خود را با این خواسته‌ها منطبق کند.[۱] در این نظریه، همه شهروندان حق دارند شخصاً یا از طریق نمایندگان خود در شکل‌گیری قوانین مشارکت کنند. و باید برای همه یکسان باشد، چه محافظت کند و چه مجازات کند. همه شهروندان از نظر آن برابرند و بدون هیچ گونه تمایزی غیر از فضایل و استعدادهایشان، یکسان در تمامی کرامت‌ها، مناصب و مشاغل عمومی پذیرفته می‌شوند.[۲]
تا هنگامی که افراد با هم جمع شده‌اند و خود را به عنوان یک بدن واحد در نظر بگیرند، تنها یک اراده دارند که حافظ مشترک و رفاه عمومی آنها است.
جستارهای وابسته[ویرایش]
- اعلامیه حقوق بشر و شهروند
- قانون طبیعی
- حقوق طبیعی و قانونی
- حاکمیت مردمی
- حکم قانون
- قرارداد اجتماعی
- جهانی شدن
منابع[ویرایش]
برای مطالعهٔ بیشتر[ویرایش]
«حکومت بر یک جمهوری: اراده عمومی روسو و مشکل دولت».
جمهوری‌های حروف: مجله ای برای مطالعه دانش، سیاست و هنر ۲، شماره. ۱ (۱۵ دسامبر ۲۰۱۰)