اراده قدرت
 | |
| نویسنده(ها) | فردریش نیچه |
|---|---|
| عنوان اصلی | Der Wille zur Macht |
| زبان | آلمانی |
| موضوع(ها) | ادبیات |
ارادهٔ قدرت (به آلمانی: Der Wille zur Macht) مفهومی است در فلسفه فریدریش نیچه. ارادهٔ قدرت چیزی است که به عقیدهٔ نیچه نیروی محرک اصلی انسانها برای زندگی است.
در اوایل سال ۱۸۷۲ نیچه به مطالعه کتاب راجر جوزف بوسکویچ بنام نظریه فلسفه طبیعی (Theoria Philosophia Naturalis) پرداخت.[۱] نیچه تنها اشاره به بوسکویچ را در فراسوی نیک و بد می‌کند.[۲]
کرافت در مقابل ماخت[ویرایش]
برخی از تصورات نادرست از اراده به قدرت، از جمله تصاحب فلسفه نیچه توسط نازی‌ها، ناشی از نادیده گرفتن تمایز نیچه بین کرافت («نیرو» یا «قدرت») و ماخت («قدرت» یا «توان») است.[۳] کرافت قدرت اولیه‌ای است که ممکن است توسط هر چیزی که آن را در اختیار دارد به کار گیرد، در حالی که ماخت، در فلسفه نیچه، نزدیک به تعالی و «غلبه بر خود»، یعنی هدایت آگاهانه کرافت برای اهداف خلاقانه است.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Whitlock، Greg (۱۹۹۶). «Roger Boscovich, Benedict de Spinoza and Friedrich Nietzsche: The Untold Story». Nietzsche Studien. ۲۵ (۱): ۲۰۰–۲۲۰. doi:10.1515/9783110244441.200.
- ↑ Nietzsche, Beyond Good and Evil, trans. Walter Kaufmann (1886; New York: Vintage Books, 1966), §12.
- ↑ Golomb, Jacob (2002). Nietzsche, Godfather of Fascism? On the Uses and Abuses of a Philosophy.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- Der "Wille zur Macht" – kein Buch von Friedrich Nietzsche, a selection of texts from Nietzsche's estate related to his philosophical concept and book projects "Wille zur Macht" ("Will to Power"), edited by Bernd Jung based on the Digital Critical Edition of Nietzsche’s Works, ۲۰۱۲/۱۳