ادموند لانداو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ادموند لانداو
نام هنگام تولدEdmund Georg Hermann Landau
زادهٔ۱۴ فوریهٔ ۱۸۷۷
برلین، امپراتوری آلمان
درگذشت۱۹ فوریهٔ ۱۹۳۸ (۶۱ سال)
Berlin, آلمان نازی
ملیتآلمان
محل تحصیلدانشگاه هومبولت برلین
شناخته‌شده براینظریه اعداد اول
Landau prime ideal theorem
همسر(ها)Marianne Ehrlich
پیشینه علمی
شاخه(ها)نظریه اعداد
آنالیز مختلط
محل کاردانشگاه هومبولت برلین
دانشگاه گوتینگن
دانشگاه عبری اورشلیم
استاد راهنمافردیناند گئورگ فربنیوس
لاتساروس فوکس
دانشجویان دکتریپل برنایز
هارالد بور
گوشتاو دوچ
Hans Heilbronn
Dunham Jackson
Erich Kamke
Aubrey Kempner
Alexander Ostrowski
کارل لودویگ زیگل
Arnold Walfisz

ادموند لانداو (انگلیسی: Edmund Landau؛ زاده ۱۴ فوریهٔ ۱۸۷۷ درگذشته ۱۹ فوریهٔ ۱۹۳۸) یک دانشمند در زمینه نظریه اعداد اهل آلمان بود.

زندگی‌نامه[ویرایش]

ادموند لاندو در برلین متولد شد. پدرش لئوپولد لاندو، متخصص زنان و مادرش یوهانا جاکوبی بود. لاندو ریاضیات را در دانشگاه برلین فرا گرفت و در سال ۱۸۹۹ دکترای خود را دریافت کرد و در سال ۱۹۰۱ مدرک تحصیلی خود (مدرک فوق دکتری مورد نیاز در دانشگاه‌های آلمان) را دریافت کرد. پایان‌نامه دکتری وی ۱۴ صفحه بود. در سال ۱۹۰۵ با ماریان ارلیچ، دختر زیست‌شناس پل ارلیچ ازدواج کرد، که در سال ۱۹۰۸ جایزه نوبل فیزیولوژی یا پزشکی را دریافت کرد.

لاندو از سال ۱۸۹۹ تا ۱۹۰۹ در دانشگاه برلین تدریس می‌کرد و از سال ۱۹۰۹ به بعد در دانشگاه گوتینگن کرسی داشت. در سال ۱۹۲۰ لاندو که خود یهودی بود، در ایجاد مؤسسه ریاضیات در دانشگاه عبری قدس در قدس نقش مؤثری داشت. لانداو خود را عبری آموخت، با این هدف که در نهایت در اورشلیم مستقر شود. در مراسم آغاز به کار دانشگاه عبری در ۲ آوریل ۱۹۲۵، او به زبان عبری در مورد موضوع حل و حل نشده مسائل در نظریه اعداد ابتدایی سخنرانی کرد. او در مورد جزئیات موقعیت خود در دانشگاه و ساختمانی که قرار بود مؤسسه ریاضیات را در اختیار داشته باشد، با رئیس دانشگاه، جودا مگنس، مذاکره کرد. در سال ۱۹۲۷ لاندو و خانواده اش به فلسطین مهاجرت کردند و او در دانشگاه عبری تدریس کرد. خانواده لانداو در سازگاری با استانداردهای اولیه زندگی که در اورشلیم وجود داشت، مشکل داشتند. علاوه بر این، لانداو در مبارزه برای کنترل دانشگاه بین جوداه مگنس و حییم وایزمن و آلبرت اینشتین به عنوان پیاده در مبارزه تبدیل شد. مگنس پیشنهاد کرد که لانداو به عنوان رئیس دانشگاه منصوب شود، اما اینشتین و وایزمن از سلیگ برودتسکی حمایت کردند. لانداو از این مشاجره بیزار بود و تصمیم گرفت به گوتینگن بازگردد. او در آنجا ماند تا اینکه توسط رژیم نازی در سال ۱۹۳۳ مجبور به ترک شد و پس از آن فقط در خارج از آلمان سخنرانی کرد. در سال ۱۹۳۴ به برلین رفت و در اوایل سال ۱۹۳۸ به دلایل طبیعی درگذشت.

در سال ۱۹۰۳ لاندو اثبات بسیار ساده‌تری نسبت به آن زمان در مورد قضیه اعداد اول ارائه داد و بعدها اولین درمان سیستماتیک نظریه اعداد تحلیلی را در ((Handbuch der Lehre von der Verteilung der Primzahlen)) یا به اختصار ((Handbuch)) ارائه کرد. او همچنین سهم مهمی در آنالیز مختلط داشت.

گ.ه. هاردی نوشت: «هیچ‌کس تا به حال به اندازه لاندو به ریاضیات علاقه نشان نداده‌است

منابع[ویرایش]

  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Edmund Landau». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۷ آوریل ۲۰۱۴.
  • «Edmund Landau». دریافت‌شده در ۱۷ آوریل ۲۰۱۴.[پیوند مرده]
  • Hardy, G. H. (1938). "Edmund Landau". Journal of the London Mathematical Society. 13 (4): 302–310. doi:10.1112/jlms/s1-13.4.302. Retrieved 2009-06-11. {{cite journal}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help) Obituary and review of scientific work and books.
  • O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., "ادموند لانداو", MacTutor History of Mathematics archive, University of St Andrews.
  • ادموند لانداو at Mathematics Genealogy Project
  • Edmund Landau: The Master Rigorist by Eli Maor, Trigonometric Delights, page 192.
  • Translation of the Doctoral thesis Neuer Beweis der Gleichung , Berlin 1899

پیوند به بیرون[ویرایش]