احمد غزالی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
احمد غزالی
زادهٔاحتمالاً ۴۵۲ یا ۴۵۳ ه‍.ق
ایران، طوس، طابران
درگذشت۵۲۰ ه‍.ق
آرامگاهایران، قزوین، مسجد احمدیه
ملیتایرانی
دیگر نام‌هاشیخ احمد غزالی طوسی
مکتبتصوف و عرفان
والدین
  • محمد بن محمد ملقب به عبدالله طوسی (پدر)

مجدالدین ابوالفتح احمد بن محمد غزالی (۴۵۲–۵۲۰ ه‍.ق)، برادر کوچکتر ابو حامد محمد غزالی و از بزرگان اهل سنت بود. کنیه وی ابوالفتوح، والقابش مجدالدین، زین الدین و حجت‌الاسلام بود. تاریخ و محل تولد او در منابع ذکر نشده، اما چون زندگی و تحصیلات این دو برادر به هم نزدیک بوده، براساس تاریخ و محل تولد محمد، احتمالاً احمد نیز در طابران طوس و دو سه سالی پس از برادرش محمد، در۴۵۲ یا ۴۵۳ به دنیا آمده‌است. وی یکی از فقهای بزرگ شافعی[۱] سدهٔ پنجم هجری و زادهٔ شهر توس بود. او هم چنین از بزرگ‌ترین عارفان و صوفیان عصر خود بود و اثر بزرگ وی سوانح العشاق نیز در همین باب تألیف شده‌است. این کتاب بزرگانی چون عراقی و عبدالرحمان جامی را تحت تأثیر قرار داده‌است. احمد، مانند برادرش، تحصیلات مقدماتی خود را در فقه به پایان رساند و هنوز جوان بود که به تصوّف گرایید. احمد غزالی مرید شیخ ابوبکر نساج طوسی بود و نسّاج نیز با پنج واسطه مرید جنید بغدادی محسوب می‌شود. احتمالاً احمد تا سال ۴۸۷ ه‍.ق که ابوبکر نساج درگذشت، نزد وی بوده‌است. غزالی از سال ۴۸۸ تا ۴۹۸ هجری قمری در نظامیه بغداد به نیابت از برادرش (محمّد) —که به سفری دراز رفته بود— تدریس می‌کرد. شیخ احمد غزالی در سنهٔ ۵۲۰ در شهر قزوین وفات یافت. مدفن وی مسجد «احمدیه» در شهر قزوین است. عبدالواحد آمدی گردآورنده غررالحکم و در الکلم و نیز ابن شهرآشوب نویسنده مناقب آل ابی طالب از شاگردان او بوده‌اند و او را به تشیع و بزرگی ستوده‌اند. عین القضات همدانی و ابونجیب سهروردی و شیخ ابوالفضل بغدادی از شاگردان او بوده‌اند. جانشین وی در طریقت شیخ ابوالفضل بغدادی است. البته از طریق ابونجیب سهروردی نیز سلاسل کبرویه و سهروردیه و ذهبیه جاری شده‌اند.[۲]

مقام طریقت: از اقطاب سلسله نعمت‌اللهی مرید و جانشین شیخ ابوبکر عبدالله النساج الطوسی.[۳]

سلسله خرقه (قطبیت) احمد غزالی[ویرایش]

شاه نعمت‌الله ولی:

شیخ ما کامل و مکمل بودقطب وقت و امام عادل بود
گاه ارشاد چون سخن گفتیدرّ توحید را نگو سفتی
یافعی بود نام عبداللهرهبر رهروان آن درگاه
......
باز ابوالفضل بود بغدادیافضل فاضلان به استادی
شیخ او احمد غزالی بودمظهر کامل جمالی بود
خرقه‌اش پاره بود و او بکر استزانکه نساج آن ابی‌بکر است
پیر نساج شیخ ابوالقاسممرشد عصر و ذاکر دایم
باز شیخ بزرگ ابوعثمانکه نظیرش نبود در عرفان
مظهر لطف حضرت واهببندگی ابوعلی کاتب
شیخ او شیخ کاملش دانندبوعلی رودباریش خوانند
شیخ او جنید بغدادیمصر معنی دمشق دلشادی
شیخ او خال او سری سقطیمحرم حال او سری سقطی
باز شیخ سری بود معروفچون سری سرّ او به او مکشوف
او ز موسی جواز احسان یافتکفر بگذاشت نقد ایمان یافت
یافت خدمت امام مجالبود بواب درگهش ده سال
شیخ معروف را نکو می‌دانشیخ داود طائیش می‌خوان
شیخ او هم حبیب محبوب استعجمی طالب است و مطلوب است
پیر بصری[۴] ابوالحسن باشدشیخ شیخان انجمن باشد
یافت او صحبت علی ولی[۵]گشت منظور بندگی علی
خرقه او هم از رسول[۶] خداستاین چنین خرقه‌ای لطیف کراست
نعمت‌اللهم و ز آن رسولنسبتم با علی است زوج بتول
این چنین نسبت خوشی به تمامخوش بود گر تو را بود والسّلام[۷][۸]

علی ابن ابی طالب>>حسن بصری>>حبیب عجمی>>داود طائی>>معروف کرخی>>سری سقطی>>جنید>>ابوعلی رودباری>>ابوعلی کاتب>>ابوعثمان مغربی>>ابوالقاسم کرگانی>>ابوبکر نساج>>احمد غزالی[۹]

آثار[ویرایش]

آثار منسوب به او عبارتند از:

پانویس[ویرایش]

  1. مجموعهٔ آثار فارسی احمد غزالی. به کوشش احمد مجاهد. (ویراست ۳). تهران: انتشارات دانشگاه تهران. ۱۳۷۶. ص. ۸۸.
  2. برگرفته از زرین‌کوب، صص ۱۱۰–۸۵
  3. نوربخش ۱۳۵۲ مقدمه
  4. حسن بصری
  5. امام اول شیعیان
  6. محمدبن عبدالله پیامبر اسلام
  7. کلیات اشعار شاه نعمت‌الله ولی ص ۷۴۱
  8. https://library.sbu.ac.ir/faces/search/bibliographic/biblioFullView.jspx?_afPfm=mmioh9zg2[پیوند مرده]
  9. نوربخش ۱۳۸۳
  10. نوربخش ۱۳۵۲
  11. نوربخش ۱۳۵۲
  12. پورجوادی ۱۳۵۶

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • صفا، ذبیح‌الله، تاریخ ادبیات ایران (جلد دوم)، انتشارات فردوس، چاپ هفدهم
  • برای آشنایی با آثار احمد غزالی نک: کشف الظنون، ص ۲۴.
  • زرین‌کوب، عبدالحسین، جستجو در تصوف، چاپ ششم، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۷۵.
  • پورجوادی، نصرالله ۱۳۵۶ تصحیح نامه‌های شیخ احمد غزالی به عین‌القضاة همدانی، انتشارات خانقاه نعمت‌اللهی، تهران.
  • دکتر نوربخش، جواد ۱۳۵۲، تصحیح رساله سوانح و رساله‌ای در موعظه، با مقدمه دکتر جواد نوربخش، انتشارات خانقاه نعمت‌اللهی، تهران، چاپ اول، شماره ثبت کتابخانه ملی: ۱۶۹۸–۱۳۵۲/۱۱/۲۷.
  • دکتر نوربخش، جواد ۱۳۸۳، پیران طریقت، چاپ دوم۲ انتشارات یلداقلم، تهران، شماره ثبت کتابخانه ملی: ۸۰۹۹–۸۲م، شابک: ۳-۰۶-۵۷۴۵-۹۶۴.
  • ٬کلیات اشعار شاه نعمت‌الله ولی، به سعی دکتر نوربخش، جواد، چاپ یازدهم، ۱۳۸۵ انتشارات یلداقلم، شماره ثبت کتابخانه ملی، ۲۵۶۳۸–۸۵م، شابک: ۷-۴۹-۵۷۴۵-۹۶۴.