احمد بن سهل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
احمد
درهم احمد
درگذشته۹۲۰ میلادی
خاندانکامکاریان
پدرسهل

احمد بن سهل (مرگ در ۹۲۰ م) یک نجیب‌زاده ایرانی در دورهٔ صفاریان و سپس سامانیان بود.

زندگی[ویرایش]

احمد از یک خانواده دهقان اهل مرو به نام کامکاریان بود که ادعا می‌کردند از نوادگان یزدگرد سوم، واپسین شاهنشاه ساسانی هستند. او فرزند سهل بود و دارای سه برادر بود که هر سه در یک درگیری محلی میان ایرانیان و عرب‌های مرو کشته شده بودند. احمد به خونخواهی برادرانش علیه عمرو لیث صفاری (ح. ۸۷۹–۹۰۱) شورید، اما سرکوب شد و در سیستان به زندان افتاد.[۱] او پس از مدتی از زندان فرار کرد و با بازگشت به مرو، ابوجعفر غوری، فرماندار شهر، را دستگیر و تبعیت خود را از شاه اسماعیل سامانی (ح. ۸۹۲–۹۰۷) اعلام کرد.[۲] اندکی بعد او به دربار سامانیان در بخارا رفت و در نزد اسماعیل به مقام بالایی دست یافت.

پانویس[ویرایش]

  1. Gibb 1967, p. 278.
  2. Bosworth 1984, pp. 643–644.

منابع[ویرایش]

  • Bosworth, C. Edmund (1984). "AḤMAD B. SAHL B. HĀŠEM". Encyclopaedia Iranica, Vol. I, Fasc. 6. London et al.: C. Edmund Bosworth. pp. 643–644.
  • Houtsma, M. Th (1993). First Encyclopaedia of Islam: 1913-1936. Brill. pp. 579–1203. ISBN 9789004097964.
  • Gibb, Hamilton Alexander Rosskeen (1967). "The Encyclopedia of Islam, Volume 1". The Encyclopaedia of Islam, Vol. 1. Brill. pp. 1–1359. ISBN 90-04-08114-3.
  • Bosworth, C. E. (2011). The Ornament of Histories: A History of the Eastern Islamic Lands AD 650-1041: The Persian Text of Abu Sa'id 'Abd Al-Hayy Gardizi. I.B.Tauris. pp. 1–169. ISBN 978-1-84885-353-9.