ابوعمرو کشی
ابوعمر محمد بن عمر بن عبدالعزیز معروف به شیخ کشّی (زادهٔ [حدود] ۲۴۰ ق. - درگذشته [بین سالهای] ۳۳۰[۱] تا ۳۴۰[۲][۳] قمری) از علمای رجال و حدیث شیعه در نیمه اول قرن چهارم هجری بوده و زادگاهش شهر «کش» (با نام امروزی شهرسبز) از شهرهای کشور ازبکستان است.
وی از شاگردان محمدبن مسعود عیاشی بوده‌است.
رجال کشی[ویرایش]
از مهمترین تالیفات وی معرفة اخبارالرجال یا معرفة الناقلین عن الائمه الصادقین (ع) معروف به رجال کشی است؛ که شامل بشترین احادیث مربوط به احوال رجال شیعه بوده و دارای مطالب ارزنده و منحصر به فردی است. البته روایات رجال کشی در صورتی پذیرفته شده‌است که دارای سند معتبر بوده و گرفتار دور نباشد.[۴] اصل کتاب وی در دستری نیست. شیخ طوسی این کتال را خلاصه کرد و اختیارالرجال یا اختیار الکشی نامید.[۵]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ طوسی, محمد بن حسن. اختیار معرفه الرجال، مقدمه. دانشکده الهیات و معارف اسلامی مشهد. p. 13.
- ↑ حسینی دشتی, سید مصطفی (2000). معارف و معاریف: دایرة المعارف جامع اسلامی. Vol. 8. تهران: مؤسسه فرهنگی آرایه. p. 516.
- ↑ به نقل از تنقیح المقال و الاعلام.
- ↑ «مختار ما از کتب رجالی – تقریرات درس علی ریاحی نبی». سایت رسمی گروه تحقیقاتی علوم و معارف اسلامی احتجاج.[پیوند مرده]
- ↑ «شیخ کشی». طهور. بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶.
- شیخ محمد کشی اندیشه قم