ابوالبقا عبدالله عکبری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابوالبقا عبدالله العکبری
اطلاعات شخصی
زاده۵۳۸هجری/ ۱۱۴۳ میلادی در عکبرا
درگذشته۶۱۶ هجری /۱۲۱۹ میلادی در بغداد
قومیتعرب عراقی
دورانسده ششم و هفتم هجری
منطقهعراق
مذهبسنی شافعی
پیشهادبیات، زبان‌شناسی و ریاضیات، فقه اسلامی
مرتبه
تأثیرگذاران
تأثیرپذیرندگان
  • ۱. «التبیان فی إعراب القرآن» یا «إملاء ما من به الرحمن من وجوه الاعراب والقراآت فی جمیع القرآن» ۲. «اللباب فی علل النحو» ۳. «إعراب الحدیث النبوی»۴. «شرح دیوان المتنبی» ۵. «مسائل الخلاف فی النحو» ۶. «مسائل نحو مفردة» ۷. «ترتیب إصلاح المنطق»

عبدالله بن حسین عکبری ملقب به محب الدین، با کنیه ابوالبقاء (۱۱۴۳ میلادی در عکبرا – ۱۲۱۹ میلادی در بغداد) ادیب و زبان‌شناس، فقیه و محدث، و عالمِ حساب در سدهٔ ششم و هفتم هجری در عراق بود. او در شهرکی در کنارِ دجله، به نام عکبرا در نزدیکی بغداد به دنیا آمد. در بغداد دانشِ حدیث و زبان آموخت و استادیار ابن جوزی شد. پس از مدتی، از بزرگترین زبانشناسان زمان خود شد. او در جوانی به بیماری آبله گرفتار شد و سپس نابینا گردید. عکبری در هشتم ربیع‌الاول ۶۱۶ هجری قمری /۲۴ ژوئن ۱۲۱۹ میلادی در بغداد درگذشت.

منابع[ویرایش]