ابن رائق
ابوبکر محمد بن رائق (متوفی به ۱۳ فوریه ۹۴۲)، که معمولاً به نام ابن رائق شناخته می‌شود، یکی از مقامات ارشد خلافت عباسی بود که از ضعف حکومت خلیفه برای تبدیل شدن به اولین امیر الامرا"(فرماندهِ فرماندهان)" سوءاستفاده کرد. در سال ۹۳۶ میلادی، وی جنرالسیمو و (عملاً) نایب السلطنه خلافت محسوب می‌شد. در سال ۹۳۸ توسط رقیب تُرک خود از این مقام خلع گردید، ولی مجدداً در سال ۹۴۱ این پست را پس گرفت و تا زمان ترور خود در فوریه ۹۴۲، آن را حفظ کرد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- Amedroz, Henry F.; Margoliouth, David S., eds. (1921). The Eclipse of the 'Abbasid Caliphate. Original Chronicles of the Fourth Islamic Century, Vol. V: The concluding portion of The Experiences of Nations by Miskawaihi, Vol. II: Reigns of Muttaqi, Mustakfi, Muzi and Ta'i. Oxford: Basil Blackwell.
- Bianquis, Thierry (1972). "La prise de pouvoir par les Fatimides en Égypte (357‑363/968‑974)" [The Seizure of Power by the Fatimids in Egypt (357–363/968–974)]. Annales Islamologiques (به فرانسوی). XI: 49–108.
- Bowen, Harold (1928). The Life and Times of ʿAlí Ibn ʿÍsà: The Good Vizier. Cambridge: Cambridge University Press. OCLC 386849.
- الگو:The Buwayhid Dynasty in Iraq
- Kennedy, Hugh (2004). The Prophet and the Age of the Caliphates: The Islamic Near East from the 6th to the 11th Century (Second ed.). Harlow: Longman. ISBN 978-0-582-40525-7.
- Sourdel, Dominique (1971). "Ibn Rāʾiḳ". In Lewis, B.; Ménage, V. L.; Pellat, Ch. & Schacht, J. (eds.). The Encyclopaedia of Islam, New Edition, Volume III: H–Iram. Leiden: E. J. Brill. p. 902. OCLC 495469525.