ابلیسک سیاه

مختصات: ۳۶°۰۵′۵۳″ شمالی ۴۳°۱۹′۴۴″ شرقی / ۳۶٫۰۹۸۰۶°شمالی ۴۳٫۳۲۸۸۹°شرقی / 36.09806; 43.32889
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابلیسک سیاه
نمایی از ابلیسک سیاه در موزه بریتانیا. ابلیسک سفید در کنار آن واقع شده‌است.
موادسنگ سیاه آهکی
اندازه۱٫۹۸ متر ارتفاع و ۴۵ سانت عرض
نوشتهآشوری
خلق‌شده858–824 BC
کشف‌شدهعراق، نمرود
۳۶°۰۵′۵۳″ شمالی ۴۳°۱۹′۴۴″ شرقی / ۳۶٫۰۹۸۰۶°شمالی ۴۳٫۳۲۸۸۹°شرقی / 36.09806; 43.32889
مکان کنونیموزه بریتانیا در لندن
Location of discovery

ابلیسک سیاه (به انگلیسی: Black Obelisk) که به ابلیسک شلمنسر سوم نیز شناخته می‌شود، مجسمه‌ایست سنگی به رنگ مشکی که جنس سنگ آن آهکی است. این ابلیسک دارای سنگ نبشته‌های بسیاری است. در نبشته‌های این سنگ به آنچه شلمنسر سوم در دوران حکومتش انجامیده پرداخته شده‌است. این سنگ که در شمال عراق یافت شده، در موزه بریتانیا در لندن به نمایش گذاشته شده‌است و چندین موزه دیگر نیز کپی آن را به نمایش گذاشته‌اند. این ابلیسک، کاملترین ابلیسک آشوری است که تاکنون کشف شده و از نظر تاریخی دارای اهمیت بسیاری است. علت اهمیت این ابلیسک، نشان دادن تصویری باستانی از یک شخصیت کتاب مقدس است که اولین بار در آثار باستانی یافت شده‌است. با این وجود دربارهٔ هویت این شخصیت مقدس تردیدهایی وجود دارد.[۱][۲][۳][۴]

در این لوح، از پنج پادشاه متفاوت یاد شده‌است که از سرزمین‌های تحت حکومتشان خراج می‌گرفتند و افراد تحت سلطنت آنان، در پیشگاه پادشاهانشان، سجده می‌کردند. این پادشاهان پنج‌گانه عبارتند از: سوآ (در شمال غرب ایران)، یاهومن، حاکم مصری (احتمالاً در مصر)، مردوخ ابیلی اصر (سوریه و عراق) و قلباروندا (از ترکیه). در بالای این ابلیسک، با نقش برجسته و به خط میخی، سالنامه شلمنسر سوم را گزارش کرده‌است.[۳] شناسایی شخصیت مقدس یاد شده در این لوح، اختلافاتی وجود دارد؛ از وی در این نبشته، با نام یاهومن پسر هوبیری یاد شده‌است، برخی وی را یکی از پادشاهان اسرائیل به همین نام گزارش کرده‌اند.[۵][۶] از سرگذشت این شخصیت در این لوح، به پرداخت خراج و چگونگی این کار در سال ۸۴۱ قبل از میلاد مسیح یاد شده‌است.[۷]

نگارخانه[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. McCarter, P. Kyle (1974). ""Yaw, Son of 'Omri": A Philological Note on Israelite Chronology". Bulletin of the American Schools of Oriental Research (216): 5–7. doi:10.2307/1356327. ISSN 0003-097X.
  2. Thiele, Edwin R. (1976). "An Additional Chronological Note on "Yaw, Son of 'Omri"". Bulletin of the American Schools of Oriental Research (222): 19–23. doi:10.2307/1356296. ISSN 0003-097X.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Kuan, Jeffrey Kah-Jin (2016). Neo-Assyrian Historical Inscriptions and Syria-Palestine: Israelite/Judean-Tyrian-Damascene Political and Commercial Relations in the Ninth-Eighth Centuries BCE (به انگلیسی). Wipf and Stock Publishers. pp. 64–66. ISBN 978-1-4982-8143-0.
  4. Cohen, Ada; Kangas, Steven E. (2010). Assyrian Reliefs from the Palace of Ashurnasirpal II: A Cultural Biography (به انگلیسی). UPNE. p. 127. ISBN 978-1-58465-817-7.
  5. Studies on the Text and Versions of the Hebrew Bible in Honour of Robert Gordon, edited by Geoffrey Khan, Diana Lipton, p. 159
  6. Assyrian Eponym Canon, George Smith, 1875, page 190, "There is another supposed Hebrew king in the annals of Shalmaneser, b.c. 842, Extracts VIII. and X. , called "Jehu son of Omri," who is generally identified with "Jehu son of Nimshi," the king of Israel. The country ruled by Jehu, son of Omri, is not stated in the inscriptions; and it appears unlikely that Jehu, king of Israel, who exterminated the family of Omri, should call himself son of that king. Without advancing any theory for the identification of the monarch mentioned in the Assyrian inscriptions, I would urge that the identity of the Jehu of the Bible with the Jehu of the inscriptions is not proved, and that these notices are not enough to force us to alter all our Bible dates."
  7. Millard, Alan (1997) Discoveries from Bible Times, Oxford, Lion, p121
  8. Delitzsch, Friedrich; McCormack, Joseph; Carruth, William Herbert; Robinson, Lydia Gillingham (1906). Babel and Bible;. Chicago, The Open court publishing company. p. 78.