ابراهیم بن موسی کرکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ابراهیم بن موسی کرکی
زادهٔ۱۳۷۴م / ۷۷۶ق
کرک، الشوبک، معان
درگذشت۱۴۴۹م / ۸۵۳ق
قاهره
پیشهزبان‌شناس، فقیه، قرائت‌شناس

ابراهیم بن موسی کَرَکی لقب‌گرفته به برهان‌الدین (۱۳۷۴ – ۱۴۴۹) (نسب: ابراهیم بن موسی بن بلال بن عمران) زبان‌شناس، فقیه و قرائت‌شناس شامی بود. در کرک الشوبک، معان به دنیا آمد. مدتی در قدس و الخلیل اقامت داشت، به مصر رفت و از علمای آن فراگرفت. در سال ۸۰۸ق ساکن قاهره شد. قضاوت محله الکبری را برعهده گرفت.[۱]

آثار[ویرایش]

  • الإسعاف فی معرفة القطع و الاستئناف
  • الآلة فی معرفة الفتح و الامالة
  • حل الرمز فی الوقف علی الهمز
  • مذاهب القراء السبعة
  • شرح الفیهٔ ابن مالک
  • مرقاة اللبیب الی علم الأعاریب

مختصرها، حاشیه‌نوشته‌ها و برخی نثرهایی از او در تفسیر و فقه شافعی برجای مانده است.

منابع[ویرایش]

  1. زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «إبراهیم الکرکی». [[الأعلام]] (PDF). ج. ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۷۵. تداخل پیوند خارجی و ویکی‌پیوند (کمک)