آیزاک بارو
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
 |
این نوشتار کامل نیست. |
| آیزاک بارو | |
|---|---|
 |
|
| متولد | اکتبر ۱۶۳۰ لندن، انگلستان |
| مرگ | ۴ مه ۱۶۷۷ میلادی (۴۶ سال) لندن، انگلستان |
| شهروند | انگلیسی |
| ملیت | انگلیسی |
| رشته فعالیت | ریاضیات، الاهیات |
| محل کار | دانشگاه کمبریج |
| دانش‌آموختهٔ | دانشگاه کمبریج |
| استاد راهنما | جیمز دوپورت |
| دانشجویان دکتری وی | آیزاک نیوتن |
| دلیل شهرت | جبر(قضیه اساسی حسابان)، نورشناسی |
| تأثیر گرفته از | وینچنزو ویویانی و ژیل دو روبروال |
آیزاک بارو، (به انگلیسی: Isaac Barrow) ریاضی‌دان و الاهیات‌دان انگلیسی (اکتبر۱۶۳۰ تا ۴ می ۱۶۷۷). او دوستی تحسین شده و از استادان اصلی آیزاک نیوتون بود. او پایه گذار آنالیز جبری است و اهم پژوهش‌های او را در ریاضیات بر حساب دیفرانسیل، انتگرال، تانژانت، و تحقیق بر منحنی کاپا نام برده‌اند. نیوتون بعدها تحقیقات او را کامل‌تر کرد. یکی از حفره‌های برخوردی ماه به افتخار او نام‌گذاری شده‌است. او را کسی می‌دانند که نبوغ نیوتون را در دانشگاه کمبریج کشف کرد.
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Isaac Barrow». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۴ آوریل ۲۰۱۴.
- استراترن، پل، ترجمهٔ بهرام معلمی، راسخون؛ نیوتون: گرانش و نور
|
|
||||||
