آکیله کاستیلیونی
| آکیله کاستیلیونی | |
|---|---|
,_cropped_en.jpg) | |
| زادهٔ | ۱۶ فوریه ۱۹۱۸ میلادی میلان، ایتالیا |
| درگذشت | ۲ دسامبر ۲۰۰۲ (۸۴ ساله) میلان، ایتالیا |
| ملیت |  ایتالیا |
| پیشه | معماری و طراحی صنعتی |
آکیله کاستیلیونی (به ایتالیایی: Achille Castiglioni)؛ (تلفظ ایتالیایی: [aˈkille kastiʎˈʎoːni]؛ زادۀ ۱۶ فوریه ۱۹۱۸ میلادی – درگذشتۀ ۲ دسامبر ۲۰۰۲ میلادی) یک طراح ایتالیایی مبلمان، نورپردازی، رادیوگرام و سایر اشیاء بود.[۱][۲][۳]
زندگی‌نامه[ویرایش]
کاستیلیونی در ۱۶ فوریه ۱۹۱۸ میلادی در میلان، در لمباردی در شمال ایتالیا به دنیا آمد. او سومین پسر مجسمه‌ساز جیانینو کاستیلیونی و همسرش لیویا بولا بود. برادران بزرگتر او لیویو و پیر جاکومو هر دو معمار بودند.
کاستیلیونی مطالعات کلاسیک را در دبیرستان کلاسیک جوزپه پارینی در میلان خواند، اما به تحصیل هنر در هنرستان بررا روی آورد. در سال ۱۹۳۷ میلادی در دانشکدۀ معماریِ دانشگاه پلی‌تکنیک میلان ثبت نام کرد.[۴] با شروع جنگ جهانی دوم، او افسر توپخانه شد و در جبهۀ یونان و بعد در سیسیل مستقر شد. او قبل از حمله متفقین در سال ۱۹۴۳ میلادی به میلان بازگشت. در مارس ۱۹۴۴ میلادی از دانشگاه پلی‌تکنیک فارغ‌التحصیل شد.
وقتی جنگ تمام شد، کاستیلیونی به طراحی معماری که برادرانش لیویو و پیر جاکومو با لوئیجی کاچیا دومینیونی در سال ۱۹۳۸ میلادی آغاز کرده بودند، پیوست.[۵] بسیاری از کار آن‌ها در طراحی نمایشگاه بود، اما آن‌ها همچنین تعدادی پروژۀ معماری، از جمله بازسازی پالاتسو دلا پرماننته در ۱۹۵۳–۱۹۵۲ میلادی، که توسط بمباران در سال ۱۹۴۳ میلادی ویران شده بود، انجام دادند.[۴]
لیویو کاستیلیونی در سال ۱۹۵۲ میلادی کار را ترک کرد. از آن زمان تا زمان مرگ پیر جاکومو در سال ۱۹۶۸ میلادی، او و آکیله به عنوان یک تیم کار کردند. طرح‌های آن‌ها به هیچ‌یک از آن‌ها نسبت داده نمی‌شود.[۵][۴] پس از مرگ پیر جاکومو، آکیله به تنهایی کار کرد. از سال ۱۹۶۹ میلادی او موضوعات معماری و طراحی را ابتدا در دانشگاه پلی‌تکنیک تورین و سپس از سال ۱۹۸۰ میلادی که به عنوان استاد عادی یا استاد تمام رسید، در دانشگاه پلی‌تکنیک میلان تدریس کرد.[۴]
آکیله کاستیلیونی در ۲ دسامبر ۲۰۰۲ میلادی در میلان درگذشت.
آثار[ویرایش]
برادران کاستیلیونی در سال ۱۹۶۰ صندلی غذاخوری لیرنا – یک صندلی-غذاخوری عمودی از چوب لاکی با یک نشیمن ظریف از تخته سه‌لا – را برای کاسینا طراحی کردند.[۶][۷]:۱۷۳[۸][۹]:۷۹[۱۰]:۳۵۶
در سال ۱۹۶۲ میلادی، این دو برادر چراغ آرکو را طراحی کردند که احتمالاً شناخته شده‌ترین مبلمان آن‌ها بود. این چراغ که توسط شرکت فلوس تولید شده است از سنگ مرمر کارارا و فولاد ساخته شده است. به اندازه تمام پروژه‌های کاستیلیونی ساده و کاربردی است، پایۀ مرمری با یک قوس فولادی به نور متصل شده است که باعث می‌شود چراغ قابل تنظیم و همه‌کاره باشد.[۱۱]
در بروشور نمایشگاهی برای «دیزاین!، نمایشگاه تک‌نگاشت ۱۹۹۷ میلادی دربارهٔ آثار کاستیلیونی در ام‌اُ‌ام‌ای»، پائولا آنتونلی می‌نویسد:
«کاستیلیونی عاشق پارادوکس‌ها و درک و خِرَد جدیدی است که می‌توانند ایجاد کنند. یکی از نمونه‌ها سّلا (زین)، چهارپایه چرخان است که در سال ۱۹۵۷ میلادی با پیر جاکومو طراحی شد، که به دلیل استفاده از یک شیء روزمرۀ موجود در یک زمینۀ غیرمنتظره، برچسب نامتجانس «دادائیست» را برای کاستیلیونی‌ها به ارمغان آورد.»[۱۲]
منابع[ویرایش]
- ↑ "Achille Castiglioni Biography, London Design Museum". Archived 24 August 2014 at the Wayback Machine (به انگلیسی).
- ↑ "Spalter in MOMA Collection" (به انگلیسی).
- ↑ "Luminator in MOMA Collection" (به انگلیسی).
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ Dario Scodeller (2015). "Castiglioni, Achille". Dizionario Biografico degli Italiani. Roma: Istituto dell’Enciclopedia Italiana. Accessed January 2016. (به ایتالیایی).
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ William Hamilton (5 December 2002). "Achille Castiglioni, 84, Italian Home Designer, Is Dead". New York Times. Accessed January 2016. (به انگلیسی).
- ↑ Lorenzo Morandotti (13 April 2014). "Maestri del mobile". Corriere di Como. (به ایتالیایی). Archived from the original on 1 July 2017. Retrieved 12 June 2022.
- ↑ Sergio Polano (ed.) (2001). "Achille Castiglioni: tutte le opere, 1938-2000". Milan: Electa. (به ایتالیایی).
- ↑ "Sedia Lierna". Fondazione Achille Castiglioni. Archived 14 July 2014. (به ایتالیایی). Archived from the original on 14 July 2014. Retrieved 12 June 2022.
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link) - ↑ Giuliana Gramigna, Sergio Mazza (2003). "Repertorio del design italiano 1950-2000 per l'arredamento domestico". Torino; New York: U. Allemandi. (به ایتالیایی).
- ↑ Giulio Castelli, Paola Antonelli, Francesca Picchi (2007). "La fabbrica del design: conversazioni con i protagonisti del design italiano". Milan: Skira. (به ایتالیایی).
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link) - ↑ "The Arco Lamp, the Versatility of Industrial Design". Italian Design Club. 7 January 2022. Retrieved 29 January 2022. (به انگلیسی).
- ↑ Antonelli, Paola (16 October 1997). "Achille Castiglioni Design!" (PDF). MoMA: 3. (به انگلیسی).
 |
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به آکیله کاستیلیونی در ویکیگفتاورد موجود است. |
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| نهادهای پژوهش هنری | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
