آموزش در هنگ کنگ

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آموزش در Hong Kong
Education Bureau
Social Welfare Department
Secretary for Education
Director of Social Welfare
Kevin Yeung

Carol YIP
بودجهٔ آموزش و پرورش ملی (2012/13)
بودجه$39,420 per capita
داده‌های همگانی
زبان‌های نخستEnglish and Cantonese Chinese
گونه نظام آموزشیNational
12-year Compulsory EducationSeptember 2019[۱] : Chapter 1, Paragraph 1.1 
باسوادی (۲۰۱۶)
مجموع۹۴٫۶٪[۲]
مردان۹۸٫۳۳٪
زنان۹۴٫۹۲٪
نام‌نویسی (۲۰۱۸/۱۹)
ابتدایی۳۷۶٬۳۰۰
متوسطه۳۴۴٬۶۰۰
آموزش عالی۳۲۴٬۱۰۰
گواهی
دیپلم متوسطه۴۹٪
آموزش عالی۳۳٫۱٪

آموزش در هنگ کنگ تا حد زیادی بر اساس الگوی آموزش و پرورش بریتانیا شکل گرفته و تحت نظارت اداره آموزش و دپارتمان رفاه اجتماعی است. در سال تحصیلی۲۰۱۳/۱۴، ۵۶۹ مدرسه ابتدایی، ۵۱۴ دبیرستان و ۶۱ مدرسه خاص در هنگ کنگ فعالیت می‌کردند.[۳]

تاریخچه[ویرایش]

با ورود میسیونری‌های بریتانیایی در حدود سال ۱۸۴۳، مدارس روستایی چینی به کنترل ایشان درآمد.[۴]

یکی از قدیمیترین مدارس ثبت شده، کالج لی یینگ است که در ۱۰۷۵ در ناحیه جدید تأسیس شد. در ۱۸۶۰ درهنگ کنگ ۲۰ مدرسه روستایی دایر بوده‌است. اما چینی‌های ثروتمند، فرزندان خود را نه به این مدارس که به آموزشگاه‌های شهرهای بزرگی مانندکانتون برای آموزشی چینی سنتی می‌فرستادند.

تغییرات با ورود به بریتانیا در سال ۱۸۴۱ آغاز شد. در هنگ کنگ آموزش و پرورش توسط مبلغان پروتستان و کاتولیک که در ارائه خدمات اجتماعی مشغول بودند به دست گرفته شد. میسیونرهای ایتالیایی، آموزش مختص پسران را برای چینی‌ها و بریتانیایی‌ها در سال ۱۸۴۳ آغاز کردند.[۵]

فردریک استوارت، وزیر مختار هنگ کنگ، در ۱۸۶۱ مدل آموزش مدرن غربی را وارد نظام آموزشی هنگ کنگ بریتانیا کرد.[۶] در سال ۱۸۶۲ اولین مدرسه دولتی، کالج ملکه راه اندازی شد.

آموزش پیش از دبستان[ویرایش]

آموزش پیش دبستانی در هنگ کنگ رایگان نیست. اما والدینی که دارای اقامت هنگ کنگ باشند می‌توانند از کوپنهای حمایتی دولت استفاده کنند. میزان این یارانه در سال ۲۰۱۳، ۱۶٬۸۰۰دلار بود.

آموزش ابتدایی و متوسطه[ویرایش]

هر کودک در هنگ کنگ بدون عذر موجه[۷]: Section 74, (1) بایستی از سن ۶ سالگی در برنامه آموزش ابتدایی شرکت کند.: Section 3, "primary education"  همچنین تکمیل آموزش متوسطه تا پیش از ۱۹ سالگی اجباری است.: Section 3, "secondary education"  آموزش در بخش دولتی رایگان است.

سال‌های مدرسه[ویرایش]

سن سال برنامه درسی مرحله مدارس
۲ N/A پیش دبستانی N/A مهد کودک
۳ مهد کودک
۴
۵
۶ اول ابتدایی آموزش و پرورش ابتدایی دبستان یا Junior School مدرسه راهنمایی
۷ دوم ابتدایی
۸ سوم ابتدایی
۹ چهارم ابتدایی
۱۰ پنجم ابتدایی
۱۱ ششم ابتدایی
۱۲ اول متوسطه آموزش و پرورش متوسطه آموزش و پرورش متوسطه آموزش و پرورش متوسطه مدرسه متوسطه فرم ششم کالجیا دبیرستان ESF متوسطه
۱۳ دوم متوسطه
۱۴ سوم متوسطه
۱۵ چهارم متوسطه دیپلم متوسطه آموزش و پرورش GCSE / IGCSE
۱۶ پنجم متوسطه یک سطح / دیپلم بین‌المللی
۱۷ ششم متوسطه

(HKDSE)

سطح A / دیپلم بین‌المللی
۱۸ برنامه محلی آموزش عالی N/A N/A N/A N/A

آموزش و پرورش ابتدایی[ویرایش]

کودکان معمولاً از سن ۶ تا ۱۲ سالگی به دبستان می‌روند. شش درس انگلیسی، چینی، ریاضیات، مطالعات عمومی، موسیقی، هنرهای تجسمی و تربیت بدنی در برنامه درسی ایشان قرار دارد. در مدارس با وابستگی‌های دینی، مطالعات مذهبی و انجیل نیز مورد توجه است

آموزش و پرورش متوسطه[ویرایش]

متوسطه آموزش و پرورش به دو مقطع راهنمایی و دبیرستان تفکیک می‌شود. در دوره راهنمایی، دروس جغرافیا، تاریخ و علوم به مواد درسی ابتدایی افزوده می‌شود. در سال‌های دبیرستان آزادی انتخاب بیشتری در مواد درسی به دانش آموزان داده می‌شود.[۸]

آموزش مکمل[ویرایش]

آموزش تجارت در مقطع دبیرستان، برگرفته از روشهای آموزش فنی و حرفه ای است. دانش آموزان در این روش آموزش معمولاً برای کسب تجربه وارد محل کار واقعی می‌شوند. آموزش مکمل هم از طرف مؤسسه آموزش فنی و حرفه‌ای هنگ کنگ و هم دانشگاه‌های خارجی حمایت می‌شود. شورای آموزش‌های حرفه‌ای (VTC) شطح کارآموزی را بر اساس استانداردهای خود می‌سنجد. VTC همچنین سه مرکز مهارت آموزی به معلولان را اداره می‌کند.

آموزشهای جایگزین[ویرایش]

موسسات بین‌المللی نیز در هنگ کنگ در هر دو مقطع ابتدایی و متوسطه فعالند. دانش آموزان مدارس بین‌المللی، در آزمونهای عمومی هنگ کنگ شرکت می‌کنند. مدارس بین‌المللی علاوه بر الگوگیری از نظام آموزشی کشورهای مادر (مانند بریتانیا، ایلات متحده، ژاپن، کانادا و …) از نظام آموزش بین‌المللی آی بی پیروی می‌کنند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "Report on Review of 9-year Compulsory October 1997 Education (Revised Version)". SUB-COMMITTEE Education, The Board of Education. Archived from the original on 22 February 2014. Retrieved 5 February 2014.
  2. Social Indicators of Hong Kong, from [۱], The Hong Kong Council of Social Service
  3. "Overview on Primary Education". Education Bureau. Archived from the original on 10 February 2014. Retrieved 5 February 2014.
  4. The Chinese Repository, Article III 'Religious and Charitable Institutions in Hongkong:Churches, Chapels, Schools, Colleges, Hospital, etc' August 1843 issue, p.440
  5. Bray, Mark. Koo, Ramsey. [2005] (2005) Education and Society in Hong Kong and Macao: Comparative Perspectives on Continuity and Change. Hong Kong: Springer Press. شابک ‎۱−۴۰۲۰−۳۴۰۵−۹
  6. Wiltshire, Trea. [First published 1987] (republished & reduced 2003). Old Hong Kong – Volume One. Central, Hong Kong: Text Form Asia books Ltd. Page 8. ISBN Volume One 962-7283-59-2
  7. Laws of Hong Kong, Education Ordinance, Chapter 279 http://www.legislation.gov.hk/eng/home.htm بایگانی‌شده در ۱۶ اکتبر ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine
  8. "The Hong Kong Education System and school system explained".

برای مطالعهٔ بیشتر[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]