آمبولی هوا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آمبولی هوا
تزریق دارو به طور بالقوه می تواند دلیلی برای آمبولی هوا باشد.
تخصصمراقبت‌های ویژه پزشکی
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
آی‌سی‌دی-۱۰O88.0, T79.0
آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام673.0, 999.1
دادگان بیماری‌ها313
ئی‌مدیسینemerg/۷۸۷
سمپD004618

آمبولی هوا (انگلیسی:Air embolism) یا به‌طور کلی آمبولی گاز، یک بیماری پاتولوژیک ناشی از یک حباب گاز، یا حباب، در یک سیستم عروقی است اگر چه یک آمبولی در زمینۀ پزشکی اشاره به هر گونه توده در حال حرکت یا نقص در جریان خون دارد. آمبولی هوا نیز ممکن است در آوند چوبی گیاهان آوندی رخ دهد، به ویژه هنگامی که گیاه مبتلا به افزایش فشار آب است.

علایم و نشانه‌ها[ویرایش]

هر غواصی که پس از تنفس در هر سطحی، هوشیاری خود را از دست بدهد یا پس از ۱۰ دقیقه اختلالات عصبی در وی ظاهر شوند، علایم وی به عنوان آمبولی هوا در نظر گرفته می‌شوند.[۱]

علائم این بیماری شامل:

  • از دست دادن هوشیاری
  • قطع تنفس
  • سرگیجه و توهم شدید
  • تشنج
  • لرزش
  • از دست دادن هماهنگی
  • از دست دادن کنترل بدن
  • بی‌حسی
  • فلج شدن
  • خستگی شدید
  • ضعف در اندام
  • مناطق احساس غیرطبیعی
  • اختلالات بصری
  • اختلالات شنوایی
  • تغییرات شخصیتی
  • اختلال شناختی
  • تهوع یا استفراغ
  • خلط خونی
  • علائم دیگر عواقب شدید ریه مانند پنوموتوراکس، آمفیزم زیر جلدی یا مدیاستن نیز ممکن است وجود داشته باشند.

دلایل[ویرایش]

مقداری هوا معمولاً در حین عمل جراحی و سایر اقدامات پزشکی وارد گردش خون می‌شوند. این آمبولی هوا در سیاهرگ‌ها وجود دارد و در شش‌ها متوقف می‌شود.[۲]
آمبولی هوا می‌تواند منجر به مرگ شود اگر حباب بزرگی به قلب برسد و مانع از پمپاژ خون از بطن راست به ریه‌ها شود.[۳][۴] با این حال، آزمایش بر روی حیوانات نشان می‌دهد که مقدار گاز لازم برای این اتفاق کاملاً متغیر است.[۵] گزارش‌ها در مورد انسان نشان می‌دهند که تزریق بیش از ۲۰ میلی لیتر هوا به داخل سیستم وریدی در میزان بالاتر از 100 میلی لیتر / ثانیه می‌تواند کشنده باشد.[۶]
آمبولی گاز در شریان‌ها، آمبولی هوای سرخرگی (AGE) نامیده می‌شود که نسبت به آمبولی هوای سیاهرگی مسئله‌ای جدی تر و خطرناک تر است. چرا که وجود حباب گاز در سرخرگ می‌تواند موجب توقف خونرسانی به مناطقی که توسط سرخرگ‌ها تغذیه می‌شوند، بشود. علایم آن هم بستگی به منطقۀ آمبولی در جریان خون دارد و می‌تواند منجر به سکته مغزی یا حمله قلبی شود.[۷]

منابع[ویرایش]

  1. US Navy (2006). US Navy Diving Manual, 6th revision. United States: US Naval Sea Systems Command. Archived from the original on 2 May 2008. Retrieved 2008-06-15.
  2. Emby, DJ; Ho, K (March 2006). "Air embolus revisited – a diagnostic and interventional radiological perspective (bubble trouble and the dynamic Mercedes Benz sign)". African Journals Online. 10 (1): 3–7. doi:10.4102/sajr.v10i1.186.
  3. Liza C O'Dowd(MD), Mark A Kelley (MD). "Air Embolism". Chinese Medical & Biological Informatics. Archived from the original on 17 July 2011. Retrieved 2011-05-11.
  4. Undersea and Hyperbaric Medical Society. "Air or Gas Embolism". Archived from the original on 2 May 2008. Retrieved 2008-05-19.
  5. van Hulst, RA; Klein, J; Lachmann, B (September 2003). "Gas embolism: pathophysiology and treatment". Clinical physiology and functional imaging. 23 (5): 237–46. doi:10.1046/j.1475-097x.2003.00505.x. PMID 12950319.
  6. Platz, E (August 2011). "Tangential gunshot wound to the chest causing venous air embolism: a case report and review". The Journal of emergency medicine. 41 (2): e25-9. doi:10.1016/j.jemermed.2008.01.023. PMID 18799282.
  7. Emergency Medical Responder 3rd Can Ed. Pearson, 2010 pp.474