آردوینو اونو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آردوینو یونو
arduino uno
آردوینو، مدل اونو، نسخه ۳
توسعه‌دهندهآردوینو
سازندهمختلف
گونهریزکنترل‌گر تک‌بردی
سیستم‌عاملندارد
CPUATmega328P
حافظه رمSRAM
ذخیره‌سازیFlash, EEPROM

آردوینو اونو (Arduino UNO) یکی از پرکاربردترین مدل‌های سخت‌افزار آردوینو است. در این برد، از یک میکروکنترلر ATmega328P به عنوان پردازشگر و حافظه استفاده می‌شود. آردوینو مدل اونو، یکی از متداول‌ترین نمونه‌ها برای آموزش آردوینو است.[۱] Arduino / Genuino Uno دارای تعدادی امکانات برای برقراری ارتباط با رایانه ، برد Arduino / Genuino دیگر یا سایر میکروکنترلرها است. ATmega328 ارتباط سریال UART TTL (5V) را فراهم می کند که در پایه های دیجیتال 0 (RX) و 1 (TX) موجود است. ATmega16U2 روی برد این ارتباط سریال را از طریق USB کانال می کند و به عنوان یک درگاه مجازی برای نرم افزارهای رایانه ظاهر می شود. سیستم‌عامل 16U2 از درایورهای USB COM استاندارد استفاده می کند و نیازی به درایور خارجی نیست. با این حال ، در ویندوز ، یک فایل .inf مورد نیاز است. نرم افزار Arduino (IDE) شامل یک مانیتور سریال است که اجازه می دهد داده های متنی ساده از و به صفحه برد ارسال شود. LED های RX و TX روی برد وقتی اطلاعات از طریق تراشه USB به سریال و اتصال USB به رایانه منتقل می شوند ، چشمک می زنند (اما نه برای ارتباط سریال روی پین های 0 و 1). یک کتابخانه SoftwareSerial امکان ارتباط سریال با هر یک از پایه های دیجیتال Uno را فراهم می کند.

تنظیم مجدد خودکار (نرم افزار) بورد Arduino / Genuino Uno به جای نیاز به فشار فیزیکی دکمه تنظیم مجدد قبل از بارگذاری ، به شکلی طراحی شده است که امکان تنظیم مجدد آن توسط نرم افزار موجود در رایانه متصل را فراهم می کند. یکی از خطوط کنترل جریان سخت افزار (DTR) ATmega8U2 / 16U2 از طریق یک خازن 100 نانو فارادی به خط تنظیم مجدد ATmega328 متصل است. هنگامی که این خط ادعا می شود (کم می شود) ، خط تنظیم مجدد به اندازه کافی افت می کند تا تراشه را دوباره تنظیم کند.

این تنظیم پیامدهای دیگری نیز دارد. هنگامی که Uno به رایانه ای با سیستم‌عامل Mac OS X یا Linux متصل می شود ، هر بار که از طریق نرم افزار (از طریق USB) به آن وصل می شود مجدداً تنظیم می شود. تقریباً برای نیم ثانیه بعدی ، بوت لودر در Uno اجرا می شود. در حالی که برای نادیده گرفتن داده های بدفرم (یعنی هر چیزی علاوه بر بارگذاری کد جدید) برنامه ریزی شده است ، پس از باز شدن اتصال ، چند بایت اول داده ارسال شده به صفحه را رهگیری می کند.

پروژه آردوینو در موسسه طراحی تعامل Ivrea (IDII) در Ivrea ، ایتالیا آغاز شد. در آن زمان ، دانشجویان از میکروکنترلر BASIC Stamp استفاده کردند ، هزینه ای که برای بسیاری از دانشجویان هزینه قابل توجهی بود. در سال 2003 ، هرناندو باراگان پلت فرم توسعه Wiring را به عنوان یک پروژه پایان نامه کارشناسی ارشد در IDII ، زیر نظر ماسیمو بانزی و کیسی ریاس ، که به کار در زمینه زبان پردازش مشهور هستند ، ایجاد کرد. هدف این پروژه ایجاد ابزارهای ساده و کم هزینه برای ایجاد پروژه های دیجیتالی توسط مهندسین غیر مهندسی بود. بستر سیم کشی شامل یک صفحه مدار چاپی (PCB) با یک میکروکنترلر ATmega168 ، یک IDE مبتنی بر پردازش و توابع کتابخانه برای برنامه ریزی آسان میکروکنترلر بود. [8] در سال 2003 ، ماسیمو بانزی ، به همراه دیوید ملیس ، دانشجوی دیگر IDII و دیوید کوارتیل ، پشتیبانی از میکروکنترلر ATmega8 ارزان تر را به سیم کشی اضافه کردند. اما آنها به جای ادامه کار روی سیم کشی ، پروژه را چنگ زدند و نام آن را آردوینو گذاشتند. تابلوهای اولیه آردوینو از تراشه درایور USB به سریال FTDI و ATmega168 استفاده می کردند. [8] Uno با داشتن میکروکنترلر ATmega328P و ATmega16U2 (Atmega8U2 تا نسخه R2) که به عنوان مبدل USB به سریال برنامه ریزی شده است ، از تمام برد های قبلی متفاوت بود. آردوینو، نام یک پلتفرم متن‌باز است که از دو بخش سخت‌افزاری و نرم‌افزاری تشکیل می‌شود. مدل‌های مختلفی از بردهای سخت‌افزاری آردوینو وجود دارد که یکی از آنها، مدل اونو است.

منابع[ویرایش]

  1. «Arduino - Home». www.arduino.cc. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۰۳.