آرتریبون
آرتریبون یک مجله هنری ایتالیایی با توزیع سراسری است که دفتر مرکزی آن در رم قرار دارد. این مجله نمایشگاههای جاری، مصاحبه با هنرمندان، نقد و بررسی و تحلیل موضوعاتی مانند بازار هنر، معماری و طراحی را پوشش میدهد. این مجله در سال ۲۰۱۱ تأسیس شد و هم به صورت آنلاین و هم به صورت چاپی، هر کدام با محتوای متفاوت، در دسترس است. این مجله هر دو ماه یکبار با تیراژ ۵۵۰۰۰ نسخه منتشر میشود و در بیش از ۶۵۰ مکان در سراسر ایتالیا توزیع میشود.
تاریخچه
[ویرایش]از زمان تأسیس در سال ۲۰۱۱، آرتریبون توسط بنیانگذار و سردبیر آن، ماسیمیلیانو تونلی، اداره میشود. ریاست این مجله بر عهده پائولو کوچیا، رئیس گامبرو روسو، است. پس از دو سال فعالیت، ایل جورناله، آرتریبون را به عنوان سخنگویی میدید که میتواند داستان بازار هنر را روایت کند و در عین حال به عنوان همتای آن عمل کند.[۱] در عرض چند سال، آرتریبون خود را «به عنوان پلتفرم اصلی بحث، اخبار و تحقیقات فرهنگ بصری در ایتالیا» قرار داد. در سال ۲۰۱۵، آرتریبون نقشه هنر خیابانی رم را برای اداره محلی رم تهیه کرد[۲][۳] و وبسایت آن اخیراً با تأمین مالی بخشی از بودجه اروپایی، بازسازی شد.[۴] به گفته بزرگترین روزنامه ایتالیا ، کوریره دلا سرا، آرتریبون اکنون به همراه آرتزلایف و اکسیبارت، یکی از شناختهشدهترین مجلات آنلاین، در مورد رویدادها و نمایشگاههای فرهنگی در ایتالیا و سراسر جهان اطلاعرسانی و بررسی میکند.[۵] در سال ۲۰۲۱، روزنامه پیشرو ایتالیا، لا رپوبلیکا، از اظهار نظر نژادپرستانه ماسیمیلیانو تونلی در مورد یک نمایشگاه هنر آفریقایی در لندن خبر داد که هیئت تحریریه آرتریبون از آن فاصله گرفت و سردبیر آن عذرخواهی کرد.[۶] در بهار ۲۰۲۵، مجله هنری فینستر سول آرته پس از توهین دفتر مطبوعاتی یک نمایشگاه به تونلی پس از انتشار یک مقاله انتقادی، همبستگی خود را با او ابراز کرد.[۷][۸]
طراحی
[ویرایش]
طراحی مجله آرتریبون یادآور مجله معروف اینترنشنال هرالد تریبون است و همچنین فونت گوتیک جلد آن را به خود گرفته است.[۹] یک ویرایش عمیق سرمقاله و گرافیک در پایان سال ۲۰۱۸ تکمیل شد اکثر جلدهای آن انتزاعی یا مفهومی هستند که با محتوا و سبک مجله مطابقت دارند.[۱۰] از سپتامبر ۲۰۲۲، مدرسه طراحی موسسه طراحی اروپایی جلدهای مجله را طراحی کرده است و «به بررسی مضامین معاصر مانند آلودگی بین هنر و فناوری، انسان و طبیعت، واقعیت و مجازی» میپردازد.[۱۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ Dusio, Andrea (10 May 2013). "Streaming, portali e siti Ecco come scoprire (e comprare) opere d'arte". Il Giornale (به ایتالیایی). Retrieved 2 June 2025.
- ↑ "Street art a Roma. Breve mappatura". La Stampa (به ایتالیایی). 5 October 2015. Retrieved 1 June 2025.
- ↑ Daina, Chiara (5 May 2015). "Street Art Roma, ecco la mappa online dei graffiti che colorano la capitale". il Fatto Quotidiano (به ایتالیایی). Retrieved 1 June 2025.
- ↑ "Come si sostiene Artribune". Il Post (به ایتالیایی). 9 March 2025. Retrieved 31 May 2025.
- ↑ Consigliere, Irene (15 July 2021). "Cultura e impegno: Artslife sostiene la costruzione di una scuola in Camerun". Corriere della Sera (به ایتالیایی). Retrieved 1 June 2025.
- ↑ Di Cori, Arianna (15 October 2021). "La frase razzista del direttore di Artribune: "Una mostra piena di quadri di negri". Poi si scusa". La Repubblica (به ایتالیایی). Archived from the original on 24 March 2023. Retrieved 1 June 2025.
- ↑ "Solidarietà ad Artribune: alla critica non si risponde con gli insulti!" [Solidarity with Artribune: criticism should not be answered with insults!]. Finestre sull'Arte (به ایتالیایی). 6 March 2025. Retrieved 2 June 2025.
- ↑ Lignelli, Matteo (6 March 2025). "Polemica sui Giganti, la Regione pensa di toglierli". La Repubblica (به ایتالیایی). Retrieved 2 June 2025.
- ↑ Bonaccorsi, Alessandro (16 October 2023). "Discovering Artribune, one of Italy's longest-running and most celebrated free magazines". Pixartprinting. Retrieved 31 May 2025.
- ↑ Bonaccorsi, Alessandro (16 October 2023). "Discovering Artribune, one of Italy's longest-running and most celebrated free magazines". Pixartprinting. Retrieved 31 May 2025.
- ↑ "IED and Artribune: The Restoration of the Future starts here!". IED. 3 June 2024. Retrieved 1 June 2025.
پیوند به بیرون
[ویرایش]- (به ایتالیایی) Artribune web page
- (به ایتالیایی) Artribune magazine archive