آراس-۲۴ یارس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آر اس-۲۴ یلرس
نوعموشک بالستیک قاره‌پیما
خاستگاهروسیه
تاریخچه خدمت
خدمتجولای 2010–تاکنون[۱]
استفاده‌شده توسطروسیه نیروهای راهبردی موشکی
تاریخچه تولید
طراحمؤسسه فناوری حرارتی مسکو
سازندهکارخانه تولید ماشین وتکینسک
تاریخ تولید2010–تاکنون
ویژگی‌ها
وزن49,600 کیلوگرم[۲]
طول23 متر
قطر2 متر
سر جنگیحداقل 3-6 MIRV به وزن 300—500 کیلو تن، با 6-9 کلاهک 150 کیلوتن[۳][۴]

موتورسوخت جامد (مرحله سوم یا چهارم می‌تواند مایع باشد)
برد
عملیاتی
۱۱٬۰۰۰ کیلومتر (۶٬۸۰۰ مایل)-۱۲٬۰۰۰ کیلومتر (۷٬۵۰۰ مایل)[۵]
بیشینهٔ سرعتبالای ماخ ۲۰ (۲۴٬۵۰۰ کیلومتر بر ساعت؛ ۱۵٬۲۲۰ مایل بر ساعت؛ ۶٬۸۰۶ متر بر ثانیه)
سامانهٔ
هدایت
اینرسی همراه با گلوناس[۶]
دقت150 متر
سکوی
پرتاب
سیلو، متحرک جاده ای کشنده برپاگر پرتابگر(TEL) MZKT-79221[۷]
وسیله نقلیه پشتیبانی رزمی BMS برای آموزشگاه رانندگی و بکسل نجات کشنده برپاگر پرتابگر TEL استفاده می‌شود

آر اس-۲۴ یارس (RS-24 Yars) (РС-۲۴ Ярс– ракета стратегическая)[نیازمند منبع] به معنی موشک استراتژیک- اصلاح ۲۴ که با نام آرتی-۲۴ یارس (RT-24 Yars) یا توپول- ام آر (Topol'-MR) نیز شناخته می‌شود (روسی: PC-24 «Ярс»، نام گزارش ناتو: SS-29 یا SS-27 Mod 2[۸][۹][۱۰])، یک موشک بالستیک قاره‌پیما مسلح به هدف‌گیری مستقل چندگانه MIRV روسیه است که برای اولین بار در ۲۹ می ۲۰۰۷ پس از یک پروژه تحقیق و توسعه نظامی مخفی آزمایش شد.[۱۱]

این موشک در اصل همان موشک نسخه مود ۱ توپول-ام (Topol-M) است، با این تفاوت که «اتوبوس» محموله آن برای حمل چندین کلاهک هدفمند مستقل (MIRV) اصلاح شده‌است. تصور می‌شود که هر موشک می‌تواند تا ۴ کلاهک را حمل کند، اگرچه دقیقاً مشخص نیست حداکثر چه ظرفیتی را می‌تواند حمل کند.[۱۲]

آر اس-۲۴ موشکی است که از اس اس-۲۷ مود 1 (SS-27 Mod 1) [یا همان توپول ام (Topol-M)] فعلی سنگین‌تر است و برخی گزارش‌ها می‌گویند که می‌تواند تا ۱۰ کلاهک قابل هدف مستقل را حمل کند.[۱۳] آزمایش‌های سال ۲۰۰۷ به عنوان پاسخی به سپر موشکی که ایالات متحده قصد استقرار در اروپا را داشت، منتشر شد.[۱۴][۱۵] آر اس-۲۴ از سال ۲۰۱۰ به صورت عملیاتی مستقر شده‌است و با بیش از ۵۰ پرتابگر از ژوئن ۲۰۱۷ عملیاتی شده‌است.

به نظر می‌رسد که یارس یک کلمه روسی نیست، اما ریشه اسلاوی яр (یار) وجود دارد، که یک کرانه یا دره شیب دار است، که با نام موشک جدید روسی دیگر، آر اس-۲۶ روبژ [RS-26 Rubezh (РС-۲۶ Рубеж)] سازگار است که معنی مرز یا حد بیرونی می‌دهد. به گفته سرگئی کاراکایف، فرمانده نیروهای موشکی استراتژیک، یارس مخفف کلمه " Ya dernaya R aketa S derzhivaniya" (روسی: Ядерная ракета сдерживания) به معنی "موشک بازدارنده هسته ای" می‌باشد.[۱۶]

آزمایش[ویرایش]

این موشک به گفته دولت روسیه که برای شکست دادن سیستم‌های ضد موشکی فعلی و بالقوه طراحی شده‌است،[۱۷] این موشک بین قاره ای برای اولین بار با پرتاب از یک پرتابگر متحرک در پایگاه فضایی پلستسک در شمال غربی روسیه در ساعت ۱۱:۲۰ به وقت گرینویچ، ۲۹ مه ۲۰۰۷ آزمایش شد. و کلاهک‌های آزمایشی آن روی هدف حدود ۵٬۷۵۰ کیلومتر (۳٬۵۷۳ مایل) در محدوده آزمایشی کورا واقع در شرقی‌ترین نقطه شبه جزیره کامچاتکا فرود آمد.[۱۸][۱۹][۲۰]

دومین پرتاب از پلستسک به محدوده آزمایشی کورا در ۲۵ دسامبر ۲۰۰۷ در ساعت ۱۳:۱۰ به وقت گرینویچ انجام شد و با موفقیت به مقصد رسید. سومین پرتاب موفقیت‌آمیز از مرکز فضایی پلستسک در شمال غربی روسیه در ۲۶ نوامبر ۲۰۰۸ در ساعت ۱۳:۲۰ به وقت گرینویچ انجام شد. تجهیزات چندگانه دارای قابلیت ورود مجدد به جو این موشک با موفقیت بر روی اهدافی در محدوده آزمایشی کورا فرود آمدند.[۲۱][۲۲]

نه توسعه و نه استقرار آر اس-۲۴ احتمالاً با اجرای پیمان استارت جدید تهدید نمی‌شود.[۲۳] این موشک بار دیگر در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۳ از فضاپیمای پلستسک در شمال غربی روسیه آزمایش شد.[۲۴] در ۲۶ دسامبر ۲۰۱۴، نیروهای راهبردی یک موشک آر اس-۲۴ یارس را با موفقیت پرتاب کردند. این موشک از یک پرتابگر متحرک مستقر در سایت آزمایشی پلستسک پرتاب شد. گزارش شده‌است که کلاهک‌های موشکی با موفقیت به اهداف خود در سایت آزمایشی کورا در کامچاتکا رسیده‌اند. این پرتاب که با پشتیبانی نیروهای دفاع هوایی و فضایی انجام شد، در ساعت ۱۱:۰۲ به وقت مسکو (08:02 UTC) انجام شد.[۲۵] بیش از ۱۰ پرتاب موفقیت‌آمیز بین سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۲۲ انجام شده‌است.[۲۶][۲۷]

گسترش[ویرایش]

در ژوئن ۲۰۰۸، طراح ارشد مؤسسه فناوری حرارتی مسکو، یوری سولومونوف، اعلام کرد که آر اس-۲۴ یک موشک توسعه یافته و با قابلیت هدف‌گیری مستقل چندگانه (MIRV) از موشک توپول-ام است که تمام آزمایشها را در سال ۲۰۰۸ به پایان خواهد رساند و به احتمال زیاد در سال ۲۰۰۹ مستقر خواهد شد.[۲۸] به گفته ژنرال نیکولای سولوتسوف، فرمانده نیروهای موشکی استراتژیک (SRF)، اولین موشک‌های آر اس-24 (RS-24) در سال ۲۰۰۹ در تیکوو مستقر[۲۹] شدند.

در ۱۷ مارس ۲۰۰۹، ژنرال سولوتسوف اعلام کرد که اولین هنگ موشک اندازهای بین قاره ای آر اس-۲۴ در دسامبر ۲۰۰۹ و زمانی که پیمات استارت-۱ قرار است منقضی شود، وارد خدمت خواهد شد.[۳۰] او بعداً این بیانیه را در ۷ مه تکرار کرد.[۳۱] به گفته نیروهای موشکی روسیه، شش موشک اول آر اس-۲۴ از نسخه متحرک خواهند بود.[۳۲]

همچنین در ۱۰ اکتبر ۲۰۰۹، ژنرال آندری شوایچنکو، فرمانده جدید نیروهای موشکی استراتژیک روسیه، در مصاحبه با خبرگزاری ایتار-تاس، استقرار آر اس-۲۴ در دسامبر ۲۰۰۹ را تأیید کرد که این موشکها از مجموعه موشکی موجود آر تی-۲ پی ام توپول ام (آر اس-۱۲ ام ۲) پشتیبانی می‌کنند.[۳۳]

آزمایش نسل جدید موشک اندازهای بین قارهای در اواسط ژوئیه ۲۰۱۰ تکمیل شد و اولین موشک‌ها اندکی پس از آن در ۱۹ ژوئیه مستقر شدند.[۳۴]

در دسامبر ۲۰۱۰، لشکر موشکی ۵۴ گارد در تیکوو دومین بسته تحویلی سامانه‌های موشکی آر اس-۲۴ خود را دریافت کرد. در مجموع[۳۵] ۶ موشک تا پایان سال ۲۰۱۰ مستقر شدند.[۳۶] در دسامبر ۲۰۱۱ لشکر اول هنگ دوم با ۳ موشک وارد وظیفه رزمی شد و لشکر دوم تا پایان سال ۲۰۱۱ مستقر گردید.[۳۷] در ۱۶ اوت ۲۰۱۲، سخنگوی نیروهای موشکی استراتژیک (SMF) سرهنگ. وادیم کووال گزارش داد که هنگ دوم از لشکر موشکی ۵۴ گارد در تیکوو، مرکز روسیه، در سال ۲۰۱۲ به‌طور کامل به سامانه‌های موشک بالستیک متحرک یارس مجهز خواهد شد.

روسیه اولین هنگ یارس متشکل از سه گردان را در اوت ۲۰۱۱ به‌طور کامل مستقر کرد و دو گردان از هنگ دوم را در ۲۷ دسامبر ۲۰۱۱ در وضعیت وظیفه رزمی قرار داد. استقرار سومین گردان از هنگ دوم، تجهیز مجدد لشکر تیکوو با سیستم‌های یارس را تکمیل کرد. این دو هنگ در مجموع از ۱۸ سامانه موشکی و چندین پست فرماندهی متحرک تشکیل شده‌است. دو لشکر موشکی دیگر در سال ۲۰۱۳ سامانه‌های یارس را دریافت خواهند کرد.[۳۸]

لشکر موشکی سی و نهم گارد، در پاسکینو، استان نووسیبیرسک، در سیبری، سامانه‌های یارس متحرک را دریافت خواهد کرد، در حالی که لشکر موشکی ۲۸ گارد در کوزلسک (در مرکز روسیه) به نسخه سیلویی این سامانه مجهز خواهد شد. نیروهای موشکی استراتژیک گفتند که موشک‌های بالستیک توپول-ام و آر اس-۲۴ تکیه گاه اصلی بخش زمینی سه‌گانه هسته ای روسیه خواهند بود و تا سال ۲۰۱۶ کمی کمتر از ۸۰ درصد از زرادخانه این نیرو را تشکیل خواهند داد.[۳۹]

سه هنگ موشکی نیروهای موشکی راهبردی روسیه در سال ۲۰۱۴ با سامانه‌های یارس مسلح شدند.[۴۰]

در ۱۸ اکتبر ۲۰۱۹، سرهنگ الکساندر پروکوپنکوف، فرمانده لشکر ۳۵ موشکی، اظهار داشت که سامانه‌های موشکی جدید " یارس- اس " در ماه نوامبر در شهر بارنائول وارد وظیفه رزمی خواهند شد. مشخصات فنی سامانه موشکی جدید فاش نشده‌است. قبلاً " یارس- اس " در یوشکار اولا وارد وظیفه رزمی شده بود.[۴۱][۴۲] تا سال ۲۰۲۱، سه هنگ دیگر از نیروهای موشکی استراتژیک با این مجموعه مدرن مسلح شده‌اند.[۴۳]

به گفته سرگئی کاراکایف، فرمانده نیروهای موشکی استراتژیک، تا نوامبر ۲۰۱۹، "بیش از ۱۵۰" پرتابگر مجموعه " یارس " (سیلو و متحرک) در حال عملیات بوده‌است. هنگ‌های یوشکار اولا، تیکوو، نیژنی تاگیل و نووسیبیرسک به‌طور کامل با نسخه کشنده برپاگر پرتابگر (TEL) " یارس " مسلح شده‌اند و قرار بوده‌است که تسلیح مجدد هنگ‌های موشکی ایرکوتسک تا پایان سال ۲۰۱۹ تکمیل شود. به گفته کاراکایف، نیروهای موشکی روسیه (RVSN) سالانه "حدود ۲۰" مجتمع "یارس" دریافت می‌کنند.[۴۴] ۳ هنگ موشکی در بارنائول در سال ۲۰۱۹–۲۰۲۰ وظیفه رزمی خود را آغاز کردند.[۴۵][۴۶]

جنجال‌ها[ویرایش]

معاهده استارت (START) افزایش تعداد کلاهک‌های منتسب به موشکهای بالستیک قاره‌پیما (ICBM) را ممنوع کرد، بنابراین روسیه گفت که آر اس-۲۴ یک موشک بالستیک قاره‌پیمای کاملاً جدید است و تلاش کرد نام اس اس-29 (SS-29) را به جای نسخه ۲ اس اس-27 (SS-27 Mod 2) جا زده و بدینوسیله ممنوعیت معاهده را دور بزند.[نیازمند منبع] مرکز ملی اطلاعات هوایی و فضایی ایالات متحده (NASIC) همیشه بر این باور بوده که یارس(Yars) فقط یک توپول- ام است که پیمان استارت را نقض می‌کند، که این موضوع هم در نامگذاری اولیه موشک به‌صورت نسخه-2 (Mod 2) و هم در تصاویر بسیار مشابه اس اس-۲۷ نسخه ۱ و نسخه ۲ مشهود بوده است.

انواع[ویرایش]

نسخه متحرک جاده ای[ویرایش]

  • یارس-اس: نسخه مدرن و کوچک شده از نسخه متحرک جاده ای " یارس ".[۴۷]

نسخه ریلی[ویرایش]

  • بارگوزین: یک نسخه راه اندازی واگن ریلی به نام ب ژ آر ک بارگوزین(BZhRK Barguzin) در حال توسعه است.[۴۸]

کاربران[ویرایش]

 روسیه

نیروهای موشکی استراتژیک تنها اپراتور آر اس-۲۴ یارس هستند. از فوریه ۲۰۲۰ تاکنون،[۴۹] 136 موشک متحرک جاده ای و ۱۴ موشک مبتنی بر سیلو با ۷ لشکر موشکی مستقر شده‌اند:

مبتنی بر سیلو:

متحرک جاده ای:

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. http://www.nasic.af.mil/LinkClick.aspx?fileticket=F2VLcKSmCTE%3d&portalid=19 [نشانی وب عریان]
  2. CSIS Missile Threat - SS-29 (RS-24 "Yars")
  3. John Pike. "RS-24 / SS-X-29?". Retrieved 23 December 2014.
  4. Administrator. "RS-24 Yars nuclear intercontinental ballistic missile MZKT-79221 technical data sheet specifications - Russia Russian missile system vehicle UK - Russia Russian army military equipment vehicles UK". Retrieved 10 May 2015.
  5. Today, Military. "Yars Intercontinental ballistic missile". Retrieved 28 May 2017.
  6. "SS-27 Mod 2 / RS-24 Yars – Missile Defense Advocacy Alliance".
  7. "SS-27 Mod 2 / RS-24 Yars – Missile Defense Advocacy Alliance".
  8. "RS-24 Yars (SS-27 Mod 2)".
  9. "SS-27 Mod 2 / RS-24 Yars – Missile Defense Advocacy Alliance".
  10. "Russian ICBM Force Modernization: Arms Control Please!".
  11. "Russian Official Boasts of New ICBM". The Guardian. London. Archived from the original on 2007-06-02. Retrieved 2007-05-29.
  12. "Russian ICBM Force Modernization: Arms Control Please!".
  13. Sweeney, Conor (November 28, 2008). "Russia seeks new missiles due to U.S. shield plans". Reuters. Retrieved 14 March 2009.
  14. Luke Harding (2007-05-30). "Russian missile test adds to arms race fears". The Guardian. London. Retrieved 15 February 2011.
  15. "Russian missile test new warning over US shield". Gulf Times. May 31, 2007. Archived from the original on September 30, 2007. Retrieved 2007-05-31.
  16. Военная приемка. Ярс. Ядерная ракета сдерживания. Часть 1 (به روسی), tvzvezda.ru, archived from the original on 6 December 2019, retrieved 1 December 2019{{citation}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)
  17. "BBC NEWS - Europe - Russia blames US in missile row". June 2007. Retrieved 23 December 2014.
  18. "Russia hits target in ICBM debut test". RIA Novosti. 29 May 2007. Retrieved 2007-05-29.
  19. "Russia Tested Satan Successor". Kommersant. Archived from the original on 2007-06-01. Retrieved 2007-05-29.
  20. "BBC NEWS - Europe - Russia tests long-range missile". 29 May 2007. Retrieved 23 December 2014.
  21. "Russia test launches new RS-24 ICBM". RIA Novosti. 25 December 2007. Retrieved 2007-12-25.
  22. "Russia successfully tests intercontinental missile: Space War report".
  23. "New Start won't keep Russia from developing Bulava missiles – deputy PM | Defense | RIA Novosti". En.rian.ru. 2011-02-05. Retrieved 2011-10-04.
  24. "Russia Test Fires New Yars Ballistic Missile". 24 December 2013. Retrieved 23 December 2014.
  25. Podvig, Pavel (26 December 2014). "RS-24 launch from Plesetsk". Russian Strategic Nuclear Forces. Retrieved 10 May 2015.
  26. "Russia carries out 10 successful launches of Yars ICBMs since 2012".
  27. "All missiles hit targets during Russia's strategic drills directed by Putin — Kremlin".
  28. "ВПК". Vpk-news.ru. Archived from the original on 12 November 2022. Retrieved 2011-10-04.
  29. Sputnik (26 November 2008). "Russia test-launches new-generation RS-24 ballistic missile". Retrieved 10 May 2015.
  30. "Russia to put regiment of RS-24 missiles into service in Dec. | Russia | RIA Novosti". En.rian.ru. 17 March 2009. Retrieved 2011-10-04.
  31. "Russia to deploy regiment of RS-24 ballistic missiles in late 2009 | Russia | RIA Novosti". En.rian.ru. 7 May 2009. Retrieved 2011-10-04.
  32. Армс-Тасс. "نسخه آرشیو شده" (به روسی). Armstass.su. Archived from the original on 2 اكتبر 2011. Retrieved 2011-10-04. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)
  33. "нПСФХЕ: аНЕБНИ ЯНЯРЮБ пЮЙЕРМШУ БНИЯЙ НАМНБЪР МЮ 80 ОПНЖЕМРНБ". Lenta.ru. Retrieved 2011-10-04.
  34. "Вести.Ru: На вооружение РВСН поступил дивизион новых ракет". Vesti.ru. 2010-07-19. Retrieved 2011-10-04.
  35. "ВЗГЛЯД / Ракеты лучше, полков меньше". Vz.ru. 2010-12-17. Retrieved 2011-10-04.
  36. Deployment of the first full regiment of RS-24 is completed (7 July 2011). "Deployment of the first full regiment of RS-24 is completed – Blog – Russian strategic nuclear forces". Russian Strategic Nuclear Forces. Russianforces.org. Retrieved 2011-10-04.
  37. Фото: пресс-служба Минобороны России (17 December 2011). "Второй дивизион "Ярсов" заступит на дежурство в Ивановской области | Оборона и безопасность | Лента новостей "РИА Новости"". Ria.ru. Retrieved 2012-02-11.
  38. "В РВСН завершилось перевооружение Тейковского соединения на ракетные комплексы 5-го поколения "Тополь-М" и "Ярс"". Retrieved 10 May 2015.
  39. "Russia to Put More RS-24 Missiles on Combat Duty in 2012". 16 February 2012. Retrieved 23 December 2014.
  40. "ТАСС: Армия и ОПК - Шойгу: оснащенность Российской армии современным оружием и техникой за год выросла на 7%". ТАСС. Retrieved 10 May 2015.
  41. "New Yars-S Missile Systems To Enter Combat Duty In Russia's Barnaul In November". Retrieved 19 October 2019.
  42. "Три полка РВСН перевооружат на комплексы "Ярс-С" до 2021 года" (به روسی). RIA Novosti. 18 October 2019. Retrieved 19 October 2019.
  43. "В РВСН заявили, что ракеты РФ "Ярс" невозможно перехватить существующими средствами ПРО" (به روسی). TASS. 29 November 2019. Retrieved 30 November 2019.
  44. "РВСН получают около 20 стратегических комплексов "Ярс" в год - командующий" (به روسی). Interfax. 29 November 2019. Retrieved 30 November 2019.
  45. Podvig, Pavel (15 December 2020). "Yars regiment added to the Barnaul missile division". Russian Strategic Nuclear Forces.
  46. "Минобороны раскрыло характеристики стратегического комплекса "Ярс-С"" (به روسی). TASS. 29 January 2021. Retrieved 30 January 2021.
  47. "Минобороны раскрыло характеристики стратегического комплекса "Ярс-С"" (به روسی). TASS. 29 January 2021. Retrieved 30 January 2021.
  48. "RS-24 / SS-32 / Barguzin New Rail-Mobile ICBM". 24 February 2020.
  49. The Military Balance 2020, Chapter Five: Russia and Eurasia 195

پیوند به بیرون[ویرایش]