آتشفشان آتیتلان
آتیتلان | |
---|---|
![]() نمایی از آتشفشان آتیتلان | |
![]() | |
مرتفعترین نقطه | |
ارتفاع | ۳۵۳۵ متر |
برجستگی | ۱٬۷۵۴ متر (۵٬۷۵۵ فوت) ![]() |
ایزولاسیون | ۳۴ کیلومتر (۲۱ مایل) ![]() |
مختصات | ۱۴°۳۵′۰۰″ شمالی ۹۱°۱۱′۱۰″ غربی / ۱۴٫۵۸۳۳۳°شمالی ۹۱٫۱۸۶۱۱°غربی |
جغرافیا | |
موقعیت | گواتمالا |
آتشفشان آتیتلان یا ولکان آتیتلان (به اسپانیایی: Volcán Atitlán) آتشفشانی چینهای به ارتفاع ۳۵۳۵ متر واقع در گواتمالا در آمریکای مرکزی است.[۱]
مشخصات
[ویرایش]آتشفشان آتیتلان آتشفشانی مخروطیشکل با دامنههایی شیبدار واقع در ارتفاعات گواتمالا است که همراه با آتشفشان دوقلوی تولیمن در شمال آن، پسزمینهٔ دریاچه آتیتلان را تشکیل میدهد.[۱] فعالیتهای آتشفشانی در ناحیهٔ این دریاچه در حدود ۱۱ تا ۱۲ میلیون سال پیش آغاز شد و آتشفشانها و کاسه آتشفشانیای که امروزه در این ناحیه دیده میشوند طی چهار دوره رشد آتشفشان و فروپاشی کالدرا بهوجود آمدهاند که جدیدترین این فعالیتها در حدود ۱.۸ میلیون سال پیش بودهاست. وقوع فوران انفجاری عظیمی در حدود ۸۴-۸۵۰۰۰ سال پیش سبب تشکیل کاسهٔ آتشفشانی آتیتلان شد که دریاچهٔ آتیتلان بخشی از این کالدرا را پر میکند.[۲] آتشفشان آتیتلان در جنوب دیوارهٔ این کالدرا تشکیل شدهاست[۳] و در مقایسه با سن پدرو و تولیمن که دو آتشفشان چینهای دیگر بهوجود آمده در این کالدرا هستند ارتفاع بیشتری دارد.[۱] آتیتلان در عین حال جوانترین این آتشفشانها نیز به شمار میرود.[۳]
آتیتلان اتشفشانی آندزیتی است و شمال آن تا تقریباً نزدیکی قله پوشیده از جنگل است در حالیکه بخشهای ۱۰۰۰ متر به بالای دامنههای جنوبی هیچگونه پوشش گیاهی ندارد. [۱] فورانهای عمدتاً انفجاری آتیتلان از اواسط سدهٔ ۱۵ که فاتحان اسپانیایی وارد آمریکای جنوبی شدند به ثبت رسیده است که این فورانها طی ۶ چرخهٔ فورانی در سالهای ۱۴۶۹، ۱۵۰۵، ۱۵۷۹، ۱۶۶۳، ۱۷۱۷ و ۱۸۲۶-۱۸۵۶ بودهاست. سوابق تاریخی و زمینشناسی نشانگر آن است که این آتشفشان از نظر شدت و الگوی فعالیت به آتشفشان فوئگو واقع در ۴۴ کیلومتری شرق آن شباهت دارد. [۳]
خطرات احتمالی
[ویرایش]با توجه به پیشرفت صنعت توریسم در منطقه و کشیدهشدن فعالیتهای کشاورزی به دامنههای آتیتلان و با توجه به سابقهٔ فورانهای انفجاری این آتشفشان، فعالشدن دوبارهٔ آن میتواند خطراتی را برای اهالی منطقه ایجاد کند.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ «Atitlán». Global Volcanism Program - Smithsonian Institution. بایگانیشده از اصلی در ۱۰ دسامبر ۲۰۱۱. دریافتشده در ۲۸ اوت ۲۰۱۲.
- ↑ «Atitlan, Guatemala». Volcano World. بایگانیشده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۶. دریافتشده در ۲۸ اوت ۲۰۱۲.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ J.M. Haapala, R. Escobar Wolf, J.W. Vallance, W.I. Rose, J.P. Griswold, S.P. Schilling, J.W. Ewert, and M. Mota (۲۰۰۶). «Hazards at Atitlán Volcano, Guatemala». U.S. Geological Survey. دریافتشده در ۲۸ اوت ۲۰۱۲.
نگارخانه
[ویرایش]-
نماایی از آتشفشانهای دریاچهٔ آتیتلان شامل آتشفشان آتیتلان (چپ)، تولیمان (مرکز) و سن پدرو (راست)