آتروفی عضلانی نخاعی دیستال نوع ۱
| آتروفی عضلانی نخاعی دیستال، نوع ۱ | |
|---|---|
 | |
| آتروفی عضلانی نخاعی دیستال نوع ۱ توارث اتوزومال مغلوب دارد | |
| تخصص | عصب‌شناسی  |
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| آی‌سی‌دی-۱۰ | G12.2 |
| اُمیم | ۶۰۴۳۲۰ |
| اورفانت | ۹۸۹۲۰ |
آتروفی عضلانی نخاعیِ دیستال، نوع ۱ (انگلیسی: Distal spinal muscular atrophy type 1) یا به‌اختصار «DSMA1» که با نام‌های دیگری همچون «آتروفی عضلانی نخاعی با دیسترس تنفسی، نوع ۱» (SMARD1)، «نوروپاتی حرکتی دیستال ارثی نوع ۶» (DHMN6) و «نوروپانی آکسونال شدید نوزادی به‌همراه نارسایی تنفسی» (SIANRF) نیز شناخته می‌شود، یک بیماری عصبی-عضلانی نادر است که طی آن، سلول‌های عصبی حرکتی در طناب نخاعی از بین رفته و کلیهٔ عضلات بدن دچار آتروفی می‌شود.
این بیماری در اثر جهش در ژن IGHMBP2 رخ می‌دهد[۱][۲] و توارث آن به‌صورت اتوزومال مغلوب است.[۱]
این بیماری درمان قطعی ندارد و پژوهش‌های مربوط به آن در مراحل مقدماتی خود به‌سر می‌برد، چرا که تعداد مبتلایان به آن اندک و میزان و مرگ‌ومیرش بالاست.
علائم و نشانه‌ها[ویرایش]
معمولاً نشانه‌های تنفسی ابتدا با تنگی نفس و تنفس پارادوکسیک شروع شده و سپس ظرف ماه‌های نخست زندگی، تشدید می‌شود و به فلج دیافراگمی منتهی می‌گردد.[۲] علائم فلج دیافراگمی به‌طور ناگهانی و غیرمنتظره رخ می‌دهد و بیمار به اورژانس بیمارستان انتقال یافته و بلافاصله زیر دستگاه تنفس مصنوعی می‌رود.[۳] به دلیل ماهیت شدید فلج دیافراگمی، بیمار در نهایت مجبور است برای زنده‌ماندن، به‌طور دائمی به دستگاه تنفس مصنوعی وصل باشد؛[۲] اما مشکل اینجاست که اتصال طولانی مدت بیمار به دستگاه‌های تهویه مکانیکی، خود به ساختمان آناتومیک ریه‌ها آسیب می‌زند.[۲]
بخش‌های انتهایی دست‌ها و پاها بیش از سایر نقاط دچار ضعف عضلانی می‌شوند[۳] و به‌سبب فلج تقریباً کاملِ ماهیچه‌ها در این ناحیه و همچنین سر و گردن، تحرک بیمار محدود می‌گردد.[۳] اختلال عملکرد در دستگاه عصبی پیرامونی و دستگاه عصبی خودگردان نیز محتمل است.[۱] این موضوع باعث می‌شود که بیماران از تعریق شدید و آریتمی قلب رنج می‌برند.[۲] رفلکس تاندونی عمقی (DTR) در این بیماران وجود ندارد.[۳]
در موارد شدید بیماری، کاهش حرکات جنین و کاهش رشد داخل‌رحمی نیز مشاهده می‌شود.[۲]
تشخیص[ویرایش]
تشخیص این بیماری به‌سبب اختلالات تنفسی اولیه و تمرکز بر روی علائم آن، مشکل است. آتروفی عضلانی نخاعی دیستال نوع ۱ در نوزادان، ظرف ۶ ماه اول زندگی، موجب نارسایی حاد تنفسی می‌شود.[۲] دیسترس تنفسی باید از طریق اثبات فلج دیافراگم با روش‌های فلوئوروسکوپی و الکترومیوگرافی (EMG) تأیید شود. تشخیص قطعی بیماری از طریق آزمایش‌های ژنتیکی و اثبات جهش ژنی در «IGHMBP2» میسر است.[۱] این بیماری را باید از «آتروفی عضلانی نخاعی نوع اول» افتراق داد و یکی دیگر از دلایلی است که انجام آزمایش‌های ژنتیکی، ضروری است.[۱]
درمان[ویرایش]
این بیماری درمان قطعی ندارد و درمان‌های انجام‌شده بیشتر حمایتی و نگهدارنده است. تهویه تنفسی غیرتهاجمی، لوله‌گذاری تراشه و واکسیناسیون تکمیلی برخی از این موارد هستند. انجامِ فیزیوتراپی و کاردرمانی در تقویت توانایی‌های عضلانی این بیماران می‌تواند بسیار مؤثر واقع شود.[۴]
پیش‌آگهی[ویرایش]
این بیماری در همان دوران خردسالی، کشنده است.[۱] کودکان از ضعف پیش‌روندهٔ دستگاه تنفس رنج می‌برند و در نهایت دچار نارسایی تنفسی می‌شوند. آمار دقیقی از امید به زندگی وجود ندارد اما تنها عدهٔ اندکی از بیماران از مرز ۲ سالگی عبور کرده‌اند که البته همگی‌شان، فاقد فلج دیافراگمی بوده‌اند یا تنفس‌شان با کمک دستگاه تنفس مصنوعی بوده‌است.[۱]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ Messina, M. F.; Messina, S.; Gaeta, M.; Rodolico, C.; Salpietro Damiano, A. M.; Lombardo, F.; Crisafulli, G.; De Luca, F. (2011). "Infantile spinal muscular atrophy with respiratory distress type I (SMARD 1): An atypical phenotype and review of the literature". European Journal of Paediatric Neurology. 16 (1): 90–4. doi:10.1016/j.ejpn.2011.10.005. PMID 22099258.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ Giannini, A.; Pinto, A. M.; Rossetti, G.; Prandi, E.; Tiziano, D.; Brahe, C.; Nardocci, N. (2006). "Respiratory failure in infants due to spinal muscular atrophy with respiratory distress type 1". Intensive Care Medicine. 32 (11): 1851–1855. doi:10.1007/s00134-006-0346-8. PMID 16964485.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ ۳٫۲ ۳٫۳ Kaindl, A. M.; Guenther, U. -P.; Rudnik-Schoneborn, S.; Varon, R.; Zerres, K.; Schuelke, M.; Hubner, C.; Von Au, K. (2007). "Spinal Muscular Atrophy with Respiratory Distress Type 1 (SMARD1)". Journal of Child Neurology. 23 (2): 199–204. doi:10.1177/0883073807310989. PMID 18263757.
- ↑ Wang, C. H.; Finkel, R. S.; Bertini, E. S.; Schroth, M.; Simonds, A.; Wong, B.; Aloysius, A.; Morrison, L.; Main, M.; Crawford, T. O.; Trela, A.; Participants of the International Conference on SMA Standard of Care (2007). "Consensus Statement for Standard of Care in Spinal Muscular Atrophy". Journal of Child Neurology. 22 (8): 1027–1049. doi:10.1177/0883073807305788. PMID 17761659.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Distal spinal muscular atrophy type 1». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۹ دسامبر ۲۰۱۷.