حوزه علمیه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از مدرسه علوم دینی)

حوزه علمیه، نهاد مذهبی-آموزشی شیعیان برای آموزش و تربیت طلاب علوم دینی است. این مراکز از دوره بعد از امامان شیعه و در طول زمان ایجاد و گسترش یافته است. قم، بغداد، نجف، حله، اصفهان از مهم‌ترین حوزه‌های علمیه شیعیان بوده است. حوزه‌های علمیه زیر نظر مراجع تقلید اداره می‌شود. علوم حوزوی در راستای فهم و استنباط آموزه‌های دینی از قرآن و حدیث طراحی شده است. فقه و اصول اصلی‌ترین دروس حوزوی است. هزینه‌های حوزه‌ها از طریق خمس و موقوفات تامین می‌شود. برخی از کسانی که در حوزه درس می‌خوانند لباس روحانیت به تن می‌کنند. کلاس‌های دروس حوزه علمیه در مدارس، مَدْرس‌ها، مساجد، مراقد مقدسه و در خانه‌های روحانیان و اساتید تشکیل می‌شود. در سال‌های بعد از انقلاب اسلامی ایران مدیریت حوزه‌های ایران متمرکز شد، حوزه‌های خواهران در سراسر کشور تاسیس شد، مراکز تخصصی حوزوی شکل گرفت.

توضیحات مراحل ورود حوزه علمیه :

هر ساله در زمستان آغاز ثبت نام حوزه‌های علمیه آغاز می‌شود. داوطلب ورود به حوزه در این زمان با مراجعه به سایت معاونت آموزش حوزه‌های علمیه (www.howzeh.org)  اقدام به ثبت نام می‌کند (ثبت نام تنها به صورت اینترنتی انجام می‌گیرد و راه دیگری برای این کار وجود ندارد). آزمون ورودی حوزه علمیه در سه مقطع یاد شده متفاوت است، اما در یک زمان برگزار می‌شود.

به طور معمول این آزمون در پایان سال تحصیلی برگزار می‌شود. پس از اعلام اسامی قبول‌شدگان آزمون از طریق سایت معاونت آموزش، زمان مصاحبه حضوری اعلام خواهد شد که به طور معمول در تیر و مرداد ماه خواهد بود. در صورت موفقیت در مصاحبه، داوطلب به دوره اختبار و تثبیت فراخوانده خواهد شد و پس از موفقیت در امتحانات این دوره، با آغاز سال تحصیلی هم‌زمان با طلاب پایه‌های بالاتر در پایه یک حوزه مشغول به تحصیل خواهد شد. البته مراحل اداری رسمی شدن و صدور کد پرونده رسمی به طور معمول تا پایان سال به طول خواهد انجامید. به موضوع کمیسیون پذیرش در پرسش‌های بعد پرداخته خواهد شد.

در حوزه‌های علمیه اسلامی علوم اسلامی تدریس می‌شود. در حوزه‌های علمیه شیعه، درس‌هایی همچون ادبیات عرب (صرف، نحو، معانی، بیان، بدیع و لغت؛ برای استفاده درست از قرآن و احادیث که منابع دین اسلام هستند)، فقه، اصول فقه، منطق ارسطویی (برای برداشت‌های علمی درست از منابع اسلامی) و فلسفه اسلامی (معمولا در حوزه‌های شیعه، بیشتر فلسفه می‌خوانند و حوزه‌های اهل‌سنت غالباً مخالف فلسفه هستند)[۱] و نیز دروس جانبی‌ای همچون کلام اسلامی (عقاید اسلامی و اصول دین)، علوم حدیث، علوم قرآن، رجال، درایه، تاریخ اسلام، تجوید قرآن، تفسیر قرآن، اخلاق اسلامی و نهج‌البلاغه خوانده می‌شود


در اسلام[ویرایش]

در حوزه‌های علمیه اسلامی علوم اسلامی تدریس می‌شود. در حوزه‌های علمیه شیعه، درس‌هایی همچون ادبیات عرب (صرف، نحو، معانی، بیان، بدیع و لغت؛ برای استفاده درست از قرآن و احادیث که منابع دین اسلام هستند)، فقه، اصول فقه، منطق ارسطویی (برای برداشت‌های علمی درست از منابع اسلامی) و فلسفه اسلامی (معمولا در حوزه‌های شیعه، بیشتر فلسفه می‌خوانند و حوزه‌های اهل‌سنت غالباً مخالف فلسفه هستند)[۲] و نیز دروس جانبی‌ای همچون کلام اسلامی (عقاید اسلامی و اصول دین)، علوم حدیث، علوم قرآن، رجال، درایه، تاریخ اسلام، تجوید قرآن، تفسیر قرآن، اخلاق اسلامی و نهج‌البلاغه خوانده می‌شود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]