طبقه فرادست

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از طبقه بالا)

طبقهٔ بالا[۱] یا طبقه فرادست یک طبقه اجتماعی است، برخی از افراد و خانواده‌ها را در برمی‌گیرد که مالک دارایی‌های بیش‌تری نسبت به سایر طبقات هستند.اعضای طبقه بالا در سطوح بالای قدرت حضور دارند و نفوذ آن‌ها از کنترل مستقیم بر سرمایه صنعتی و مالی، و تا حدی از دسترسی‌شان به مواضع فرمان‌دهی در حوزه‌های سیاسی، آموزشی، فرهنگی و اجتماعی سرچشمه می‌گیرد. وراثت معمولاً از راه‌های اصلی ثروتمندشدن یا ثروتمند ماندن است. هرچند در بعضی جوامع مانند ایالات متحده آمریکا؛وراثت برای عضویت در طبقه بالا چندان نقشی ندارد.

منابع[ویرایش]

  1. «طبقهٔ بالا» [جامعه‌شناسی] هم‌ارزِ «upper class»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوازدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۶۶-۸ (ذیل سرواژهٔ طبقهٔ بالا)
  • فرامرز رفیع پور (۱۳۷۷آناتومی جامعه یا سنة الله: مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی کاربردی، تهران: انتشارات کاوه
  • آنتونی گیدنز (۱۳۷۶جامعه‌شناسی، ترجمهٔ منوچهر صبوری، تهران: نشر نی، ص. ۲۳۸