زایلین
زایلین (به انگلیسی: Xylene) عبارتی است که در مورد مخلوط سه ایزومر زایلین یعنی اورتو-زایلین، متا-زایلین و پارا-زایلین استفاده می شود. از عمده کاربردهای این مخلوط به عنوان حلال در صنایع مختلف است.
خطرات زایلین[ویرایش]
کار کردن با زایلین مخلوط بدون رعایت نکات ایمنی تبعات و آسیبهایی فیزیکی را همچون سوزش بینی، گلو و گوش، سردرد، عدم هماهنگی عضلات، سرگیجه، تداخل در سیستم تنفسی و ریهها، افزایش دمای بدن، رعشه، سرگیجه، تأخیر در عكسالعمل به محرکهای بصری، عوارض قلبی و در مواردی باعث ایجاد سرطان میشود.
تاریخچه[ویرایش]
شیمیدان فرانسوی آگوست کاهورس زایلن را کشف کرد. وی دی متیل بنزن را از قطرات چوب کشف و ثبت نمود.این نام برگرفته از همین موضوع می باشد.
انواع زایلین[ویرایش]
این ماده شیمیایی (xylene)، بر اساس این که کدام اتم کربن به گروه متیل متصل شده است، نامگذاری می شود. این ایزومرها دارای خواص فیزیکی و شیمیایی مختلف از جمله قطبیت و اسیدیته هستند. این ایزومرها شامل موارد زیر می باشد.
- *متا زایلن (meta-xylene) (MX)
- *پارا زایلن (para-xylene) (PX)
- *اورتو زایلن (ortho-xylene) (OX)
- *اتیل بنزن (ethyl benzene)
ویژگی و خواص[ویرایش]
P-xylene به شکل مایع آبکی بی رنگ و بوی شیرین در محیط ظاهر می شود. کمتر از آب متراکم است. نامحلول در آب و بخار آن تحریک کننده است. نقطه انجماد و جرم مولکولی آن به ترتیب 56 درجه فارنهایت و 106.16 گرم بر مول است.
منابع[ویرایش]
- Wikipedia contributors, "Xylene," Wikipedia, The Free Encyclopedia, https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Xylene&oldid=771840781 (accessed March 23, 2017).
- تاریخچه زایلن در نگین تجارت شرق