دژکرد
| دژکرد دژگُرد، دژاردشیر | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | فارس |
| شهرستان | اقلید |
| بخش | بخش سده |
| نام(های) پیشین | دژگُرد |
| سال شهرشدن | ۱۳۸۷ |
| مردم | |
| جمعیت | ۳٬۹۲۴ تن (۱۳۹۵)[۱] |
| میانگین بارش سالانه | ۵۰۰mm |
| اطلاعات شهری | |
| شهردار | ابوذر یوسفی |
| تأسیس شهرداری | ۱۳۸۷ |
  دژکرد | |
دژکرد شهری از توابع بخش سده شهرستان اقلید در استان فارس است.
دژکُرد یا دژگُرد دژی مستحکم در منطقه کوهستانی زاگرس بوده و مربوط به دوره ساسانی است. دژگرد منطقه‌ای خوش آب و هوا در شمال استان فارس می باشد که دیرینگی آن طبق آثار باستانی کشف شده به دوره هخامنشیان برمی‌گردد ولی روشن نیست که در آن دوره زیستگاه بوده یا محل عبور پارسیان کوچرو بوده ، دژگرد طبق کشفیات به دست آمده در عصر ساسانیان آبادی یا شهری کوچک در همجواری پایتخت ایرانشهر ساسانی بوده به نام دژاردشیر و محل تفرجگاه و شکارگاه بزرگان پارس و خاندان ساسان به خصوص شاهنشاهان ساسانی بوده است ، در منطقه بیدستان (دژاردشیر) دژگرد که محل کشف آثاری بسیار از دوره ساسانیان می باشد تا اواخر قاجار خرابه های خشتی از کاخ ساسانی بوده که در گذر زمان توسط کشاورزان آن منطقه از ناآگاهی تخریب و جهت کشت و کار زمین آن شخم زده شد و امروزه اثری از آن باقی نمانده . طبق آثار کشف شده مانند ابزار شکار و سرگرمی و بقایای آلات موسیقی در این منطقه احتمالاً کاخ کاربردی تفریحی داشته و مربوط به شاهپور دوم ساسانی می بوده . به جز آثار باستانی کشف شده ظرف ، بشقاب و سکه های کشف شده در این منطقه که منقش به شکارگاه و تصویر شاهپور دوم ساسانی در حال شکار بوده احتمال تفریحی بودن کاخ را بیشتر می‌کند دلیل دیگر که کاخ شاهپور را تفریحی می شود پنداشت نزدیکی این کاخ به منطقه شکار و تفریح پیروز یکم ساسانی در کام پیروز می باشد که فاصله بسیار نزدیک این دو منطقه گواه از این می‌دهد که هم کام پیروز و هم دژگرد محل شکار و تفریح شاهان ساسانی بوده . هر چند که کام پیروز شهری آباد بوده و به دستور پیروز یکم ساخته شده ولی انتخاب این منطقه بیشتر از جهت نزدیکی به کانون قدرت خاندان ساسان و مهد قوم پارس و همچنین خوش آب و هوا بودن آن و فراوانی گونه های مختلف همچون بز ، پازن و آهو و انواع پرندگان شکاری بوده که شاهنشاهان ساسانی رو جهت ساخت کاخهای در این منطقه ترغیب می‌کرد. هنوز ارتباطی بین دژاردشیر و دژگرد مشخص نشده ولی از آنجای که در آثار کشف شده در منطقه دژگرد نام دژاردشیر اشاره شده حدس و گمان است که نام این منطقه دژاردشیر بوده و نام کاخی که در این منطقه بوده دژگرد بوده ، بیشتر آثار ساسانی کشف شده در این منطقه نه توسط سازمان میراث فرهنگی بلکه توسط افراد سودجو کشف و قاچاق شد در سه دهه گذشته بیشتر آثار ساسانی کشف شده در این منطقه از طریق مرزهای غرب و شمال غربی از کشور خارج شده و توسط ترکیه مصادره و ضبط شده. در خصوص وجه تسمیه دژاردشیر چندین روایت هست که اکثر آن بدون سند می باشد از سکنا گزیدن اردشیر بابکان در این منطقه تا پناه آوردن اردشیر پسر یزدگرد سوم در حمله اعراب مسلمان از تیسفون به این منطقه که هیچ کدام تا امروز سند معتبری نداشته تنها مورد معتبر که می شود استناد کرد سکونت گروهی از مردمان در عصر صفویه تا اواسط قاجار در این منطقه که خود را بازماندگان ملوک شبانکاره و نسب خود را به اردشیر پسر یزدگرد سوم پسر شهریار پسر خسروپرویز می پنداشتن به این مردمان آاردشیر و کی خسروی می‌گفتند که با قدرت گرفتن قشقایی ها در فارس از این منطقه به ناچار کوچ کرده و به کهگیلویه و بویراحمد پناه برده اند ، این مردمان بعدها با قدرت گرفتن خاندان قوام ، نصیرالملک و صاحب دیوان در فارس و تضعیف قدرت خانواده قشقایی در فارس بار دیگر به دژگرد برگشتن .
مردم[ویرایش]
بیشتر مردم این شهر از قوم لر می‌باشند.[۲] و بخشی از اقوام چرکسی و قفقازی هستند
جمعیت[ویرایش]
جمعیت این شهر بر پایهٔ سرشماری سال ۱۳۹۵ برابر با ۳٬۹۲۴ تن است.
منابع[ویرایش]
- ↑ «نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵». مرکز آمار ایران.
- ↑ www.irna.ir https://www.irna.ir/amp/84098144/. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۵-۱۹. پارامتر
|عنوان= یا |title=ناموجود یا خالی (کمک)
- آمار رسمی جمهوری اسلامی ایران
 | این یک مقالهٔ خرد مرتبط با جغرافیای ایران است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |