خیابان آندراشی
| میراث جهانی یونسکو | |
|---|---|
 یکی از تقاطع‌های خیابان آندراشی در سال ۱۸۹۶، جلوی تالار اپرا | |
| معیار ثبت | فرهنگی: |
| شمارهٔ ثبت | ۴۰۰–۰۰۲ |
| تاریخ ثبت | ۱۹۸۷ (طی نشست یازدهم) |
| تمدید ثبت | ۲۰۰۲ |
خیابان آندراشی یا بلوار آندراشی (به مجاری: Andrássy út) یک بلوار به طول ۲٫۵ کیلومتر،[۱] و یکی از جاذبه‌های گردشگری بوداپست است که در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌است.
نام[ویرایش]
دیْولا آندراشی نخست‌وزیر مجارستان در ۱۸۷۰ حامی طرح‌های نوسازی بوداپست به شیوه‌های نوین از مدل پاریس بود.[۲] پس از اتمام ساختِ بلوار در سال ۱۸۸۵، نیز نام او را بر بلوار گذاشتند. نام بلوار چندین بار در قرن بیستم عوض شده‌است: پس از جنگ جهانی دوم در ۱۹۵۰–۱۹۵۶ بلوار استالین؛ در ۱۹۵۶–۱۹۵۷ بلوار جوانان مجار؛ و در ۱۹۵۷–۱۹۹۹ بلوار جمهوری خلق و سپس دوباره به نام اصلی آن، بلوار آندراشی نام‌گذاری شد.[۳]
ناصرالدین شاه[ویرایش]
ناصرالدین شاه در سفر سومش به فرنگ از این بلوار رد شد،[۴] در خاطراتش در روز سه شنبه ۲۹ ذیحجه ۱۳۰۷ (۱۸۸۹ میلادی) آورده‌است: «.... برای تیاتر، از کوچه آندراشی رفتیم، این کوچه آندراشی از کوچه‌های بسیار خوب است، در تمام فرنگستان همچو کوچه‌ای نیست، عرضش دویست ذرع است، طولش دو هزار و پانصد کیلومتر بسیار خیابان عالی است، اطرافش خانه‌های ممتاز بسیار بلند چندین مرتبه دارد، چراغ‌های خوب در این خیابان است، بسیار خیابان شسته تمیز خوبی است، اغلب خیابان‌های پست پهن و عریض است، به‌خصوص این خیابان آندراشی که خیلی نقل دارد، به قدر بیست و پنج هزار جمعیت در اطراف راه ایستاده بودند، متصل اِ اِ (زنده باد به مجاری: Éljen) می‌کردند، خلاصه رسیدیم به تیاتر…». چهارشنبه غره محرم ۱۳۰۷: «... در روزنامه دیروز نوشته بودیم که کوچه آندراشی دویست ذرع عرض دارد، خلاف بود بیست ذرع بیشتر عرض ندارد…». بنابراین در مورد دو هزار و پانصد کیلومتر هم قطعاً اشتباهی رخ داده‌است (پانوشت کتاب).[۴]
منابع[ویرایش]
- ↑ "Andrássy út". Rough Guides (به انگلیسی). Archived from the original on 16 November 2018. Retrieved 14 April 2019.
- ↑ Prényi, Roland (2006). Light and shadow Budapest - The 1000 years of a Capital. Budapest: Dr. Sándor Bodó. p. 34. ISBN 978-615-5341-03-8.
- ↑ Lisiak, Agata Anna. Urban Cultures in (post)colonial Central Europe. Purdue University Press. p. 124. ISBN 1-55753-573-6.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ روزنامه خاطرات ناصرالدین‌شاه در سفر سوم فرنگستان کتاب سوم؛ به کوشش محمداسماعیل رضوانی؛ فاطمه قاضیها. خدمات فرهنگی رسا؛ سازمان اسناد ملی ایران، دفتر پژوهش و تحقیقات. ۱۳۷۳. صص. ۱۲–۱۳.
پیوند به بیرون[ویرایش]
