دهستان لاویج
اطلاعات کلی | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | مازندران |
شهرستان | نور |
بخش | چمستان |
مرکز دهستان | روستای رئیس کلا |
جمعیت | ۳۲۲۹ نفر (سرشماری ۱۳۸۵) |
ارتفاع مرکز از سطح دریا | متوسط ۷۴۰ |
پیششمارهٔ تلفنی مرکز | ۰۱۱۴۴۶۳ |
وبگاه | lavij.info |
لاویج، دهستانی است به مرکزیت روستای رئیسکلا از توابع بخش چمستان شهرستان نور در استان مازندران ایران.
موقعیت جغرافیایی[ویرایش]
روستای لاویج در عرض جغرافیایی ۳۶ درجه و ۲۵ دقیقه شمالی و طول جغرافیایی ۵۲ درجه و ۴ دقیقه شرقی در ارتفاع ۷۳۹ متری از سطح دریا قراردارد.[۱]
فاصله لاویج تا شهرستان نور، ۳۵ کیلومتر است. دهستان لاویج تقریباً به شکل مستطیل نامنظمی است که دور تا دور آن را جنگلهای سر سبز و کوهها فرا گرفتهاست.[۲]
لاویج دارای ۱۵ روستا است که ۱۲ روستای آن دارای سکنه و ۳ روستای آن خالی از سکنه است.[۳]
روستاهای دارای سکنه عبارتند از:[۴] کیاکلا، ملاکلا، ملامحله، خطیبکلا، ساداتمحله، رئیسکلا، کرجی، بهبنک، دیزنکلا، لاویج تنگه، اغوزکتی و خورتاب رودبار
جمعیت[ویرایش]
براساس سرشماری سال ۱۳۸۵جمعیت آن ۳۲۲۹ نفر (۷۴۱ خانوار) بودهاست.
جاذبههای گردشگری[ویرایش]
مناطق جنگلی لاویج[ویرایش]
دهستان لاویج منطقه ای کوهستانی و جنگلی است لذا مناطق جنگلی بسیاری در برخی از روستاهای لاویج وجود دارد بطوریکه طبیعت زیبای آن بسیاری از گردشگران را به خود جذب و راهی دهستان لاویج کردهاست.
از جنگلهای آن میتوان به جنگلهای نومه، اشکارسره، اسیونک در کیاکلا و جنگلهای سیلم، ایتلبن، چمازچال در کرچی و جنگلهایی در دیزنکلا و بهبنک اشاره کرد.
آثار دیدنی لاویج[ویرایش]
لاویج دارای آثار دیدنی از جمله فیل سنگی، تنیرو، گته کر و قلعهٔ نسا میباشد.
جاده لاویج[ویرایش]
جاده لاویج با پیچ و خمهایش از میان دامنه کوهها گذر میکند و گاهی شاخه و برگهای درختان تونلی بر روی جاده ایجاد میکنند که به زیبایی جاده میافزاید.
آبگرمهای معدنی لاویج[ویرایش]
لاویج دارای پنج آبگرم معدنی به نامهای بی بِن اُ، فیل سنگی، شفا، ایران زمین و لاویج میباشد و سالانه هزاران نفر به خاطر خاصیت درمانی آن به دهستان لاویج سفر میکنند.
بازار لاویج[ویرایش]
بازار لاویج حول منطقه ای که آبگرم وجود دارد شکل گرفتهاست و انواع محصولات محلی از جمله لبینات، انواع ترشی، عسل لاویج و غیره و صنایع دستی در آن یافت میشود و همچنین چند رستوران، آلاچیق، کافه و هتل آپارتمان در بازار وجود دارد.
یادکرد[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار. بایگانیشده از روی نسخه اصلی در ۲۱ آبان ۱۳۹۲.
- اسدی، تهمینه (۱۲ دی ۱۳۹۱). «لاویج، روستایی در دل تاریخ، نگاهی به تاریخ، جاذبهها و آداب و رسوم مردم لاویج نور». نشریه آرمون. مازندنومه. دریافتشده در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۸.